suret

Türkçe

Köken

Arapça ¹°ret (ar) (¹°ret)

Ad

suret (belirtme hâli sureti, çoğulu suretler)

1. görünüş, biçim

   İnsan suretinde bir ağaç.

2. yazı kopyası veya resim kopyası, nüsha

   Bunun bir suretini almalı.

3. biçim, yol, tarz

   Onlar daimî surette güzeli, iyiyi, doğruyu görmemeye mahkûm olmuşlardır. - Asaf Halet Çelebi

4. İslam felsefesinde, varlığın görünen yanı, beş duyu ile algılanan yönü
5. (halk ağzı) resim, fotoğraf
6. yüz, çehre

Çeviriler

çeviriler

• Azerice: surət (az)
• Fince: naama (fi), kasvot (fi)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "suret" maddesi