muaf

Türkçe

Köken

Arapça معافٍ‎ (muˁāf, “affedilmiş”) sözcüğünden

Ön ad

muaf (karşılaştırma daha muaf, üstünlük en muaf)

[1] bağışlanmış, affedilmiş

[2] ayrı tutulmuş, ayrıcalık tanınmış, ayrıcalıklı

[3] özgür, serbest

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "muaf" maddesi

Çeviriler

çeviriler

• Azerice: imtiyazlı (az)