أذى

Ayrıca bakınız: أدي, ادي, أدى

Arapça

Köken

أَذِيَ‎ (ʾeẕiye, “hasar almak”) fiilinden isim olup ء ذ ي‎ (ʾ-ẕ-y) kökünden gelir.

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ʔa.ðan/

Ad

أَذًى (ʾeẕen) e

1. acı, eziyet, sıkıntı
   • M.S. 609–632, Kur'an, 4:102
     وَلَا جُنَاحَ عَلَيْكُمْ إِن كَانَ بِكُمْ أَذًى مِّن مَّطَرٍ أَوْ كُنْتُم مَّرْضَىٰ أَن تَضَعُوا أَسْلِحَتَكُمْ وَخُذُوا حِذْرَكُمْ – Eğer size yağmur gibi bir eziyet erişir veya hasta olursanız silahlarınızı bırakmanızda bir vebal yoktur, fakat ihtiyatı elden bırakmayın.
2. hasar, yaralanma
3. أَذِيَ‎ (ʾeẕiye, “hasar almak”) fiilinden isim

Kaynakça

• Lane (1863). Arabic-English Lexicon.
• (1884) The Student's Arabic–English Dictionary.