kæbe

kæbe (język duński)

wymowa:

Dania: [ˈkæ·bə] • ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) anat. szczęka

odmiana:

(1.1) en kæbe, kæben, kæber, kæberne

przykłady:

(1.1) Kæben kan brække ved et fald, hvor hagen rammer jorden. → Szczęka może się złamać przy upadku, gdy broda uderza o ziemię.

składnia:

kolokacje:

(1.1) overkæbe • underkæbe

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

śdn. keve

uwagi:

zobacz też: części ciała w języku duńskim

źródła: