Kerberos
Kerberos Временски распон: еоцен
касни | |
---|---|
Научна класификација | |
Домен: | Eukaryota |
Царство: | Animalia |
Тип: | Chordata |
Класа: | Mammalia |
Ред: | †Hyaenodonta |
Натпородица: | †Hyainailouroidea |
Породица: | †Hyainailouridae |
Потпородица: | †Hyainailourinae |
Племе: | †Hyainailourini |
Род: | †Kerberos Solé, 2015 |
Типска врста | |
†Kerberos langebadreae Solé, 2015
| |
Врсте | |
|
Kerberos (Керберос — „Кербер”) је изумрли род плаценталних сисара, из изумрлог полифилетског племена Hyainailourini унутар изумрле парафилетске потпородице Hyainailourinae и изумрле парафилетске породице Hyainailouridae, који је у периоду касног еоцена настањивао подручје Европе.[1]
Етимологија назива
[уреди | уреди извор]Род: | Поријекло назива од: | Значење назива: |
---|---|---|
Kerberos | Кербера, пса из старогрчке митологије | Кербер |
Врста: | Поријекло назива од: | Значење назива: |
---|---|---|
K. langebadreae |
|
лангебадрин Кербер |
Опис
[уреди | уреди извор]Лобања врсте Kerberos langebadreae је имала кратку љушкум достизала је дужину од 35 cm и величину лобање женке мрког медвједа. Мишићи вилица су били снажни и омогућавали су јак угриз. Кутњаци су били прилагођени за сјечење, док су преткутњаци били прилагођени дробљењу. Врат код ове врсте је био снажан. Ова врста сисара се кретала плантиградно. Врста Kerberos langebadreae је тежила око 87,69 kg.[2]
Понашање и палеоекологија
[уреди | уреди извор]Врста Kerberos langebadreae је била велики копнени предатор који је живио слично као пјегава хијена. У прошлости Европе је настањивала плавне равнице и копнене екосистеме. Ове врста није била прилагођена брзом трчању.
Систематика
[уреди | уреди извор]Класификација
[уреди | уреди извор]Врста: | Распрострањеност фосила и локација: |
Временски распон: |
---|---|---|
†K. langebadreae (Solé, 2015)[3] | Француска (Окситанија) | 40,0 до 37,8 мил. год. |
Филогенија
[уреди | уреди извор]Доље приказан кладограм представља филогенетске везе рода Kerberos.[4][5][2][6][7]
†Hyaenodonta |
|
†Lahimia група †Arfia група †Galecyon група †афро-арабијска група | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Временска распрострањеност рода Kerberos унутар парафилетске породице Hyainailouridae
[уреди | уреди извор]Види још
[уреди | уреди извор]Референце
[уреди | уреди извор]- ^ Matthew R. Borths; Nancy J. Stevens (2017). „The first hyaenodont from the late Oligocene Nsungwe Formation of Tanzania: Paleoecological insights into the Paleogene-Neogene carnivore transition”. PLOS ONE. 12 (10): e0185301. Bibcode:2017PLoSO..1285301B. PMC 5636082 . PMID 29020030. doi:10.1371/journal.pone.0185301.
- ^ а б Floréal Solé; Bernard Marandat; Fabrice Lihoreau (2020). „The hyaenodonts (Mammalia) from the French locality of Aumelas (Hérault), with possible new representatives from the late Ypresian”. Geodiversitas. 42 (13): 185—214. doi:10.5252/geodiversitas2020v42a13.
- ^ Floréal Solé; Eli Amson; Matthew Borths; Dominique Vidalenc; Michael Morlo; Katharina Bastl (2015). „A New Large Hyainailourine from the Bartonian of Europe and Its Bearings on the Evolution and Ecology of Massive Hyaenodonts (Mammalia)”. PLOS ONE. 10 (9): e0135698. Bibcode:2015PLoSO..1035698S. PMC 4580617 . PMID 26398622. doi:10.1371/journal.pone.0135698.
- ^ Borths, Matthew R.; Stevens, Nancy J. (2017). „Deciduous dentition and dental eruption of Hyainailouroidea (Hyaenodonta, "Creodonta," Placentalia, Mammalia)”. Palaeontologia Electronica. 20 (3): 55A. doi:10.26879/776 .
- ^ Matthew R. Borths; Nancy J. Stevens (2019). „Simbakubwa kutokaafrika, gen. et sp. nov. (Hyainailourinae, Hyaenodonta, 'Creodonta,' Mammalia), a gigantic carnivore from the earliest Miocene of Kenya”. Journal of Vertebrate Paleontology. 39 (1): e1570222. doi:10.1080/02724634.2019.1570222.
- ^ Solé, F.; Morlo, M.; Schaal, T.; Lehmann, T. (2021). „New hyaenodonts (Mammalia) from the late Ypresian locality of Prémontré (France) support a radiation of the hyaenodonts in Europe already at the end of the early Eocene”. Geobios. 66-67: 119—141. doi:10.1016/j.geobios.2021.02.004.
- ^ Averianov, Alexander; Obraztsova, Ekaterina; Danilov, Igor; Jin, Jian-Hua (2023). „A new hypercarnivorous hyaenodont from the Eocene of South China”. Frontiers in Ecology and Evolution. 11. ISSN 2296-701X. doi:10.3389/fevo.2023.1076819/full.