iurgo

Latim

Verbo

presente ativo iurgo, infinitivo presente iurgare, pretérito perfeito ativo iurgavi, supino iurgatum.

1. disputar, querelar.
2. ralhar, censurar.
3. culpar.

Conjugação

    Conjugação de iurgō, primeira conjugação

Formas ativas
Modo verbal\número e pessoa		Singular			Plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Indicativo	Presente	iurgō	iurgās	iurgat	iurgāmus	iurgātis	iurgant
	Pretérito imperfeito	iurgābam	iurgābās	iurgābat	iurgābāmus	iurgābātis	iurgābant
	Futuro	iurgābō	iurgābis	iurgābit	iurgābĭmus	iurgābĭtis	iurgābunt
	Pretérito perfeito	iurgī	iurgīstī	iurgit	iurgĭmus	iurgīstis	iurgĕrunt, iurgēre
	Pretérito mais-que-perfeito	iurgĕram	iurgĕrās	iurgĕrat	iurgerāmus	iurgerātis	iurgĕrant
	Futuro do pretérito	iurgĕrō	iurgĕris	iurgĕrit	iurgerĭmus	iurgerĭtis	iurgĕrint
Subjuntivo	presente	iurgem	iurgēs	iurget	iurgēmus	iurgētis	iurgent
	Pretérito imperfeito	iurgērem	iurgārēs	iurgāret	iurgārēmus	iurgārētis	iurgārent
	Pretérito perfeito	iurgĕrim	iurgĕrīs	iurgĕrit	iurgerĭmus	iurgerĭtis	iurgĕrint
	Pretérito mai-que-perfeito	iurgīssem	iurgīssēs	iurgīsset	iurgissēmus	iurgissētis	iurgīssent
Imperativo	Presente		iurgā			iurgāte
	Futuro		iurgātō	iurgātō		iurgātōte	iurgāntō
Formas passivas
Modo verbal\número e pessoa		Singular			Plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Indicativo	Presente	iurgor	iurgāris, iurgāre	iurgātur	iurgāmur	iurgāmĭnī	iurgāntur
	Pretérito imperfeito	iurgābar	iurgābāris, iurgābāre	iurgābātur	iurgābāmur	iurgābamĭnī	iurgābāntur
	Futuro	iurgābor	iurgābĕris, iurgābĕre	iurgābĭtur	iurgābĭmur	iurgābimĭnī	iurgābuntur
	Pretérito perfeito	iurgatus sum	iurgatus es	iurgatus est	iurgatī sumus	iurgatī estis	iurgatī sunt
	Pretérito-mais-que-perfeito	iurgatus eram	iurgatus erās	iurgatus erat	iurgatī erāmus	iurgatī erātis	iurgatī erant
	Futuro do pretérito	iurgatus erō	iurgatus eris/ere	iurgatus erit	iurgatī erimus	iurgatī eritis	iurgatī erunt
Subjuntivo	presente	iurger	iurgēris, iurgēre	iurgētur	iurgēmur	iurgemĭnī	iurgēntur
	Pretérito imperfeito	iurgārer	iurgārēris, iurgārēre	iurgārētur	iurgārēmur	iurgāremĭnī	iurgārēntur
	Pretérito perfeito	iurgatus sim	iurgatus sīs	iurgatus sit	iurgatī sīmus	iurgatī sītis	iurgatī sint
	Pretérito mai-que-perfeito	iurgatus essem/forem	iurgatus essēs/forēs	iurgatus esset/foret	iurgatī essēmus/forēmus	iurgatī essētis/forētis	iurgatī essent/forent
Imperativo	Presente		iurgāre			iurgāmĭnī
	Futuro		iurgātor	iurgātor			iurgāntor

Formas infinitivas
Vozes	Ativo			Passiva
Modo verbal\tempo	Presente	Pretérito perfeito	Futuro	Presente	Pretérito perfeito	Futuro
Infinitivos	iurgāre	iurgisse	iurgatūrus esse	iurgārī	iurgatus esse	iurgatum īrī
Paricípios	iurgāns		iurgatūrus		iurgatus	iurgandus
Formas nominais
Modo verba/declinação	Gerúndio				Supino
	Nominativo	Genitivo	Dativo/ablativo	Acusativo	Acusativo	Ablativo
Formas impessoais	iurgāre	iurgandī	iurgandō	iurgandum	iurgatum	iurgatū

Pronúncia

• AFI: /ˈjur.ɡoː/