เทวีในศาสนาฮินดู
ในศาสนาฮินดู เทวี (สันสกฤต: देवी) หมายถึง เทวดาผู้หญิง
ความเชื่อเรื่องเทวีปรากฏในพระเวท ซึ่งแต่งขึ้นราวสหัสวรรษที่ 2 ก่อนคริสต์ศักราช แต่ไม่ค่อยมีบทบาทนัก ส่วนเทวีสำคัญ เช่น พระลักษมี พระปารวตี พระทุรคา พระสรัสวดี พระแม่กาลี เพิ่งเป็นที่นิยมนับถือในสมัยหลัง โดยมีคัมภีร์ปุราณะต่าง ๆ เป็นแหล่งเผยแพร่ตำนานเกี่ยวกับเทวีเหล่านี้ คัมภีร์ที่สำคัญคือ เทวีมาหาตยะ ซึ่งระบุว่าเทวีเป็นอันติมสัจจะและพลังงานสูงสุด แนวคิดนี้ก่อให้เกิดลัทธิศักติ[1] และมีบทบาทสำคัญในลัทธิไศวะด้วย[2][3]
แนวคิดและความเคารพต่อเทพธิดาปรากฏในพระเวท ซึ่งประกอบด้วยประมาณสหัสวรรษที่ 2 ก่อนคริสตศักราช อย่างไรก็ตาม พวกเขาไม่ได้มีบทบาทสำคัญในยุคนั้น[2] เทพธิดาเช่น พระทุรคา, พระกาลี, พระลักษมี, พระปารวตี, พระแม่ราธา, พระสุรัสวดี และ นางสีดา ได้รับการเคารพนับถืออย่างต่อเนื่องในยุคสมัยใหม่[2] ในยุคกลาง ปุราณะเป็นพยานถึงการขยายตัวครั้งใหญ่ในตำนานและวรรณกรรมที่เกี่ยวข้องกับ เทวีซึ่งมีข้อความเช่น เทวีมหาตมยา ซึ่งเธอปรากฏเป็นความจริงขั้นสูงสุดและพลังสูงสุด เธอได้สร้างแรงบันดาลใจให้กับประเพณี ลัทธิศักติของศาสนาฮินดู นอกจากนี้ เทวียังถูกมองว่าเป็นศูนย์กลางในประเพณีฮินดูของลัทธิศักติและลัทธิไศวะ[2][4]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ Thomas Coburn (2002), Devī-Māhātmya: The Crystallization of the Goddess Tradition, Motilal Banarsidass, ISBN 978-81-208-0557-6, pages 1–23
- ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 Kinsley, David (1988). Hindu Goddesses: Vision of the Divine Feminine in the Hindu Religious Traditions. University of California Press, ISBN 0-520-06339-2.
- ↑ Flood, Gavin, ed. (2003), The Blackwell Companion to Hinduism, Blackwell Publishing Ltd., ISBN 1-4051-3251-5, pages 200–203
- ↑ Flood, Gavin, ed. (2003), The Blackwell Companion to Hinduism, Blackwell Publishing Ltd., ISBN 1-4051-3251-5, หน้า 200–203
บทความเกี่ยวกับศาสนาฮินดู | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| แนวคิดและ ปรัชญา |
|  | |||||||||||||||
| คัมภีร์ |
| ||||||||||||||||
| เทพเจ้า | |||||||||||||||||
| ธรรมเนียม ปฏิบัติ |
| ||||||||||||||||
| เรื่องที่ เกี่ยวข้อง | |||||||||||||||||