(Translated by https://www.hiragana.jp/)
San Junipero - Vikipedi İçeriğe atla

San Junipero

Vikipedi, özgür ansiklopedi
"San Junipero"
Black Mirror bölümü
Bölüm no.3. sezon
4. bölüm
YönetmenOwen Harris
SenaristCharlie Brooker
Yayın tarihi21 Ekim 2016 (2016-10-21)
Konuk oyuncular
Bölüm kronolojisi
← Önceki
"Shut Up and Dance"
Sonraki →
"Men Against Fire"
Black Mirror (3. sezon)
Black Mirror bölümleri listesi

"San Junipero" Birleşik Krallık yapımı antoloji bilimkurgu dizisi Black Mirror'ın üçüncü sezonunun dördüncü bölümüdür. Dizinin yaratıcısı Charlie Brooker'ın yazdığı ve Owen Harris'in yönettiği bölüm, tüm üçüncü sezon bölümleriyle birlikte 21 Ekim 2016'da Netflix'te gösterime sunuldu.

Bölüm içe kapanık Yorkie'nin (Mackenzie Davis) daha girişken olan Kelly (Gugu Mbatha-Raw) ile tanıştığı sahil beldesi San Junipero'da geçer. Belde yaşlıların isterlerse ölümden sonra da oturabilecekleri bir simüle gerçekliğin parçasıdır. "San Junipero" üçüncü sezon bölümlerinden ilk yazılanıdır. İlk taslakları nostalji terapisini temel almaktaydı ve 1980'lerde geçen, heteroseksüel bir çifti konu alan ve mutsuz biten bir dönem hikâyesiydi. Bölüm birkaç haftada Londra ve Cape Town'ta çekildi. Film müziği 1980'ler müzikleriyle Clint Mansell'in orijinal müziğini harmanlar.

Bölüm özellikle Mbatha-Raw ve Davis'in performansları, senaryodaki sürpriz, görsel stili ve dizinin genel tonundan ayrılan iyimser tonu bakımından eleştirel başarı sağladı. Dizinin diğer bölümlerinden yüksek eleştirel reytingler alan bölümü bazı eleştirmenler 2016'nın en iyi televizyon bölümleri arasında saydı. Diğer çok sayıda ödülün yanı sıra "San Junipero" En İyi Televizyon Filmi ve Mini Dizi, Film ya da Antoloji Dizisinde En İyi Senaryo dallarında iki Primetime Emmy Ödülü aldı.

İçine kapanık bir genç kadın olan Yorkie (Mackenzie Davis), 1987'de San Junipero'daki Tucker's gece kulübüne gider. Canlı bir "parti kızı" olan Kelly (Gugu Mbatha-Raw), Wes'in (Gavin Stenhouse) kendisine gösterdiği ilgiyi karşılıksız bırakarak Yorkie'yle tanışır. Kelly ve Yorkie dans ederken, Yorkie bundan rahatsız olur ve kulüpten ayrılır. Kelly Yorkie'yi takip eder ve cinsel ilişki teklifinde bulunur ancak Yorkie nişanlı olduğunu söyleyerek onu reddeder. Ertesi hafta Yorkie bara geri döner ve Kelly'nin başka bir adamla flört ettiğini görür. Yorkie ve Kelly barın tuvaletinde tekrar bir araya gelir ve sonrasında Kelly'nin sahildeki evinde sevişir. Yorkie bunun ilk cinsel deneyimi olduğunu itiraf eder, Kelly ise ona bir zamanlar evli olduğundan söz eder.

Bir sonraki hafta Yorkie Quagmire adındaki başka bir gece kulübüne giderek Kelly'yi arar. Wes ona "başka bir zamanı denemesini" tavsiye eder. Yorkie Tucker's'a birkaç farklı on yıllık zaman diliminde gider ve sonunda Kelly'yi 2002'de bulur; ancak Kelly onu geri çevirir. Yorkie oradan ayrıldıktan sonra sonra Kelly arkasından giderek onu bulur. Yorkie'ye ölmekte olduğunu ve onu görmekten ona karşı beslediği hisler nedeniyle kaçındığını itiraf eder. Yorkie ve Kelly tekrar sahil evinde sevişir ve Yorkie Kelly'ye isteksizce yaşadığı yerin Santa Rosa, Kaliforniya olduğunu söyler.

San Junipero'nun ölülerin yaşayabildiği ve yaşlıların ziyaret edebildiği, hepsinin diledikleri bir dönemde sahip oldukları genç bedenleriyle var olabildiği bir simüle gerçeklik olduğu ortaya çıkar. Fiziksel dünyada yaşlı Kelly (Denise Burse) Yorkie'yi (Annabel Davis) ziyaret eder. Yorkie'nin hemşiresi Greg (Raymond McAnally) ona Yorkie'nin hikâyesini anlatır. Yorkie 21 yaşında ebeveynine açılması ve onların bunu olumsuz karşılamasının ardından araba kazası yaparak felç geçirmiştir. Yorkie sürekli olarak San Junipero'da yaşamak için ötanazi talep etmekte, ailesi ise buna karşı çıkmaktadır. Greg ile evlenmeyi de kendisi yerine ötanaziye rıza göstermesi amacıyla istemektedir. Kelly Greg yerine kendisiyle evlenmesini teklif eder, Yorkie bunu sevinçle kabul eder. Törenden sonra Kelly Yorkie'ye ötanazi uygulanmasına izin verir.

Kelly'nin San Junipero'yu bir sonraki ziyaretinde Yorkie ondan tam zamanlı olarak orada kalmasını ister. Kelly simülasyona yüklenmeden ölmeyi planladığını anlatır. Kocası da kızları San Junipero ortaya çıkmadan önce öldüğü için böyle yapmayı tercih etmiştir. Yorkie ve Kelly tartışırlar, Kelly arabasıyla ayrılır ve arabasını bilerek çarpar. Yorkie tam onu bulduğu sırada Kelly o haftalık ziyaret süresi sona erdiği için ortadan kaybolur.

Zaman geçer ve Kelly San Junipero'ya temelli gitmeye karar verir. Kendisine ötanazi uygulanır, cenazesi ailesinin yanına gömülür ve San Junipero'da sevinçle Yorkie ile yeniden bir araya gelir.

"San Junipero" Black Mirror dizisinin üçüncü sezonunun dördüncü bölümüdür. Sezonun altı bölümünün tamamı 21 Ekim 2016'da aynı anda gösterime sunuldu. Dizinin ilk iki sezonu Birleşik Krallık'ta Channel 4'da gösterilmişken, Netflix Eylül 2015'te dizinin altışar bölümlük iki sezondan on iki bölümü için $40 milyonluk teklifte bulundu.[1][2] Ardından Mart 2016'da Netflix Channel 4'ten daha yüksek teklif vererek üçüncü sezonun Birleşik Krallık'ta dağıtım hakkına sahip oldu.[2] Netflix'e geçmesi nedeniyle bu sezon öncekilerden daha geniş bütçelidir[3] ve daha fazla bölümden oluşur ki bu, dizinin tür ve ton açısından önceki sezonlara göre çeşitlenmesini sağlamıştır.[4] "San Junipero", yine üçüncü sezon bölümü olan "Nosedive" ile birlikte Netflix'te gösterime sunulmasından önce ilk defa 2016'da Toronto Uluslararası Film Festivalinde gösterildi.[5]

Fikir ve yazım

[değiştir | kaynağı değiştir]
İnsanların 'Hayır! Tamamen Amerikalı olacak!' dediklerini okudum ve dedim ki lanet olsun, hikâye Kaliforniya'da geçecek, lanet olsun, birdenbire aklıma gelen kahramanları tercih etmeyeceğim ve bunları Unabomber'ın yazdığını düşünenlerin çenelerini kapatmak için teknolojinin umut verici bir kullanımını ele alacağım.

Charlie BrookerThe Daily Beast röportajı.[6]

"San Junipero" üçüncü sezonun filme çekilen ilk senaryosuydu[7] ve Charlie Brooker tarafından "diziyi değiştirmek için bilinçli bir karar" ile yazılmıştı.[8] Dizi önceden teknolojinin olumsuz etkilerine odaklanmıştı,[9] bu bölüm ise Black Mirror'ın moral veren bölümlerinin de olabileceğinin bir kanıtı oldu.[8]

Brooker ilk olarak korku ve doğaüstü kurgu türlerini düşünerek[10] teknolojinin ölümden sonra yaşamın olup olmadığını araştırmak için kullanıldığı bir bölüm planladı.[6] Daha sonra yaşlı insanlar için nostalji terapisi ona ilham verdi.[11] Brooker ve baş yapımcı Annabel Jones, "White Christmas" bölümünde yer almış olan sanal bilinç konseptinin daha fazla potansiyele sahip olduğunu hissetti.[10] Brooker'ın başlangıçta aklında olan konseptlerden biri olan ölen kişilerin karakterlerinin yakınlarının ziyaret edebileceği bir tema parktaki yapay birimlere yüklenmesi, "Be Right Back" bölümüne dayanmaktaydı. Bu fikir 2016'da insanların androidlerin yaşadığı bir tema parkı ziyaret edebildiği Westworld dizisinin yayınlanmaya başlamasıyla kullanılamaz hale geldi.[10] Brooker daha sonra, yaşlı ünlülerin 1970'ler modasıyla dekore edilmiş bir evde yaşadığı ve kendilerini bu ortamda gençleşmiş hissettiği 2010 BBC dizisi The Young Ones'ı hatırladı.[10][12]

Image of Charlie Brooker.
"San Junipero"nun senaryosunu dizinin yaratıcısı Charlie Brooker yazdı.

Brooker bölümün senaryosunu dört günde yazdığını belirtti.[8] Senaryonun ilk taslağında aşk hikâyesi heteroseksüel bir çiftle ilgiliydi. Brooker ekstra etki yaratmak için bunu değiştirdi, zira 1987'de hemcinslerin evliliği yasal değildi.[11] "Olanların yüzde 85'ini belli bir noktaya kadar açıklayamayacağınızı bilmek, aslında seçeneklerinizi kullanışlı şekilde daraltıyor" diyerek, hikâyenin sürprizli olmasının yazım sürecini kolaylaştırdığını ifade etti.[13] Bölümün taslaklarından birinde Kelly'nin San Junipero'da hepsi ölmüş çocukların gittiği bir anaokulunu ziyaret ettiği bir sahne yer almaktaydı. Bu sahne sonradan "çok üzücü ve bu hikâyede yer vermek için fazla dokunaklı" olduğu için kaldırıldı.[14] Brooker insanların Black Mirror hakkındaki önyargılarını altüst etmek için, hikâyenin Britanya yerine Amerika'da, Kaliforniya'da geçmesini tercih etti.[6] Bir eleştirmen "San Junipero"daki tüm karakterlerin Amerikalı olduğuna dikkat çekti.[5]

Önceleri bölümün mutsuz bir sonla bitmesi planlandı.[11] Brooker The Daily Beast'e kabataslak tretmanda bölümün Kelly ile Yorkie'nin hastanede buluştuğu bir sahneyle bittiğini, ancak yazmaya başladığında bundan çok zevk aldığı için devam etmeye karar verdiğini anlattı.[6] Yorkie'nin ötanazisinin bir fikir olarak ortaya çıkması, Kelly'nin yaşam hikâyesinin genişletilmesi ve Yorkie'ye hitaben yaptığı duygusal konuşmanın yazılması, Brooker'ın bir oturuşta yaptığı şeyler oldu.[10] Hikâyenin sonu, Brooker'ın "Heaven is a Place on Earth" parçasını senaryoyu yazarken dinlemesi üzerine doğdu ve yazar parçayı bölümde kullanmak için lisansını istedi. Parçayı defalarca dinledikten sonra, bölümün bilgisayar sunucularının yanıp sönen ışıklarının göründüğü son sahnesini yazdı. Bölümün sonu için kullanılmayan fikirlerden biri, seyircinin Kelly ile Yorkie'yi 1920'ler gibi birçok farklı on yılda görmesiydi.[15]

Dizinin gösterime sunulmasının ardından Kelly'nin orada bulunmak yerine, Yorkie'nin yararına simüle edildiğine ilişkin spekülasyon içeren bir Reddit postu sorulduğunda Brooker, "Yanlış! Onlar birlikteler!" diye yanıt verdi[16] ve "hayal edilebilecek en mutlu sona ulaştılar. [...] bu bir gökkuşağı sandvici değil, ancak orada ne oluyor görünüyorsa, o oluyor." yorumunu yaptı.[15]

Ortam ve müzik

[değiştir | kaynağı değiştir]

Gece kulübü ortamlarında arcade oyunları vardır. Brooker 1980'lerde onlu yaşlarında olup video oyunu gazetecisi olarak çalıştığı için bunlara ilgi duydu ve dizide kullanmaya karar verdi.[17] Yönetmen Owen Harris 1980'leri "hayatın gerçekten iyimser bir dönemi" sözleriyle tarif etti.[18] 1987 yılını "epey keyfi şekilde" seçti ve senaryoda "çok spesifik film posterleri" olduğundan söz etti. Brooker Spotify'da 1987 yılı müziklerinden bir şarkı listesi yaptı.[19] Aralarında Belinda Carlisle'ın "Heaven Is a Place on Earth" ve the Smiths'in "Girlfriend in a Coma"sının da olduğu bazı parçalar ile arcade oyunları Time Crisis ve The House of the Dead bölüm içindeki sürprize dair ipucu verir.[10][20] Her parçanın lisansının yaklaşık 15 yıl boyunca Netflix'e ait olması gerekiyordu. Prince'e ait olan bir parça dışında parçaların hepsi için lisans alındı.[19]

"Heaven Is a Place on Earth" bölümün başında ve kapanış jeneriği sırasında çalar. Brooker parçayı ilk defa koşarken dinledi ve parçanın final sahnesi için mükemmel olacağını düşündü. Hatta bir röportajda parçayı kullanamayacak olsalardı "çok üzüleceğini" kabul etti.[11] Brooker'a göre "Girlfriend in a Coma" bölümde "neredeyse beş saniye" yer almasına karşın "aşırı miktarda paraya" maloldu. Jones parçanın maliyetine karşın bölümde yer almasını, hikâyenin geçtiği dönemin farklılığını hissettirebilmesi açısından önemli olmasıyla açıkladı.[19] Robbie Nevil'in parçası "C'est La Vie" Harris tarafından, satın aldığı ilk singlelardan biri olması dolayısıyla seçildi.[18]

Bölümde aynı zamanda Clint Mansell'in orijinal müzikleri yer alır. Harris'in irtibata geçtiği Mansell, dizi müziğini önceden seçilen ve aralarında "Heaven Is a Place on Earth"ün de olduğu parçaları temel alarak besteledi. Besteciye göre bu "sakin elektronik" müziğe, John Hughes filmleri ve kızarkadaşının bir yıl önceki ölümü ilham verdi.[21] Aralık 2016'da Lakeshore Records dizi müziklerini indirilmek ve internet ortamında dinlenilmek üzere piyasaya sundu.[22]

Oyuncu kadrosu ve çekim

[değiştir | kaynağı değiştir]
Yorkie'yi oynayan Mackenzie Davis diziyi ilk olarak korsan şekilde indiren bir arkadaşıyla seyretti.

Kelly'yi oynayan Gugu Mbatha-Raw senaryo kendisine ulaştığında diziyi duymuştu ancak seyretmemişti, çekim başlamadan önce ise ikinci sezondan "Be Right Back" bölümünü seyretti. Mbatha-Raw senaryoyu eline geçer geçmez, Oxford Circus'tan Brixton'a yaptığı otobüs yolculuğunda okudu.[23] Yorkie'yi oynayan Mackenzie Davis dizinin ilk olarak "The National Anthem" bölümünü, korsan şekilde indiren bir arkadaşıyla seyretti.[24] Mbatha-Raw'ın protez kullanması fikrinden çabucak vazgeçilmesi sonucunda gerçek dünyadaki yaşlı Kelly'yi Denise Burse oynadı.[10]

Bölümü yine bir ilişkiyi konu alması nedeniyle bu bölümle tuhaf bir benzerliği olduğunu düşündüğü "Be Right Back"i de yönetmiş olan Owen Harris yönetti.[5][18] Joel Collins prodüksiyon tasarımını üstlendi. 1986 gençlik filmleri Pretty in Pink ve Ferris Bueller's Day Off'un seyirciyi "bildikleri bir yere yönelteceği" düşüncesiyle bölüme ilham kaynağı oldu.[10] "San Junipero" üç haftaya yayılan 15 günde,[10][23] çekimler iç çekimlerin çoğu Londra'da, dış çekimlerin çoğu Cape Town, Güney Afrika'da olmak üzere filme alındı. Bütçeden tasarruf etmek amacıyla Birleşik Devletler'de çekim yapılmadı.[6][10] Mbatha-Raw prova için çok az zamanları olduğunu[23] ve Davis'le çekimden önce bir araya gelmek için çok az fırsatları olduğunu belirtti. Kelly'nin kıyafetleri Janet Jackson ve Whitney Houston gibi 1980'ler ünlülerinden ilham almışken, Davis'e göre Yorkie'nin kıyafetleri "annesinin yatağının üzerine serdiği kıyafetlere benziyordu." Yorkie'nin kıyafetleri bölüm boyunca aynıdır ki bu da geçirdiği değişimin dışsal değil, içsel olmasına izin verir.[10]

Çekimlerin ilk günü Londra'da Islington'daki Electrowerkz gece kulübünde, Quagmire gece kulübü sahneleri için yapıldı.[25][26] Tucker's kulübü için Brooker ve Harris'in sanal gerçeklik kulaklığı ile baktığı bir 3D model yapıldı. Mbatha-Raw ve Davis bir dans koreografı ile Janet Jackson'ın "What Have You Done for Me Lately" parçasına çalıştı, ancak son kurguda Alexander O'Neal'dan "Fake" kullanıldı. Dar sokaktaki sahnelerin yağmurlu olması konusunda, Brooker'ın simüle dünyada yağmurun olmayacağı yönündeki itirazlarına karşın Harris ısrarcı oldu.[10] Harris Cape Town'ın "gerçekten zengin, güzel ortamının" kendisine Kaliforniya'nın biraz daha yükseltilmiş bir versiyonunu yaratabilme imkânı sunduğunu ifade etti. Ayrıca Kelly and Yorkie'nin sahildeki tartışmaları sırasında okyanustan "inanılmaz bir sisin geldiğini" ve bunun kimi zorluklara yol açarken aynı zamanda "çok hoş bir doku" oluşturduğunu aktardı.[18] Mbatha-Raw'a göre özellikle dış çekimler olmak üzere hemen hemen her sahne gece ya da akşam karanlığında çekildi.[24]

Bölüm içerdiği sürprize ilişkin ipuçları içerir. Örneğin "Girlfriend in a Coma" parçasının seçilmiş olması, Time Crisis and The House of the Dead oyunlarının kullanılması, bölümdeki asıl gerçeğe işaret eder.[10] Daha açık olarak Yorkie arcade oyunundaki araba kazasına duygusal bir tepki verir ki Brooker bunun seyirciler tarafından fark edilmemiş olmasına şaşırdığını belirtir.[10] Kurgu sırasında üzerinde durulan bir mesele de ipuçlarının ne kadar açık olacağıydı. Annabel Jones buna ilişkin olarak "çalışacağı düşünülen ancak çalışmayan bazı görsel işaretler olabilir, o yüzden kurguda daha çok açıklamaya ihtiyaç duyabilirsiniz" sözlerini sarf etti. Ayrıca ses efekti gibi ses dizaynı teknikleri kullanılarak da çeşitli ayarlamalar yapıldı.[13]

Harici video
"Black Mirror – Season 3"
Black Mirror üçüncü sezon fragmanı.

Üçüncü sezonu oluşturan altı bölümün adları ve gösterime sunulacağı tarih Temmuz 2016'da açıklandı.[27] Üçüncü sezonun altı bölümden sahneler içeren fragmanı, Netflix tarafından 7 Ekim 2016'da gösterime sunuldu.[28] Netflix'in 2017'de sunduğu "Orange Is the New Black Mirror" adlı kısa klip bu bölüm ile Orange is the New Black arasında bir crossover olup, Orange is the New Black karakterleri Poussey ile Taystee'nin San Junipero'da yeniden bir araya gelmesini konu alır.[17]

Flag with vertical stripes of pink and blue, overlapping in the middle to form a lavender stripe.
Bölüm biseksüel onur bayrağı renklerinin Kelly ile Yorkie'nin cinsel yönelimlerini temsil etmesi dolayısıyla biseksüel aydınlatmanın bir örneğini oluşturur.[29][30]

Eleştirmenler "San Junipero"yu çok iyimser,[31] duygusal derinliği olan[32] bir aşk hikâyesi ve bilimkurgu eseri olarak tanımladı.[33] "San Junipero" Black Mirror'ın ilk aynı cinsiyetten çiftine yer verir.[33] The Guardian'dan Rebecca Nicholson bölümle ilgili "sizi acı ve yalnızlığın verdiği acıyla savaşırken aşkın gücüne inandırıyor" sözlerini kullandı.[31] Bazı eleştirmenler bu aşk hikâyesinin "bilinci aştığı"na dikkat çekti.[34][35] Bölüm mutsuz unsurları da içerir[33][36] ve hakkında "acı tatlı" deyimi kullanılmıştır.[37] Dizi müzikleri ve stiliyle 1980'ler nostaljisini hissettirir[38] ve bir dönem işi sayılabilir.[11][39] Ayrıca ölüm ve ölümden sonrasıyla ilgili soruları gündeme getirir.[40] Esquire yazarı Emma Dibdin bölümü "modern bir peri masalı" olarak tanımladı.[41]

Gösterime sunulduğu zaman "San Junipero"nun iyimser tonu nedeniyle diğer Black Mirror bölümleri içinde en farklısı olduğu dile getirildi.[4] GameSpot'tan Mat Elfring "San Junipero"yu "sıcaklığı olan" tek bölüm diye tanımladı.[42] Digital Spy yazarı Morgan Jeffery bölümle ilgili "en neşeli ve pozitif" sözlerini kullandı.[38] The A.V. Club'dan Zack Handlen'a göre önceki bölümlerin üzgün tonu "San Junipero"'nun etkisini artırmıştı[43] ve The Independent'tan Jacob Stolworthy'ye göre bu nedenle dizinin en iddialı bölümüydü.[44] Variety eleştirmeni Sonia Saraiya teknolojinin "San Junipero"da dizide nadiren olduğu üzere olumlu tasvir edildiğini belirtti.[45] The Atlantic yazarı David Sims "San Junipero"nun sezonun en karanlık bölümü "Shut Up and Dance"ten hemen sonra geldiğine dikkat çekti.[46]

Bölüm televizyonda lezbiyen karakterlerin öldürülmesine yönelik yaygın eğilimi yıkar: Kelly ve Yorkie ölür ama mutlu sona kavuşurlar.[47] "San Junipero"nun kazandığı Emmy Ödülleri kimileri tarafından lezbiyenliğin tasvirine ilişkin kültürel değişimin bir işareti[48] ya da LGBT karakterleri ele alan eserlerin trajik olmak zorunda olmadığının kanıtı olarak görüldü.[49] "San Junipero" ayrıca biseksüel onur bayrağı renkleri olan neon pembe ile koyu mavinin biseksüel karakterleri temsil ettiği biseksüel aydınlatmanın bir örneği olarak gösterildi.[29] Cosmopolitan'dan Amelia Perrin bunun ve bölümdeki gece kulübü ortamının biseksüelliğin bir aşama ya da deneysel bir şey olduğuna ilişkin klişeyi pekiştirtirdiği eleştirisinde bulundu.[30]

Bölümün konusu, bölümün odağı bunlar olmamakla birlikte,[47] bilincin ve tecrübenin doğası ile dijital olarak simüle edilmiş var oluşun sonuçları gibi pek çok felsefi soruyu gündeme getirir.[39][47][50] Eleştirmenler San Junipero'nun ölümden sonra yaşama inananlara ne ifade ettiğini[47] ve teknik arızalar halinde orada yaşayanlara ne olacağını sorguladı.[50]

Eleştirel başarı

[değiştir | kaynağı değiştir]
Kelly'yi oynayan Gugu Mbatha-Raw, bölümdeki performansıyla pek çok övgü aldı.

Gösterime sunulduğu zaman "San Junipero" Black Mirror hayranları arasında dizinin en popüler bölümü oldu,[a] bu da mutlu sonla biten bir aşk hikâyesinin duygusal şekilde sunulmuş olmasına bağlandı.[51][54] Rotten Tomatoes'ta 24 eleştirmenden %92 onay ve ortalama 10'da 8,04 reyting alarak eleştirel başarı yakaladı. Sitedeki eleştirmenlerin fikir birliğine göre, "canlı başrol performanslarından büyük ölçüde yararlanan "San Junipero"da Black Mirror özellikle parlak ve tatlı şaşırtıcılığıyla, genelde olduğunun aksine moral veren ve eğlenceli bir final ortaya koyar."[55] Bölüm Irish Independent'dan beş üzerinden beş yıldız,[34] The A.V. Club'dan ise A aldı.[43] The Guardian'dan Benjamin Lee bölüme "Nosedive" ile birlikte dört yıldız verirken,[56] The Telegraph üç yıldız verdi.[57] Eleştirmenler bölüm hakkında televizyondaki "en iyi saatler" arasında[43] ve 2016'nın "en güzel ve sinematik bölümlerinden" biri[58] gibi ifadeler kullandı. Forbes'dan Paul Tassi ise Mbatha-Raw ile Davis'in Black Mirror'ın üçüncü sezonunun en iyi performanslarını sergilediğini yazdı.[59]

Mbatha-Raw ile Davis'in performansları uluslararası çapta övgü topladı.[b] Sims ikili arasındaki kimyayı överken, aralarında "tüm bir ömrün endişesi ve azusuyla" iletişim kurduklarını belirtti.[46] Mullane güçlü oyunculukların seyircinin ilgisini sürprizden önce ayakta tuttuğu yorumunu yaptı.[60] Junkee'den Caitlin Welsh "abartısız, mükemmel" performansların karakterlerin ilişkisini samimi kıldığını ifade etti.[61] Mbatha-Raw ve Davis farklı duyguları canladırabilme yetenekleri,[56] verdikleri "şevkli ve korunmasız performanslar"[62] nedeniyle övgü topladı.

Mbatha-Raw ile Davis olumsuz eleştiriler içinde de övgüye değer görüldü. The Daily Telegraph'dan Robbie Collin karakterlerin diyaloglarını eleştirdi ancak finalin Mbatha-Raw'ın "canlılığı ve inancı" sayesinde duygusal olduğunu belirtti.[57] Collider'dan Aubrey Page bölümü orijinal bulmadı fakat mükemmel oyuncu seçimi ve oyunculukların bunu telafi ettiğini yazdı.[63] Diğer yandan Variety yazarı Andrew Wallenstein Mbatha-Raw ve Davis'i bölümün dikkat çekmesi için ihtiyaç duyduğu "duygusal etkiyi yaratmaktaki" yetersizlikleri nedeniyle eleştirdi.[64]

Bölümde yer alan San Junipero'nun simüle gerçeklik olduğuna ilişkin sürpriz, eleştirmenler tarafından beğenildi. Irish Independent'tan Pat Stacey sürprizi "ustaca yapılmış" bulurken,[34] Den of Geek'ten Louisa Mellor "büyüleyici" sözcüğünü kullandı.[39] Collider'dan Adam Chitwood bölümde sürprizden çok daha fazlası olduğu yorumunu yaptı ve Harris'i hikâyenin gelişimi nedeniyle övdü.[5] Benzer şekilde, Digital Spy'dan Alex Mullane hikâyedeki gelişmelerin "tazeleyici" olduğunu zira bunların sürpriz şeklinde sunulmadığını yazdı.[60] Handlen bölümün bilgiyi vermek ile seyircinin karakterleri umursamasını sağlamak arasındaki dengeyi bulmasını beğendiğini belirtti.[43]

Bölümün 1980'leri hatırlatan görsel stili ve müziği beğeniyle karşılandı. IndieWire hem prodüksiyon dizaynını hem dizi müziğini övdü.[65] Mullane, Mansell'in müzikleri için "mükemmelce hassas" ifadesini kullandı.[60] The Wrap eleştirmenleri bölümü "görsel açıdan hârikulâde" ve bölümdeki 1980'ler nostaljisini "şen" buldu.[66]

Pek çok eleştirmen bölümün hissetirdiği duyguyu ve bunun dizi için yeni bir tür girişimi olmasını hayranlıkla karşıladı. Esquire'dan Corey Atad ve The Hollywood Reporter'dan Tim Goodman hikâyenin seyircileri göz yaşları içinde bırakacağını dile getirirken[67][68] CNN Philippines'den Adam David seyrederken ağladığını yazdı.[33] Stacey bölümü "son derece dokunaklı" buldu.[34] GQ'dan Scott Meslow "San Junipero"yu "nefes kesici ve göz yaşartıcı şekilde insani" sözleriyle tarif etti.[69] Lee bölümün dokunaklılığının kendisini şaşırttığını ifade ederken,[56] Mellor bölümün "samimi şekilde dokunaklı" olduğunu yazdı.[39] Mullane "San Junipero"nun dizinin karanlık bir tonda olmaksızın da hikâyeler anlatabileceğini kanıtladığını söylerken,[60] /Film'den Jacob Hall ona katıldı.[70] Wallenstein sıralamada diğer bölümlerden daha alt basamaklara koymasına karşın, bölümle ilgili "tatmin edici şekilde cüretkâr" sözlerini kullandı.[64]

Bölüm olumsuz eleştirilerle de karşılaştı. Collin bölümün merkezindeki hayalin bilimkurgu türü içinde geniş şekilde kullanıldığını belirtti.[57] Stolworthy bölümün sonuç kısmını "fazla yüklü" bularak eleştirdi ve "Hated in the Nation" yerine "San Junipero"nun 90 dakika uzunluğunda olması gerektiği yorumunda bulundu.[44]

Black Mirror bölüm sıralamaları

[değiştir | kaynağı değiştir]

"San Junipero" birçok eleştirmenin 23 Black Mirror bölümünü en iyiden en kötüye sıraladığı listelerde üst sıralarda yer aldı:

Beşinci sezonun ardından Vulture'dan Brian Tallerico Mbatha-Raw'ın performansını Black Mirror'ın en iyi dördüncü performansı olarak değerlendirdi.[77] Buna ek olarak Mashable'dan Proma Khosla Bandersnatch'i hariç bırakarak geriye kalan 22 Black Mirror bölümünü tonlarına göre sıraladığında, "San Junipero"nun "Hang the DJ"den sonra en iyimser ikinci bölüm olduğu sonucuna vardı.[78]

Bölüm ayrıca eleştirmenlerin birinci sezondan dördüncü sezona kadarki 19 bölümü değerlendirdiği listelerde üst sıralarda kendisine yer buldu:

Diğer eleştirmenler Black Mirror'ın ilk üç sezonundaki 13 bölümü sıraladı:

"San Junipero" genellikle Black Mirror'ın üçüncü sezonunun en iyi bölümü kabul edilir.[c] Ayrıca eleştirmenlerin üçüncü sezon bölümlerini kalitelerine göre değerlendirdiği listelerde çeşitli basamaklarda yer aldı:

  • 1. – Paul Tassi, Forbes[59]
  • 1. – Liam Hoofe, Flickering Myth[83]
  • 5. – Jacob Stolworthy ve Christopher Hooton, The Independent[44]

Yıl sonu listeleri

[değiştir | kaynağı değiştir]

"San Junipero" birçok eleştirmenin 2016'nın en iyi televizyon bölümleri listelerinde yer aldı.

Diğer eleştirmenler 2016'nın en beğendikleri televizyon bölümlerini sıralama yapmadan listeledi. "San Junipero" şu listelerde yer aldı:

"San Junipero" 2017'de iki Primetime Emmy Ödülü'nün yanında, iki BAFTA Television Craft Ödülü aldı. Ayrıca çok sayıda başka ödül aldı ya da ödüllere aday oldu:

"San Junipero"nun ödülleri ve adaylıkları listesi
Yıl Ödül Kategori Aday ya da ödülü alan Sonuç Ref.
2017 Art Directors Guild Awards Excellence in Production Design for a Television Movie or Limited Series Joel Collins, James Foster and Nicholas Palmer
(Ayrıca "Nosedive" ve "Playtest" ile de aday oldular.)
Adaylık [86]
BAFTA Television Craft Awards Best Make Up and Hair Design Tanya Lodge Kazandı [87]
Best Costume Design Susie Coulthard Kazandı
Cinema Audio Society Awards Outstanding Achievement in Sound Mixing for Television Movies and Mini-Series Adrian Bell, Martin Jensen, Philip Clements ve Rory de Carteret Adaylık [88]
Diversity in Media Awards TV Moment of the Year "San Junipero" Adaylık [89]
28. GLAAD Medya Ödülleri Outstanding Individual Episode (in a series without a regular LGBT character) "San Junipero" Kazandı [90]
Gold Derby Ödülleri Best TV Movie "San Junipero" Kazandı [91]
Best Miniseries/TV Movie Supporting Actress Gugu Mbatha-Raw Adaylık
IGN Ödülleri Best TV Episode "San Junipero" Kazandı [92]
Hugo Ödülü Best Dramatic Presentation, Short Form Charlie Brooker, Owen Harris Adaylık [93]
Online Film and Television Association Awards Best Motion Picture "San Junipero" Kazandı [94]
Best Production Design in a Non-Series "San Junipero" Adaylık
Best Costume Design in a Non-Series "San Junipero" Adaylık
Primetime Emmy Ödülleri Outstanding Television Movie Charlie Brooker, Annabel Jones ve Laurie Borg Kazandı [95]
Outstanding Writing for a Limited Series, Movie, or Dramatic Special Charlie Brooker Kazandı
2018 Broadcast Awards Best Single Drama "San Junipero" Kazandı [96]

Ağustos 2017'de Brooker "San Junipero"ya bir devam bölümü çekmeyeceklerini belirtti. Los Angeles Times'a "[Kelly and Yorkie]'yi orada mutlu halde tutmak istiyoruz." dedi.[17] NME ile yapılan bir röportajda Brooker San Junipero'daki bir anaokulunda geçen sahne gibi "kendi başına ayrı bir dünya gibi hissettiren" bazı fikirlerden sonradan vazgeçildiğini aktardı.[14] Bölümün devamının grafik roman ya da "bir deneyim" gibi "tamamen farklı bir formda" yapılabileceği fikrini ortaya koydu.[19][97] "San Junipero"ya sürpriz yumurtalar dolayısıyla ilerleyen bölümlerde de gönderme yapıldı. Örneğin "Black Museum"da Kelly ile Yorkie'nin elbiseleri müzede sergilenir[98] ve Saint Juniper's adında bir hastane bulunur.[99]

  1. ^ "San Junipero" Complex,[51] Entertainment Weekly,[52] Vulture[53] and The Daily Beast[54] yazarları tarafından dizinin en popüler bölümü olarak tanımlandı.
  2. ^ Mbatha-Raw ile Davis Collider,[5] the Irish Independent,[34] IGN,[35] Paste,[40] ve IndieWire'dan övgü aldı.
  3. ^ Bölüm The New York Times,[4] IGN,[35] GameSpot,[42] The Atlantic,[46] Junkee,[61] Vox[62] and Collider'da bu şekilde tanımlandı.[82]
  1. ^ Birnbaum, Debra. "Netflix Picks Up 'Black Mirror' for 12 New Episodes". Variety. 22 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ağustos 2020. 
  2. ^ a b Plunkett, John. "Netflix deals Channel 4 knockout blow over Charlie Brooker's Black Mirror". The Guardian. 30 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ağustos 2020. 
  3. ^ Lee, Benjamin. "Black Mirror review – Charlie Brooker's splashy new series is still a sinister marvel". The Guardian. 17 Eylül 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ağustos 2020. 
  4. ^ a b c Poniewozik, James. "Review: 'Black Mirror' Finds Terror, and Soul, in the Machine". The New York Times. 21 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ağustos 2020. 
  5. ^ a b c d e Chidwood, Adam. "'Black Mirror' Season 3 Review: "San Junipero" and "Nosedive" Are a Sunny Start". Collider. 16 Eylül 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ağustos 2020. 
  6. ^ a b c d e Stern, Marlow (27 Kasım 2016). "Inside 'San Junipero': The Magical 'Black Mirror' Episode That Will Help Take Your Mind Off Trump". The Daily Beast. 11 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ağustos 2020. 
  7. ^ Mellor, Louisa. "Black Mirror series 3 interview: Charlie Brooker and Annabel Jones". Den of Geek. 22 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ağustos 2020. 
  8. ^ a b c Watson, Alex. "'I was really worried about San Junipero' – Charlie Brooker on pushing the Black Mirror envelope". inews. 22 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ağustos 2020. 
  9. ^ Brooker, Charlie. "Charlie Brooker: the dark side of our gadget addiction". The Guardian. 5 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ağustos 2020. 
  10. ^ a b c d e f g h i j k l m n Brooker, Charlie; Jones, Annabel; Arnopp, Jason (Kasım 2018). "San Junipero". Inside Black Mirror. New York City: Crown Publishing Group. ISBN 9781984823489. 
  11. ^ a b c d e Hibberd, James (21 Ekim 2016). "Black Mirror postmortem: Showrunner talks season 3 twists". Entertainment Weekly. 26 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ağustos 2020. 
  12. ^ Holub, Christan (20 Kasım 2018). "Black Mirror creator reveals the secret inspirations behind 'San Junipero' and other episodes". Entertainment Weekly. 21 Kasım 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ağustos 2020. 
  13. ^ a b Miller, Liz Shannon (24 Ekim 2016). "'Black Mirror': How 'San Junipero,' Season 3's Sweet Love Story, Came to Be". IndieWire. 8 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ağustos 2020. 
  14. ^ a b Moore, Sam (3 Eylül 2017). "Charlie Brooker talks prospect of 'San Junipero' sequel episode on 'Black Mirror'". NME. 26 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Temmuz 2018. 
  15. ^ a b Garcia, Patricia (27 Ekim 2016). "Black Mirror Creator Charlie Brooker on What Really Happened at the End of "San Junipero"". Vogue. 17 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ağustos 2020. 
  16. ^ Puchko, Kristy (4 Kasım 2016). "Black Mirror Creator Responds to San Junipero Fan Theory". Nerdist Industries. 21 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Eylül 2017. 
  17. ^ a b c Press, Joy (17 Ağustos 2017). "'Black Mirror's' rare glimpse of technology as a means to joy earns an Emmy nod". Los Angeles Times. 12 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ağustos 2020. 
  18. ^ a b c d Strause, Jackie (23 Kasım 2016). "'Black Mirror' Director Shares His Take on "San Junipero's" Ending and Ideas for a Spinoff". The Hollywood Reporter. 20 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ağustos 2020. 
  19. ^ a b c d Strause, Jackie (3 Eylül 2017). "'Black Mirror' Bosses on "San Junipero" Sequel and an Unpredictable Season 4". The Hollywood Reporter. 13 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ağustos 2020. 
  20. ^ Butler, Bethonie (28 Ekim 2016). "'Black Mirror' usually shows the dark side of technology. One episode shows it can give us hope". The Washington Post. 15 Mart 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ağustos 2020. 
  21. ^ Irwin, Veronica (28 Haziran 2017). "Interview: Clint Mansell On His Black Mirror Score". The Quietus. 7 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ocak 2018. 
  22. ^ Britton, Luke Morgan (2 Aralık 2016). "Stream the soundtrack from 'Black Mirror' episode 'San Junipero'". NME. 4 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ağustos 2020. 
  23. ^ a b c Dibdin, Emma (28 Ekim 2016). "Black Mirror's Gugu Mbatha-Raw on the Heartbreaking and Hopeful "San Junipero"". Cosmopolitan. 13 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ağustos 2020. 
  24. ^ a b Grobar, Matt (24 Ağustos 2017). "'Black Mirror' stars Gugu Mbatha-Raw & Mackenzie Davis On Immersive Sci-Fi Sets And Socially Important Storytelling". Deadline Hollywood. 26 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ağustos 2020. 
  25. ^ Deehan, Tom (3 Ekim 2016). "Black Mirror doubled London for California on season three shoot". thelocationguide.com. 9 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ağustos 2020. 
  26. ^ "London: still reflected in Charlie Brooker's Black Mirror". FilmFixer (İngilizce). 3 Ekim 2016. 21 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ağustos 2020. 
  27. ^ Lutes, Alicia (27 July 2016). "Black Mirror's New Episodes Will Hit US In October". Nerdist Industries. 13 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Aralık 2017. 
  28. ^ Kelley, Seth (7 Ekim 2016). "'Black Mirror' Season 3 Trailer Teases Six 'New Realities'". Variety. 8 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Aralık 2017. 
  29. ^ a b "Is 'bisexual lighting' a new cinematic phenomenon?". BBC. 22 Nisan 2018. 22 Nisan 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Nisan 2018. 
  30. ^ a b Perrin, Amelia (20 Mart 2018). "Sure, bisexual lighting looks cool, but it can be problematic". Cosmopolitan. 23 Nisan 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Nisan 2018. 
  31. ^ a b c Holland, Luke; Nicholson, Rebecca; Bakare, Lanre (21 Aralık 2016). "Battle of the Bastards to San Junipero: what was the best TV episode of 2016?". The Guardian. 6 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Aralık 2017. 
  32. ^ a b Hurley, Laura (28 Aralık 2016). "The 10 Best TV Episodes Of 2016". Cinema Blend. 6 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Aralık 2017. 
  33. ^ a b c d e David, Adam (24 Ekim 2016). "How to watch all 'Black Mirror' episodes, from worst to best". CNN Philippines. 28 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2019. 
  34. ^ a b c d e Stacey, Pat (24 Ekim 2016). "Black Mirror is back and it's as disturbing as ever... with a few minor cracks". Irish Independent. 18 Nisan 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Eylül 2017. 
  35. ^ a b c Fowler, Matt (19 Ekim 2016). "Black Mirror Season 3 Review". IGN. 21 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Eylül 2017. 
  36. ^ a b Goodman, Tim; Fienberg, Daniel (21 Aralık 2016). "Critics' Picks: The 15 Best TV Episodes of 2016". The Hollywood Reporter. 6 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Aralık 2017. 
  37. ^ a b Poniewozik, James; Hale, Mike; Genzlinger, Neil; Lyons, Margaret (28 Aralık 2016). "The Memorable TV Episodes of 2016". The New York Times. 16 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Aralık 2017. 
  38. ^ a b c Jeffery, Morgan (9 April 2017). "Ranking all 23 episodes of Charlie Brooker's chilling Black Mirror". Digital Spy. 6 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 July 2019. 
  39. ^ a b c d e "Den Of Geek's top 15 TV episodes of 2016". Den of Geek. Dennis Publishing. 22 Aralık 2016. 6 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Aralık 2017. 
  40. ^ a b c "The 25 Best TV Episodes of 2016". Paste. 9 Aralık 2016. 6 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Aralık 2017. 
  41. ^ a b Dibdin, Emma (28 Aralık 2016). "The 20 TV Episodes From 2016 You Absolutely Cannot Miss". Esquire. 4 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Aralık 2017. 
  42. ^ a b c Elfring, Mat (28 Ekim 2016). "Black Mirror: Every Episode Ranked From Good to Best". GameSpot. 16 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2019. 
  43. ^ a b c d Handlen, Zack (24 Ekim 2016). "Black Mirror finds love (and a great episode) in a hopeful place". The A.V. Club. 23 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Eylül 2017. 
  44. ^ a b c Stolworthy, Jacob; Hooton, Christopher (21 Ekim 2016). "Black Mirror review: The season 3 episodes, ranked". The Independent. 3 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2019. 
  45. ^ a b Saraiya, Sonia (7 Aralık 2016). "The 20 Best TV Episodes of 2016". Variety. 6 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Aralık 2017. 
  46. ^ a b c Sims, David (21 Ekim 2016). "Black Mirror's 'San Junipero' is the Standout of the Season". The Atlantic. 23 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Eylül 2017. 
  47. ^ a b c d O'Hara, Helen (18 Eylül 2017). "The story of San Junipero: why Charlie Brooker's Emmy-winning vision of Heaven will live forever". The Telegraph. 8 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Şubat 2018. 
  48. ^ Amatulli, Jenna (13 Temmuz 2017). "Black Mirror's 'San Junipero' Nominated For Two Emmys And We're Crying". HuffPost. 12 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Şubat 2018. 
  49. ^ Brammer, John Paul (18 Eylül 2017). "Opinion: 'San Junipero's' Emmy Win Says Queer People Can Live Happily Ever After". NBC News. 10 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Şubat 2018. 
  50. ^ a b Adams, Erik (1 Şubat 2018). "Heaven is a place onscreen: The afterlife is TV's most inspiring setting". The A.V. Club. 26 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Temmuz 2018. 
  51. ^ a b Tharpe, Frazier (6 Aralık 2017). "All Your 'Black Mirror' Season 4 Questions Answered". Complex. 5 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ocak 2018. 
  52. ^ Li, Shirley (13 Temmuz 2017). "Black Mirror standout episode 'San Junipero' nabs two Emmy nominations". Entertainment Weekly. 5 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ocak 2018. 
  53. ^ Bramesco, Charles (21 Mayıs 2017). "Charlie Brooker Reveals the 'San Junipero' Scene That Was Too Sad To Air". Vulture. 5 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ocak 2018. 
  54. ^ a b Madison, Ira (29 Aralık 2017). "'Black Mirror' Season 4's Best Episode Is Shockingly Hopeful". The Daily Beast. 17 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ocak 2018. 
  55. ^ "Black Mirror – Season 3, Episode 4 – Rotten Tomatoes". Rotten Tomatoes. 8 Ocak 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Temmuz 2020. 
  56. ^ a b c Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; Guardian Lee isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: Kaynak gösterme)
  57. ^ a b c Collin, Robbie (21 Ekim 2016). "Black Mirror, season 3, San Junipero, review: 'Charlie Brooker's dark sci-fi has never felt bigger'". The Daily Telegraph. 23 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Eylül 2017. 
  58. ^ a b Butler, Bethanie (21 Aralık 2016). "The 10 best TV episodes of 2016, from 'Black Mirror' to SNL". The Washington Post. 13 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Aralık 2017. 
  59. ^ a b Tassi, Paul (25 Ekim 2016). "Ranking 'Black Mirror' Season 3's Episodes From Worst To Best". Forbes. 8 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2019. 
  60. ^ a b c d Mullane, Alex (23 Ekim 2016). "Black Mirror season 3 'San Junipero' review: beautiful rather than biting". Digital Spy. 23 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Eylül 2017. 
  61. ^ a b Welsh, Caitlin (25 Ekim 2016). "A Guide To Binging 'Black Mirror' (If That's A Thing You Really Need To Do)". Junkee. 23 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Eylül 2017. 
  62. ^ a b c Framke, Caroline; VanDerWerff, Emily (22 Aralık 2016). "The 33 best TV episodes of 2016". Vox. 6 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Aralık 2017. 
  63. ^ a b Page, Aubrey (28 October 2016). "Every 'Black Mirror' Episode Ranked From Worst to Best". Collider. 2 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 July 2019. 
  64. ^ a b c Wallenstein, Andrew (21 Ekim 2016). "'Black Mirror' Episodes Ranked: Spoiler-Free Guide to Seasons 1–3". Variety. 23 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2019. 
  65. ^ a b Travers, Ben; Nguyen, Hanh; Miller, Liz Shannon (13 Aralık 2016). "The 25 Best TV Episodes of 2016". IndieWire. 11 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Aralık 2017. 
  66. ^ a b Donnelly, Matt; Molloy, Tim. "'Striking Vipers' to 'National Anthem': Every 'Black Mirror' Ranked, From Good to Mind-Blowing (Photos)". TheWrap. 17 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 July 2019. 
  67. ^ a b Atad, Corey (24 Ekim 2016). "Every Episode of Black Mirror, Ranked". Esquire. 15 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2019. 
  68. ^ Goodman, Tim (15 Eylül 2016). "Black Mirror Season 3: TV Review". The Hollywood Reporter. 19 Eylül 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Eylül 2016. 
  69. ^ a b Meslow, Scott (15 Aralık 2016). "The Best TV Episodes of 2016". GQ. 6 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Aralık 2017. 
  70. ^ a b Hall, Jacob (28 Ekim 2016). "Through a Touchscreen Darkly: Every 'Black Mirror' Episode Ranked". /Film. 23 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2019. 
  71. ^ Power, Ed (28 Aralık 2017). "Black Mirror: every episode ranked and rated, from Striking Vipers to San Junipero". The Telegraph. 1 January 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 July 2019. 
  72. ^ Hibberd, James (23 October 2016). "Every Black Mirror Episode Ranked (including season 5)". Entertainment Weekly. 7 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 July 2019. 
  73. ^ Horner, Al (6 Haziran 2019). "The best Black Mirror episodes of all time". GQ. 2 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2019. 
  74. ^ Clark, Travis (10 Eylül 2018). "All 23 episodes of Netflix's 'Black Mirror,' ranked from worst to best". Business Insider. 11 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2019. 
  75. ^ Carbone, Gina (5 Haziran 2019). "The 10 Best Black Mirror Episodes, Including Season 5". CinemaBlend. 2 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2019. 
  76. ^ Bramesco, Charles (21 October 2016). "Every Black Mirror Episode, Ranked". Vulture. 12 March 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 July 2019. 
  77. ^ Tallerico, Brian (11 Haziran 2019). "The 12 Best Performances on Black Mirror". Vulture. 11 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2019. 
  78. ^ Khosla, Proma (5 Ocak 2018). "Every 'Black Mirror' episode ever, ranked by overall dread". Mashable. 8 Mart 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2019. 
  79. ^ Glover, Eric Anthony (22 Aralık 2017). "Every 'Black Mirror' Episode Ranked, From Worst to Best". Entertainment Tonight. 1 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2019. 
  80. ^ Greene, Steve; Nguyen, Hanh; Miller, Liz Shannon (24 Kasım 2017). "Every 'Black Mirror' Episode Ranked, From Worst to Best". IndieWire. 28 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2019. 
  81. ^ Doyle, Brendan (17 Aralık 2017). "The Top Ten Black Mirror Episodes". Comingsoon. CraveOnline. 28 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2019. 
  82. ^ Chitwood, Adam (4 Ekim 2016). "Black Mirror Season 3 Review: The Future is Slightly Sunnier on Netflix". Collider. 5 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2019. 
  83. ^ Hoofe, Liam (29 Ekim 2016). "Ranking Black Mirror Season 3 Episodes from Worst to Best". Flickering Myth. 2 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2019. 
  84. ^ "The 10 Best TV Episodes of 2016". Entertainment Weekly. 9 Aralık 2016. 6 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Aralık 2017. 
  85. ^ D'Addario, Daniel (22 Kasım 2016). "The Top 10 TV Episodes". Time. 27 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Aralık 2017. 
  86. ^ Hipes, Patrick (5 Ocak 2017). "Art Directors Guild Awards Nominations: 'Rogue One', 'Game of Thrones' & More". Deadline Hollywood. 6 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ocak 2017. 
  87. ^ "Television Craft Awards Winners 2017". British Academy of Film and Television Arts (BAFTA). 26 Mart 2017. 14 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Ağustos 2017. 
  88. ^ Petski, Denise (10 Ocak 2017). "'La La Land', 'Rogue One', 'Hacksaw Ridge' Among Cinema Audio Society Nominees". Deadline Hollywood. 11 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ocak 2017. 
  89. ^ "Shortlisted Creative". Diversity in Media Awards. 9 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Şubat 2018. 
  90. ^ "GLAAD Media Awards: Winners List". The Hollywood Reporter. 2 Nisan 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Nisan 2017. 
  91. ^ Dixon, Marcus James; Montgomery, Daniel (6 Eylül 2017). "2017 Gold Derby TV Awards winners: 'Big Little Lies' and 'SNL' sweep, while 'Stranger Things' takes Best Drama". Gold Derby. 28 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Eylül 2018. 
  92. ^ "Best TV Episode". IGN. 6 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Eylül 2017. 
  93. ^ "2017 Hugo Awards". World Science Fiction Society. 31 Aralık 2016. 11 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Nisan 2017. 
  94. ^ "21st Annual TV Awards (2016-17) – Online Film & Television Association". Online Film & Television Association. 20 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ağustos 2018. 
  95. ^ "69th Emmy Award Winners". Academy of Television Arts & Sciences. 19 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Eylül 2017. 
  96. ^ "Best single drama: Black Mirror: San Junipero". Broadcast. 7 Şubat 2018. 11 Mart 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Mart 2018. 
  97. ^ Jones, Damian (7 Eylül 2017). "Charlie Brooker rules out direct sequel to 'San Junipero' but teases graphic novel about it instead". NME. 8 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Aralık 2017. 
  98. ^ Turchiano, Danielle (29 Aralık 2017). "'Black Mirror' Director on 'Black Museum': 'I Think There's Something Quite Spiritual About It'". Variety. 11 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ocak 2018. 
  99. ^ Dwilson, Stephanie Dube (29 Aralık 2017). "Black Museum Easter Eggs: Photos of Every Black Mirror Episode Mentioned [SPOILERS]". Heavy. 29 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ocak 2017. 

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]