Tingnan ang wikitext ng Pagdidistansiyang panlipunan

== Teoretikal na batayan ==
Mula sa pananaw ng epidemiyolohiya, ang pangunahing layunin ng pagdidistansiyang panlipunan ay bawasan ang pangunahing reproduktibong bilang, <math>R_0</math>, na katamtamang bilang ng pangalahawing nahawang indibidwal na nabuo mula sa isang pangunahing nahawang indibidwal sa populasyon kung saan pantay-pantay na madaling tablan ng sakit. Sa isang panimulang modelo ng pagdidistansiyang panlipunan,<ref name="Becker">{{cite book|last1=Becker|first1=Niels|title=Modeling to Inform Infectious Disease Control|date=2015|publisher=CRC Press|isbn=9781498731072|page=104}}</ref> kung saan ang hagway <math>f</math> ng populasyon ay nagsasagawa ng pagdidistansiyang panlipunan upang bawasan ang kanilang pakikipag-ugnayan sa hatimbilang <math>a</math> ng kanilang katamtamang kontak, ang bagong nabisang reproduktibong bilang <math>R</math> ay binibigay ng:<math display="block"> R = [1-(1-a^2)f]R_0 </math><ref name="Becker" />

Halimbawa, 25% ng populsyon ang nagbabawas ng kanilang pakikipag-ugnayan sa iba patungo sa 50% ng kanilang katamtamang antas ay nagbibigay ng mabisang reproduktibong bilang ng halos 81% ng pangunahing reproduktibong bilang. Isang tila maliit na pagbawas, ngunit makabuluhan sa pag-aantala ng pauliting paglaki at pagkalat ng sakit.