knoten

knoten (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈknoːtn̩]

​

znaczenia:

czasownik słaby

(1.1) wiązać w supeł, związać w supeł, supłać, zasupłać

odmiana:

(1.1) knot|en (knotet), knotete, geknotet (haben)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Knoten n, Knoten m

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: knoten • anknoten • aufknoten • einknoten • entknoten • festknoten • verknoten • zuknoten • zusammenknoten

źródła: