Abrahami

Abrahami (hebr. אַבְרָהָם - Avraham, arab. ابراهيم, Ibrahim) është patriarku i parë i judenjve (përmendur në Tanakh), Krishterimit (përmendur në Besëlidhjen e Vjetër), dhe Islamit (në Kuran). Për këtë arsye këto tre fe quhen fe abrahamitike. Abrahami është babai shpirtëror i shumë popujve. Ai ishte biri i Terahut dhe nipi i Nahorit. Abrahami ishte i ati i Isakut (Ishakut) dhe Ismailit (Ishmaelit). Sipas besimit hebraik dhe islamik varri i tij gjendet në Hebron.

Abrahami në Krishterim

Abrahami quhej më parë Abram. Ai është babai i parë legjendar i semitëve. Sipas Biblës, Abrahami ishte një bari që jetonte në qytetin Ur (në lindje të Irakut të sotëm) me familjen e tij, babain Terahun dhe nipin e tij Lotin dhe të shoqen, Saran. Abrahami me të shoqen ishin plakur tashmë dhe nuk kishin arritur të kishin fëmijë. Një ditë Perëndia i foli Abrahamit duke e urdhëruar të linte tokën e tij dhe të drejtohej në vendin që Ai do ti tregonte. Abrahami u bind; mblodhi karvanin e kopeve të tij, familjen dhe shërbëtorët dhe u nis. Kur mbërriti në vendin e Kanaanit (Palestina sot), Perëndia iu shfaq në një vend të quajtur Betel e i dha besën që kjo tokë do ti përkiste pasardhësve të tij.

Për shkak të një zezone, Abrahami u detyrua të merrte rrugën për në Egjipt. Duke pasur frikë se do të plaçkitej dhe do t´i merrej e shoqja nga egjiptianët, tha se ajo ishte e motra në oborrin e faraonit. Për shkak të bukurisë së Sarës, faraoni e priti me nderime Abrahamin, në fakt për t´a vrarë e për t´i marrë "motrën". Kur e vërteta u zbulua, faraoni e dëboi Abrahamin nga Egjipti.

Abrahami në Islam

Profeti Ibrahim (Abraham) është një nga figurat më të rëndësishme në Islam. Ai konsiderohet si një nga profetët më të mëdhenj dhe është i njohur për besnikërinë dhe devotshmërinë e tij ndaj Allahut. Ibrahim luan një rol kyç në historinë fetare dhe shpirtërore të Islamit, dhe shumë tradita islame lidhen me jetën dhe veprimtarinë e tij.

1. Monoteizmi. Ibrahimi njihet për promovimin e monoteizmit, adhurimin e një Zoti të vetëm. Ai u përball me popullin e tij dhe babanë e tij, i cili ishte idhujtar (pagan), duke mbrojtur me forcë besimin në Allahun.

2. Sakrifica e madhe. Një nga ngjarjet më të rëndësishme në jetën e Ibrahimit është gatishmëria e tij për të sakrifikuar djalin e tij, Ismailin (Ishmaelin), si provë e besimit të tij ndaj Allahut. Në momentin e fundit, Allahu e ndaloi sakrificën dhe ofroi një dash në vend të Ismailit. Kjo ngjarje përkujtohet çdo vit gjatë festës së Kurban Bajramit.

3. Ndërtimi i Qabesë. Sipas traditës islame, Ibrahim së bashku me djalin e tij Ismail ndërtuan Qabenë në Mekë. Qabeja është drejtimi kah të cilin myslimanët kthehen gjatë lutjeve të tyre (Kibla).

4. Largimi nga idhujtaria. Ibrahimi u njoh për shkatërrimin e idhujve të popullit të tij, duke treguar kështu refuzimin e tij të fortë ndaj idhujtarisë dhe përkushtimin e tij ndaj monoteizmit.

5. Profecia. Ibrahim konsiderohet babai i shumë profetëve, duke përfshirë Ismailin dhe Is'hakun (Isaakun). Trashëgimia e tij përshkon jo vetëm Islamin, por edhe Judaizmin dhe Krishterimin, ku ai gjithashtu respektohet si një patriark i rëndësishëm.

Shiko edhe

Lidhje të jashtme

Stampa:De Shoqata biblore gjermane: Artikull mbi Abrahamin. Arkivuar 3 shkurt 2007 tek Wayback Machine
Shkrimet - Prezenca e Abrahamit në Bibël Arkivuar 23 janar 2020 tek Wayback Machine

Ky artikull është i cunguar. Ju mund të ndihmoni Wikipedian duke e zgjeruar atë.