widownia
Wygląd
widownia (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) miejsce w teatrze, kinie, stadionie itp. przeznaczone dla widzów
- (1.2) wszyscy widzowie jakiegoś przedstawienia
- (1.3) miejsce, w którym rozgrywają się jakieś wydarzenia[1]
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik widownia widownie dopełniacz widowni widowni celownik widowni widowniom biernik widownię widownie narzędnik widownią widowniami miejscownik widowni widowniach wołacz widownio widownie
- przykłady:
- (1.1) Najlepsze miejsca na widowni są w centrum.
- (1.2) Ten mało ambitny film jest skierowany do niezbyt wymagającej widowni.
- (1.3) Po czterech latach wojny domowej Omri zdołał się jednak ostać, a Tibni zniknął nagle z widowni politycznej[2].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) siedzieć na widowni • mała / duża widownia • przodem / tyłem do widowni
- (1.2) owacje / aplauz / reakcja widowni • kontakt z widownią
- (1.3) widownia dziejów • społeczna / polityczna widownia
- synonimy:
- (1.1) audytorium
- (1.2) publiczność, publika, audytorium
- (1.3) scena, teatr, arena
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) auditorium; (1.2) audience
- białoruski: (1.1) глядзельная зала ż, глядзельня ż; (1.2) публіка ż, грамада ż
- duński: (1.1) tilskuerplads w; (1.2) publikum n
- esperanto: (1.1) publikejo, spektantarejo, spektantejo; (1.2) publiko, spektantaro
- francuski: (1.2) public m
- hiszpański: (1.1) auditorio m, sala ż de espectadores; (1.2) audiencia ż, público m
- kaszubski: (1.1) widowniô ż, zdrzadniô ż
- niemiecki: (1.1) Zuschauerraum m
- rosyjski: (1.1) зрительный зал m, аудитория ż; (1.2) публика ż, зрители lm
- źródła:
- ↑ Hasło „widownia” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
- ↑ Opowieści biblijne, Zenon Kosidowski, 1963 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.