Lizija
Za ostale osobe s istim imenom, v. Lizija.
Lizija (Greek: Λυσίας, Lysias; rođen cca. 445. pne.; umro cca. 380. pne.) bio je starogrčki logograf (pisac govora), poznat kao jedan od desetorice atičkih oratora uključenih u tzv. "Aleksandrijski kanon" koji su u 3. vijeku pne. sakupili Aristofan iz Bizantija i Aristarh sa Samotrake.
Iako Dionizije iz Halikarnasa tvrdi da je Lizija rođen 459. pne. te da je bio među kolonistima koji su 443. pne. osnovali Turij, većina historičara vjeruje da se rodio 445. pne. te da je kao 15-godišnjak u Turij došao oko 430. pne. Prema tradiciji, tamo se navodno sprijateljio s velikim historičarom Herodotom. Tamo je studirao retoriku, ali je zbog svojih pro-atenskih stavova godine 412. pne. zajedno s bratom Polemarhom prognan u Atenu nakon propasti atenske sicilijanske ekspedicije. Odatle je godine 404. pne. pobjegao kada su ga Tridesetorica tirana osudila na smrt. Ostatak života je proveo kao profesionalni pisac govora.
Do suvremenog doba su očuvana 34 govora koje je napisao Lizija, 3 su sačuvana u fragmentima, a 127 je poznato samo po imenu. Lizija je poznat po tzv. "jednostavnom" stilu retorike koji je izbjegavao "velike" fraze i inzistirao na jeziku običnog čovjeka. Zbog toga su njegovi govori od velikog zanimanja za historičare jer daju uvid u svakodnevni život Atene.
