intrigue

intrigue (język angielski)

wymowa:

rzeczownik enPR: ĭn'trēg, IPA: /ˈɪntriːɡ/, X-SAMPA: /"Intri:g/

czasownik enPR: ĭntrēg', IPA: /ɪnˈtriːɡ/, X-SAMPA: /In"tri:g/

​ ​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) liter. intryga

(1.2) zool. stado kotów

czasownik

(2.1) intrygować, zaintrygować

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) clowder, pounce, kindle, clutter, comfort, chowder

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. intrigue

uwagi:

źródła:

intrigue (język francuski)

wymowa:

IPA: /ɛ̃t.ʁiɡ/ ​

​ ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) intryga

(1.2) liter. film. wątek

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) 1. os. lp ter. trybu oznajmującego od intriguer

(2.2) 3. os. lp ter. trybu oznajmującego od intriguer

(2.3) 1. os. lp ter. trybu łącznego od intriguer

(2.4) 3. os. lp ter. trybu łącznego od intriguer

(2.5) 2. os. lp trybu rozkazującego od intriguer

odmiana:

(1.1-2) lp intrigue; lm intrigues

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. intriguer

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

intrigue (język hiszpański)

wymowa:

IPA: [ĩn̩.ˈtɾi.ɣe]

znaczenia:

czasownik, forma fleksyjna

(1.1) 1. os. lp (yo) czasu teraźniejszego (presente) trybu łączącego (subjuntivo) od intrigar

(1.2) 3. os. lp (él, ella, usted) czasu teraźniejszego (presente) trybu łączącego (subjuntivo) od intrigar

(1.3) 3. os. lp (usted) trybu rozkazującego (imperativo) od intrigar

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: