Ҳадис
Ҳадис — аз калимаи арабии «ҳадаса» - нақл кардан мебошад. Ҳадис дар ҳуқуқи мусулмонӣ ҳамчун сарчашмаи асосии ҳуқуқ эътироф мешавад. Ҳадис ифодакунандаи нақл, гуфтор ва кирдори пайғамбари ислом Муҳаммад (с) ба шумор меравад, ки ҷанбаҳои мухталифи ҳаёти мусулмононро муназзам гардонидааст. Ҳадисҳо баъд аз ҳаёти пайғамбари ислом гирд оварда шудаанд.[1] Машҳуртарини онҳо «Алҷомеъ-ус-саҳеҳ»-и Имом ал-Бухорӣ[2] ва «Ас-Саҳеҳ»-и Муслими Нишопурӣ мебошанд. Ҳадисҳо вобаста ба қувваи юридикӣ ва саҳеҳият ба намудҳои зерин ҷудо мешаванд:
Ҳадиси саҳеҳ дар низоми ҳуқуқи мусулмонӣ сарчашмаи боэътимод ба шумор меравад.[3].
Нигаред низ
[вироиш | вироиши манбаъ]Эзоҳ
[вироиш | вироиши манбаъ]- ↑ Хадис/Ислам. Энциклопедический словарь.
- ↑ Сахих аль-Бухари
- ↑ Фарҳанги истилоҳоти ҳуқуқ / Зери таҳрири Маҳмудов М.А. - Душанбе: ЭР-граф, 2009. - с.504