mistrzyni

mistrzyni (język polski)

wymowa:

IPA: [mʲiˈsṭʃɨ̃ɲi], AS: [mʹisṭšỹńi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• udziąs.• nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kobieta najlepsza w czymś

(1.2) zwyciężczyni zawodów sportowych, w szczególności mistrzostw; zob. też mistrz w Wikipedii

(1.3) najwyższy stopień kształcenia zawodowego kobiet; zob. też mistrz w Wikipedii

(1.4) techn. kobieta nadzorująca pracę podwładnych w zakładzie produkcyjnym

(1.5) rel. formatorka nowicjuszek

odmiana:

(1.1-5)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	mistrzyni	mistrzynie
dopełniacz	mistrzyni	mistrzyń
celownik	mistrzyni	mistrzyniom
biernik	mistrzynię	mistrzynie
narzędnik	mistrzynią	mistrzyniami
miejscownik	mistrzyni	mistrzyniach
wołacz	mistrzyni	mistrzynie

przykłady:

(1.5) Siostra Krystyna była w latach 1978-1989 mistrzynią nowicjatu.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. mistrzostwo n, mistrzostwa nmos

forma męska mistrz m

przym. mistrzowski

przysł. mistrzowsko

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. mistrz + -yni

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) mistress
• białoruski: (1.2) чэмпіёнка ż
• chiński standardowy: (1.1) 大家たいか (dàjiā)
• francuski: (1.2) championne ż
• szwedzki: (1.1) mästarinna w; (1.2) mästarinna w; (1.3) mästarinna w
• węgierski: (1.2) bajnoknő
• wilamowski: (1.1) maesteryn ż, mȧsteryn ż, masteryn ż; (1.2) maesteryn ż, mȧsteryn ż, masteryn ż; (1.3) maesteryn ż, mȧsteryn ż masteryn ż; (1.4) maesteryn ż, mȧsteryn ż, masteryn ż
• włoski: (1.5) maestra ż

źródła: