(Translated by https://www.hiragana.jp/)
İstanbul Barosu - Vikipedi İçeriğe atla

İstanbul Barosu

Vikipedi, özgür ansiklopedi
İstanbul Barosu
Kuruluş5 Nisan 1878
TürMeslek birliği
Merkezİstanbul, Türkiye
Üyeler62.587 (2023)
Başkanİbrahim Kaboğlu
Başkan yardımcısıRukiye Leyla Süren
SaymanAhmet Ergin
Genel sekreterHürrem Sönmez
Resmî sitei̇stanbulbarosu.org.tr

İstanbul Barosu, 5 Nisan 1878 tarihinde kurulmuştur. Aynı tarih Türkiye Barolar Birliği'nin 15-16 Mayıs 1987 tarihli genel kurulunda Avukatlar Günü olarak kabul edilmiştir.[1]

Tarihçe

[değiştir | kaynağı değiştir]

5 Nisan 1878 Cuma günü, İstanbul dava vekilleri tarihi bir toplantı yapmışlardır. Bu toplantı İstanbul Barosu'nun ilk genel kurul toplantısı, bu tarih ise baronun kuruluş tarihi olarak kabul edilmiştir.[1] Toplantıya katılan 63 avukattan yaşça en büyüğü olan Rum asıllı Osmanlı vatandaşı Kostaki Sardenski Efendi, baronun açılış konuşmasına başlarken: "Binâenaleyh mebde-i ittihad ve tecemmûmuz olan doksan beş senesi Rebîülâhiresinin ikinci ve doksan dört senesi Martının yirmi dördüncü ve bugünkü Cuma günü bizim için bir yevm-i mesud olduğundan..." ifadeleriyle bu toplantının bir başlangıç olduğuna işaret etmiştir.[1]

1878'deki genel kurulda baronun ilk başkanı olarak Aleksandr Meryem Kuli, başkan yardımcısı ise Mehmed Şehrî seçilmiştir. Heyet-i Cemiyet-i Dâime üyeleri ise Karabet Gürci (aynı zamanda kâtip ve sandık emini), Bedros Şaşayan, Kostaki Sardenski ve Agop Mercekyan efendilerdir.[1]

İlk Baro Levhası (1878)

[değiştir | kaynağı değiştir]

İstanbul Barosu'nun ilk levhasında 63 avukat kayıtlıdır. Bunlardan 44 tanesi birinci sınıf, 17 tanesi ikinci sınıf, 2 tanesi de üçüncü sınıf avukattır. 12 avukat müslümandır ve geriye kalan 51 tanesi gayrimüslimdir.[1] İstanbul Barosu'nun ilk avukatları şunlardır:

Birinci Sınıf Avukatlar: İbrahim, Edvar İd, Artin Bekyan, Artin Haçaduryan, İsmail Hakkı, Anderya Fokidi, Andon Efker, Ohannes Mosdaçyan, Bedros Şaşayan, Boğos Mıgırdiçyan, Cebrail Gregor, Cevani Efker, Hüseyin Fikri, Hasan Fehmi Paşa, Harutcyan Sebelyan, Rosolato Fransuva, Serope Basmacıyan, Serope Aznavar, Simon Tıngıroğlu, Simonidi, Toros Saraçyan, Osman Nuri, Aleksandr Meryem Kuli, Avadis Kolulyan, Avadis Yordamyan, Kostaki Sardenski, Kasbar Gülbenkyan, Krikor Gazazoğlu, Kiğork Derdrof, Mehmed Şehrî, Mehmed İzzet, Mehmed Ali, Mişel Duriza, Nazaret Haçeryan, Nazaret Şahbaz, Nikola Mikri, Vasilaki Tiryakioğlu, Viçen Serviçen, Viçen Hokosyan, Yani Zisi, Yorgi Apostolidi, Yorgi Dale, Françesko Miltiyadi Toroni, İlya Malyake.[1]

İkinci Sınıf Avukatlar: Agop Mercekyan, Oseb Ergayan, Hüseyin Şükrü, Hamparsum Ömeryan, Rupen Tütüncüyan, Rupen Kuyumcuyan, Zenob Derunyan, Serkis Esmeryan, Seyyid Ali, Todoraki Bostancıoğlu, Avedis Beşeryan, Karabet Gürciyan, Lazaraki Macarinos, Manuk Narlıyan, Mıkırdiç Esasyan, Mehmed Naim, Ali Rıza.[1]

Üçüncü Sınıf Avukatlar: Kigork Mardirosyan, Mardiros Koloden.[1]

1880'deki ikinci genel kurulda başkanlığa, II. Abdülhamit'in hazine-i hassa hukuk müşavirliğini de yapmış olan, Rus asıllı avukat Fransuva Rosolato seçilmiştir ve altı yıl başkanlık yapmıştır.

1886 yılında Fransuva Rosolato'dan İstanbul Baro Başkanlığı görevini devralan Mehmet Reşit Bey, baronun ilk Türk ve Müslüman başkanı olmuştur.

Kurulduğu ilk yıllarda İstanbul Barosu toplantılarını farklı mekanlarda yapmıştır. 1893 yılında ise İstanbul Adliyesi'nin üst katına taşınmıştır.

Meclis-i Mebûsan'ın feshi ve toplantıların yasaklanması üzerine, İstanbul Barosu'nun faaliyetleri de durmuştur. 23 Temmuz 1908 tarihinde meşrutiyetin ilanı üzerine, 21 Ağustos 1908’de İstanbul Barosu'nun III. Genel Kurulu toplanmıştır.

Cumhuriyet Devrinde ilk Baro Genel Kurulu, 1924 yılında, Adliye Sarayı Cinayet Mahkemesi salonunda yapılmıştır. Baro Genel Kurulu, 28 Ağustos 1924 Perşembe günü toplanmış ve Cumhuriyet döneminin ilk İstanbul Barosu Başkanlığına Lütfi Fikri'yi yeniden seçmiştir.[2]

Avrupa'nın ve dünyanın en kalabalık barosu olan İstanbul Barosu,[3] avukatlar, diğer hukukçular ve ilgililerin mesleki deneyimlerine katkıda bulunabilmek için paneller düzenlemekte ve bu panel notlarını yayımlayarak kitaplaştırmaktadır. Bugüne dek yüzü aşkın kitap basan İstanbul Barosu, aynı zamanda iki ayda bir çıkan İstanbul Barosu Dergisi'ni ve ayda bir çıkan İstanbul Barosu Bülteni'ni de yayımlamaktadır.

Merkezler

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Adil Yargılama Takip Merkezi
  • Avukat Hakları Merkezi
  • Cumhuriyet Araştırmaları Merkezi
  • Çocuk Hakları Merkezi
  • Dış İlişkiler Merkezi
  • Engelli Hakları Merkezi
  • Genç Avukatlar Merkezi
  • Hayvan Hakları Merkezi
  • Hukuk Tarihi Araştırmaları Merkezi
  • İnsan Hakları Merkezi
  • Kadın Hakları Merkezi
  • Meslek İçi Eğitim Merkezi
  • Mülteci ve Göçmen Hakları Merkezi
  • Sağlık Hukuku Merkezi
  • Staj Eğitim Merkezi
  • Tahkim Hukuku Merkezi
  • Tüketici Hakları ve Rekabet Hukuku Merkezi

Baro Başkanları

[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ a b c d e f g h Araştırmaları, THTA Türk Hukuk Tarihi (1 Ocak 2020). "İstanbul Barosu'nun İlk Genel Kurul Toplantısı, İlk Levhası ve Kostaki Sardenski'nin Nutku (5 Nisan 1878) / Tugay Aydın". Türk Hukuk Tarihi Araştırmaları. 19 Temmuz 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Temmuz 2022. 
  2. ^ "İstanbul Barosu tarihçesi". 30 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Şubat 2020. 
  3. ^ "İstanbul Barosu Dünya'nın En Büyük Barosu Oldu". istanbulbarosu.org.tr. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Mart 2012. .(Türkçe)

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=İstanbul_Barosu&oldid=34164441" sayfasından alınmıştır