pupa

PUPA ndajf. bised.

1. Prapa. E kishte erën pupa.

2. fig. Shumë mirë, shumë mbarë. E ka punën pupa. E kishte pupa me të. E qonte jetën pupa.

• E zuri papa diçka e mohoi, nuk e pranoi diçka. E ka bërë mendjen pupa e ka vendosur për të bërë diçka, e ka mbledhur mendjen top.