öl

Ayrıca bakınız: Öl

Türkçe

Söyleniş

• IPA^(anahtar): ˈøl
• Heceleme: öl

Ad

öl (belirtme hâli ölü, çoğulu öller)

1. (halk ağzı) höl, nem, yaşlık

Eylem

öl

1. ölmek (eylem) sözcüğünün dilek-emir kipi basit ikinci tekil şahıs olumlu çekimi

Karşıt anlamlılar

• ölme

Eski Türkçe

Ön ad

1. ıslak, nemli, yaş

Kaynakça

• Eski Türkçe Sözlük (2073.)

İsveççe

Ad

öl (n)

1. (alkollü içecekler) bira

İzlandaca

Ad

öl

1. (alkollü içecekler) bira

Türkmence

Ön ad

öl

1. nemli, yaşlı