rewaluacja

rewaluacja (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌrɛvaluˈ^wat͡sʲja], AS: [revalu^u̯acʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• epenteza ł • akc. pob.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) ekon. urzędowy wzrost kursu danej waluty; zob. też rewaluacja w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	rewaluacja
dopełniacz	rewaluacji
celownik	rewaluacji
biernik	rewaluację
narzędnik	rewaluacją
miejscownik	rewaluacji
wołacz	rewaluacjo

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) rewaloryzacja

antonimy:

(1.1) dewaluacja

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. rewaluowanie n, zrewaluowanie n

czas. rewaluować ndk., zrewaluować dk.

przym. rewaluacyjny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) nie mylić z: aprecjacja

(1.1) Rewaluacja oznacza umocnienie danej waluty. W jej wyniku kurs obcych walut wyrażony w rewaluowanej walucie liczbowo zmniejsza się; np. jeżeli kurs euro w danej walucie wynosi 2,50, po rewaluacji może wynieść np. 2,00.

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) revaluation
• białoruski: (1.1) рэвальвацыя ż
• czeski: (1.1) revalvace ż
• litewski: (1.1) revalvacija ż
• rosyjski: (1.1) ревальвация ż
• ukraiński: (1.1) ревальвація ż

źródła: