Schir
 |
Vos an lenga piemontèisa |
| Për amprende a dovré 'l sistema dle parlà locaj ch'a varda sì. |
|
Jë Schir a l'ero na partìa ëd tribù dij Germàn orientaj, ch'a l'é atestà an dj'euvre stòriche antra 'l II sécol aGC e 'l V sécol dGC. Etimologìa dël nòm[modìfica | modifiché la sorgiss]L'etimologìa ëd sò nòm a l'é nen ciàira, ma a podrìa vorej dì polid ò pura ëd sangh pur, an contraposission a sò avsin, la tribù dij Bastarn (sangh mës-cià) (coma an "bastard")[1]. A-i é ëdcò chi a chërd che l'etimologìa a ven-a pitòst da un sistema d'organisassion teritorial, che peui an anglèis a l'ha avù ésit ant la paròla anglo-sasson shire e che an Anghiltera a restava un teritòri aministrà da në shire reeve, visadì në sierif. Migrassion[modìfica | modifiché la sorgiss]As chërd che jë Schir an prinsipi a stèisso andova al dì d'ancheuj a-i é la Polònia, an Masuria ant j'anviron dla Vistola e dla Drwęca. A sarìo peui migrà anvers a meridion dël III sécol aGC, ansema aj Bastarn. Jë stòrich dël temp a diso che na vira ch'a l'avìo firmà na pas con l'imperi roman a stèisso a orient dij Bastarn, tacà al Mar Nèir. A-i son d'arferiment stòrich a jë Schir për ij ses sécoj ch'a-i ven-o dapress a 's moment-sì, a son nen vàire, ma a basto për për chërde che sta gent a l'abia avù na stòria stàbila. Dël IV sécol dGC cheidun djë Schir a stava ant sëj Carpat, andova che peui a son stàit batù da j'Unn. Dapress a sòn na part ëd lor a l'é butasse ansema a j'Ostrogòt, dëmentrè che dj'àutri a vnisìo foederati dl'imperi roman. Odoacr, ël prim "rè d'Italia", a l'era mes ëschir e dapress a chiel vàire Schir a sarìo calà n'Italia. Jë Schir an Piemont[modìfica | modifiché la sorgiss]Ël topònim dë Scurslengh a dovrìa esse vnùit da 'nt jë Schir, dont ambelessì a podrìa ess-ie sta-ie në stansiament, aj temp d'Odoacr. Ant le prime mension ël pais a lo diso Scricelengum[2]. Arferiment[modìfica | modifiché la sorgiss] |
