kuku

kuku (język polski)

kuku (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈkuku], AS: [kuku] ​

znaczenia:

wykrzyknik

(1.1) wyraz onomatopeiczny naśladujący odgłosy samca kukułki

rzeczownik, rodzaj nijaki

(2.1) dziecięce: niewielkie uszkodzenie ciała, krzywda

odmiana:

(1.1) nieodm.

(2.1) nieodm.,

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kuku	kuku
dopełniacz	kuku	kuku
celownik	kuku	kuku
biernik	kuku	kuku
narzędnik	kuku	kuku
miejscownik	kuku	kuku
wołacz	kuku	kuku

przykłady:

(1.1) Kuku — krzyknęła w lesie kukułka; kuku… kuku… — odpowiedziało echo.

(2.1) Piotrusiu, pokaż mamie, gdzie zrobiłeś sobie kuku.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kukułka ż, kukułeczka ż, kukanie n, okukanie n

czas. kukać ndk., zakukać dk., wykukać dk., okukać dk.

przym. kukułczy

związki frazeologiczne:

mieć kuku na muniu • tere-fere kuku / tere-fere kuku, strzela baba z łuku • zrobić kuku

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) cuckoo
• baskijski: (1.1) kuku
• niemiecki: (1.1) kuckuck
• nowogrecki: (1.1) κούκου
• włoski: (2.1) bua ż

źródła:

kuku (język baskijski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) ornit. kukułka

(1.2) kukanie

wykrzyknik

(2.1) kuku

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

kuku (język indonezyjski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) anat. paznokieć, pazur

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) kuku kaki • kuku tangan

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

kuku (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

wykrzyknik

(1.1) kuku – odgłos kukułki

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) kukú, kukuk

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kukučka ż, kukulienka ż, kukučkovité n lm, kukúča n, kukúčatko n

przym. kukučí, kukučkový

wykrz. kukú, kukuk

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

kuku (język suahili)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) kurczak

odmiana:

(1.1) jak rzeczowniki w klasie 9/1, ale odmieniające się jak klasa 1

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

kuku (język twi)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) kucharz

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: