lub
lub (język polski)[edytuj]
- znaczenia:
spójnik
- (1.1) spójnik łączący dwa zdania równorzędne oraz dwie części zdania, wskazując, że przynajmniej jedna część jest prawdziwa; zob. też alternatywa w Wikipedii
- (1.2) pot. spójnik łączący dwa zdania równorzędne oraz dwie części zdania, wskazując, że jedna i tylko jedna z dwóch części jest prawdziwa zob. też alternatywa rozłączna w Wikipedii
czasownik, forma fleksyjna
- przykłady:
- (1.1) Jutro pojadę na grzyby lub na ryby. (=mogę zrobić obie rzeczy)
- (1.2) Zapukał dwa lub trzy razy. (=albo dwa razy, albo trzy razy)
- składnia:
- synonimy:
- (1.2) albo
- antonimy:
- (1.1) ani
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- „Lub” w sensie logicznym (matematycznym) może być stosowane tylko w znaczeniu (1.1), w języku ogólnym jest jednak używane także w znaczeniu (1.2) Właściwa interpretacja znaczenia tego słowa zależy od kontekstu[1].
- W języku prawniczym dla jednoznacznego odróżnienia znaczenia (1.1) stosuje się czasem spójnik „i/lub”.
- (1.1) Spójnika tego należy używać w języku pisanym, a unikać w mówionym[2].
- tłumaczenia:
- afrykanerski: (1.1) of
- albański: (1.1) a, apo, ose
- amharski: (1.1) ወይስ
- angielski: (1.1) or
- arabski: (1.1) أو; أم
- aramejski: (1.1) ܐܘ
- arumuński: (1.1) i[3]
- asturyjski: (1.1) o
- azerski: (1.1) ya
- baskijski: (1.1) edota; (1.2) edo
- baszkirski: (1.1) йә, йәки
- białoruski: (1.1) або
- bułgarski: (1.1) или
- chiński standardowy: (1.1)
或 (huò),或 者 (huòzhě); (1.2)或 (huò),或 者 (huòzhě) - chorwacki: (1.1) ili
- czeski: (1.1) nebo
- duński: (1.1) eller
- esperanto: (1.1) aŭ
- estoński: (1.1) või
- farerski: (1.1) ella
- fiński: (1.1) tai
- francuski: (1.1) ou
- fryzyjski: (1.1) of
- galicyjski: (1.1) ou
- gocki: (1.1) 𐍅𐌰𐌿
- górnołużycki: (1.1) abo
- gruziński: (1.1) ანუ
- hebrajski: (1.1) אוֹ
- hiszpański: (1.1) o
- ido: (1.1) od, o
- indonezyjski: (1.1) atau
- interlingua: (1.1) o
- irlandzki: (1.1) nó
- islandzki: (1.1) eða
- jaćwieski: (1.1) ader
- jidysz: (1.1) אָדער (oder); (1.2) אָדער (oder)
- kaszubski: (1.1) abò
- kataloński: (1.1) o
- khmerski: (1.1) ឬ
- kirgiski: (1.1) же
- koreański: (1.1) 또는
- kornijski: (1.1) po
- litewski: (1.1) arba
- łaciński: (1.1) aut, seu, vel
- łatgalski: (1.1) aba, voi
- łotewski: (1.1) jeb
- macedoński: (1.1) или
- malajski: (1.1) atau
- maltański: (1.1) jew
- neapolitański: (1.1) o
- niderlandzki: (1.1) of
- niemiecki: (1.1) oder
- norweski (bokmål): (1.1) eller
- nowogrecki: (1.1) ή
- nowopruski: (1.1) anga
- ormiański: (1.1) կամ
- perski: (1.1) یا
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)(1.1)
- portugalski: (1.1) ou
- rosyjski: (1.1) или
- rumuński: (1.1) ori
- sardyński: (1.1) o
- serbski: (1.1) или
- serbsko-chorwacki: (1.1) или / ili
- słowacki: (1.1) alebo
- słoweński: (1.1) àli
- staroangielski: (1.1) oþþe
- starofrancuski: (1.1) ou
- suahili: (1.1) au
- szkocki gaelicki: (1.1) no
- szwedzki: (1.1) eller
- tagalski: (1.1) o
- tajski: (1.1) หรือ
- turecki: (1.1) veya
- ukraiński: (1.1) або
- urdu: (1.1) يا
- walijski: (1.1) neu
- węgierski: (1.1) vagy
- wietnamski: (1.1) hay
- wilamowski: (1.1) ober
- włoski: (1.1) o, ovvero
- wolof: (1.1) walla
- źródła:
- ↑
Porada „lub i albo” w: Poradnia językowa PWN.
- ↑ Franciszek Nieckula, Język mówiony i język pisany, w: Współczesny język polski pod red. J. Bartmińskiego, Wrocław, 2001, s. 112.
- ↑ Tomasz Klimkowski, Dziedzictwo greckie w języku rumuńskim i arumuńskim, „Balcanica Posnaniensia. Acta et studia”, XIX, Poznań 2012, Wydawnictwo Instytutu Historii UAM, s. 23.
lub (język czeski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- mít něco za lubem → knuć coś
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: