Papa Martin V
| Martin V | |
|---|---|
.jpg) | |
| Nagsimula ang pagka-Papa | 11 November 1417 |
| Nagtapos ang pagka-Papa | 20 February 1431 |
| Hinalinhan | Gregory XII |
| Kahalili | Eugene IV |
| Mga orden | |
| Ordinasyon | 13 November 1417 |
| Konsekrasyon | 14 November 1417 ni Jean Franczon Allarmet de Brogny |
| Naging Kardinal | 12 June 1405 |
| Mga detalyeng personal | |
| Pangalan sa kapanganakan | Oddone Colonna |
| Kapanganakan | c. 1368 Genazzano, near Rome, Papal States |
| Yumao | 20 Pebrero 1431 (aged 63) Rome, Papal States |
| Iba pang mga Papa na mayroon ding pangalan na Martin | |
| Pampapang styles ni Papa Martin V | |
|---|---|
 | |
| Sangguniang estilo | His Holiness |
| Estilo ng pananalita | Your Holiness |
| Estilo ng relihiyoso | Holy Father |
| Estilo ng pumanaw | None |
Si Papa Martin V (c. 1368 – 20 Pebrero 1431) na ipinanganak na Odo (o Oddone) Colonna ang Papa ng Simbahang Katoliko Romano mula 1417 hanggang 1431.[1] Ang kanyang pagkahalal sa kapapahan ay epektibong nagwakas ng Sismang Kanluraning (1378–1417).
Pagbabasbas ni Martin V sa pang-aalipin
[baguhin | baguhin ang wikitext]Ang pang-aalipin ay karaniwan sa Europa, Aprika at Asya noong pamumuno Papa Martin V at tinanggap ng halos lahat ng kaunti na nangatwiran ng laban dito. [2] Noong ika-15 siglo, ang sentimiyento sa Europa ay papalaking sumalungat sa pang-aalipin ng mga Kristiyano at kindonena ng Simbahan ang gayong mga kasanayan ngunit ang pagkondenang ito ay hindi sumaklaw sa mga hindi mananampalatayang Kristiyano. Ayon kay Burton (2007), binigyang autorisasyon ni Martin V ang isang krusada laban sa Aprika noong 1418 at ito ay sinamahan ng isang kalaunang bull ng papa (1441) na nagbasbas sa kalakalang Portuges ng mga aliping Aprikano. [3] Noong Marso 1425, ang isang bull ay inilabas na nagbabanta ng pagtitiwalag para sa sinumang mangangalakal ng mga aliping Kristiyano at nag-utos sa mga Hudyo ng tsapa ng kasamaan upang pigilan ang pagbili nito ng mga aliping Kristiyano.[4] In June 1425 Martin anathematized those who sold Christian slaves to Muslims.[2] Ang pagtatrapiko ng mga aliping Kristiyano ay hindi ipinagbawal kundi ang pagbebenta lamang sa mga may aring hindi-Kristiyano.[5] Ang bull ng papa ng pagtitiwalag na inilbas sa mga mangangalakal na Genoese ng Caffa na nauugnay sa pagbili at pagbebenta ng mga Kristiyano ay itinuring na hindi epektibo dahil ang mga nakaraang kautusan laban sa mga Viennese kabilang ang mga Batas ng Gazaria ay nagbigay ng pagpayag para sa pagbebenta ng parehong mga aliping Muslim at Kristiyano. [6] Ten black African slaves were presented to Martin by Prince Henry of Portugal.[7] Sinuportahan ni Papa Martin V ang pagpapalawig na pang-[[kolonya].[8] Ayon kay Davidson (1961), ang kautusan ni Papa Martin V laban sa pang-aalipin ay hindi isang pagkokondena sa mismong pang-aalipin kundi inudyokan ng takot sa "kapangyarihan ng hindi mananampalataya". [9]
Mga sanggunian
[baguhin | baguhin ang wikitext]- ↑ Richard P. McBrien, Lives of the Pope, (HarperCollins, 2000), 254.
- ↑ 2.0 2.1 "The Papacy and the Levant", p. 46
- ↑ Burton, p. 197
- ↑ "The problem of slavery in Western culture, P. 100"
- ↑ "Slavery and the Catholic Church", John Francis Maxwell, p. 49, Barry Rose Publishers, 1975
- ↑ "The African Slave Trade", p. 41, Basil Davidson, James Currey Publishers, 1961, ISBN 0-85255-798-1
- ↑ C. E. Semmes citing V.B Thompson 1987
- ↑ "A history of Christianity in Asia, Africa, and Latin America, 1450–1990", p. 144
- ↑ Davidson 1961, P. 100 fn 8
Ang lathalaing ito na tungkol sa Katolisismo ay isang usbong. Makatutulong ka sa Wikipedia sa pagpapalawig nito.