Kalijum oksid
Kalijum oksid (K2O) je neorgansko hemijsko jedinjenje iz grupe oksida.[2][3]
| Kalijum oksid | |||
|---|---|---|---|
| |||
| IUPAC ime |
| ||
| Drugi nazivi | Kalijum monoksid | ||
| Identifikacija | |||
| CAS registarski broj | 12136-45-7 
| ||
| ChemSpider[1] | 23354117
| ||
| UNII | 2033
| ||
| MeSH | |||
| Jmol-3D slike | Slika 1 | ||
| |||
| |||
| Svojstva | |||
| Molekulska formula | K2O | ||
| Molarna masa | 94.196 g/mol | ||
| Agregatno stanje | siva kristalna supstanca | ||
| Gustina | 2.35 g/cm3 | ||
| Tačka topljenja |
>490 °C | ||
| Tačka ključanja |
n/a | ||
| Rastvorljivost u vodi | burno reaguje, stvara KOH | ||
| Srodna jedinjenja | |||
| Drugi anjoni | Kalijum-superoksid Kalijum-peroksid | ||
| Drugi katjoni | Litijum-oksid Natrijum-oksid | ||
|
| |||
| Infobox references | |||
Osnovni prirodni izvor kalijum oksida su razni minerali, u kojima se on javlja zajedno sa drugim jedinjenjima kalijuma.
Mešavina kalijum oksida sa još nekoliko drugih jedinjenja kalijuma naziva se potaš. On se pre dobijao iz pepela a sada se dobija uglavnom iz raznih vrsta minerala.
Potaš se između ostalog koristi za proizvodnju stakla i kao đubrivo.
Gustina kalijum oksida iznosi 2.32 g/cm3.
Reference
uredi
- ↑ Hettne KM, Williams AJ, van Mulligen EM, Kleinjans J, Tkachenko V, Kors JA. (2010). „Automatic vs. manual curation of a multi-source chemical dictionary: the impact on text mining”. J Cheminform 2 (1): 3. DOI:10.1186/1758-2946-2-3. PMID 20331846.
- ↑ Housecroft C. E., Sharpe A. G. (2008). Inorganic Chemistry (3rd izd.). Prentice Hall. ISBN 978-0-13-175553-6.
- ↑ Holleman A. F., Wiberg E. (2001). Inorganic Chemistry (1st edition izd.). San Diego: Academic Press. ISBN 0-12-352651-5.