Τον Τάρανταν λέγνατον και «πολιτείαν τη δυενών θαλασσίων» (città dei due mari). Ευρισκάται σ' Ιώνιον το πέλαγος, ση θάλασσας τη γουήν. Εκεικά η θάλασσαν χωρίεται και ίνεται το μικρόν (Mar Piccolo) καιτο τρανόν η θάλασσαν (Mar Grande). Δυο ακρωτήραι χωρίζνε τα θάλασσας καισο τέλος σχηματίζνε κόλπον. Ατουπές έχ' έναν νησίν, το έτον το παλιόν κέντρον τη Ταραντού σ' αρχαία τα χρόνε. Αβούτο το νησίν ενών'νετοδυο γεφύραι (Ponte di Porta NapoliκαιPonte Girevole) μετην ήπειρον.
Η ιστορίαν ατ' εν γομάτον πολέμ: Σα 272 π.Χ. τη χρονίαν επαίραν ατενοι Ρωμαίοι. Σονμεσαίωναν βαρβαρικά μιλέτε εκατέστρεψαν ατέν. ΟιΣαρακινοί εσήβαν και εποίκαν τον Τάραντα ισλαμικόν εμιράτον σα 840-880 απεσκέσ'. Επεκεί έντον μέρος τηΒυζαντίουκιη πολιτεία εχτέστεν ξανσ' ατωριζνόν το παλαιόν την πολιτείαν καικά. Επεκεί η αφεντίαν έντον νορμανδικόν, ισπανικόν und γαλλικόν.
Σημαντικοί λόγιοι τη φιλοσοφίας καιτη λογοτεχνίας εγγενέθαν σον Τάραντον: ο Αρχύτας, ο Λίβιος Ανδρόνικος καιο Αριστόξενος.