Анатолий Гребнев
| Анатолий Гребнев | |
|---|---|
| Туган | 21 март 1941[1] Чистополье, Арбаж районы, Киров өлкәсе, РСФСР, СССР |
| Үлгән | 1 ноябрь 2021 |
| Ватандашлыгы |  СССР Россия |
| Әлма-матер | Академик Е. А. Вагнер исемендәге Пермь дәүләт медицина университеты[d] һәм А. М. Горький ис. Әдәбият институты |
| Һөнәре | шагыйрь, табиб |
Анатолий Григорьевич Гребнев (1941 елның 21 марты — 2021 елның 1 ноябре) — совет һәм Россия шагыйре, гармунчы, табиб-стоматолог, табиб-психолог[2]. Россия Федерациясенең атказанган мәдәният хезмәткәре (2004), ССРБ Язучылар берлеге әгъзасы (1978). Котельнич районының Мактаулы гражданины (2006)[3].
Шагыйрь Эдуард Володин исемендәге «Империя мәдәнияте» премиясе һәм башка премияләр лауреаты (2004).
Тормыш юлы
[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]Анатолий Гребнев 1941 елның 21 мартында Чистополье авылында (1962 елдан — Киров өлкәсенең Котельнич районы) крестьян гаиләсендә туа. Әтисе Бөек Ватан сугышында 1942 елның августында Ржев астында һәлак була. Әнисе дүрт бала үстергән.
Анатолий бик иртә шигърият белән кызыксына башлый, авылда гармунчы була, фольклор белән кызыксына. Мәктәпне тәмамлаганнан соң Пермь медицина институтына укырга керә, анда «Медик Урала» югары уку йорты газетасында үзенең шигырьләрен бастыра[4], аларның беренчеләре 1959 елда басылып чыга.
1965 елда институтны тәмамлаганнан соң, белгеч-стоматолог буларак Советск районы Кичма авыл хастаханәсендә эшли. Аннан Пермьгә даими яшәү урынына күчә. Эштән аерылмыйча, читтән торып А. М. Горький исемендәге Әдәбият институтын тәмамлый (1970—1976), Дмитрий Ковалёв семинарында шөгыльләнә[5]. Беренче шигырьләр китабы «Иркенлек» Пермьдә 1972 елда, аннары «Шәҗәрә» икенче китабы дөнья күрә (1977). 1978 елда «Яшь гвардия» нәшриятында «Яшел кыңгырау» — өченче китабы чыга.
1985 елдан башлап Гребнев Пермь Язучылар оешмасы идарәсе әгъзасы була. 1989—1996 елларда — Пермь Язучылар оешмасы каршындагы әдәби берләшмә җитәкчесе. «Литературный Ульяновск» журналының Иҗтимагый советы әгъзасы[4]. Пермь өлкә клиник хастаханәсенең бүлек мөдире булып эшли[5]. «Вятка литературная» альманахында, «Москва», «Наш современник» журналларында һәм башка басмаларда басыла.
1968 елдан — СБКФ әгъзасы. 1978 елдан ССРБ Язучылар берлеге әгъзасы.
А. Гайдар исемендәге өлкә премиясе лауреаты[6].
Күп еллар язучы Владимир Крупин белән дус булган[7].
Соңгы вакытта Пермь крае Пермь районының Байболовка авылында яшәгән[8][9].
2021 елның 1 ноябрендә вафат була[10]. Туган Чистополье авылында җирләнгән.
Иҗат
[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]Басылган китаплар[11]:
- Анатолий Гребнев Приволье: стихи. — Пермь: Книжное издательство, 1972. — 111 с.; ил.
- Анатолий Гребнев Родословная: стихи. — Пермь: Книжное издательство, 1977. — 80 с. — 10 000 экз.
- Анатолий Гребнев Зелёный колокол: стихи. — М.: Молодая гвардия, 1978. — 96 с.
- Анатолий Гребнев Круговорот: стихи. — Пермь: Книжное издательство, 1980.
- Анатолий Гребнев Задевая за листья и звезды: стихи. — М.: Молодая гвардия, 1984. — 63 с.
- Анатолий Гребнев Береза. Иволга. Звезда: стихи. — Пермь: Книжное издательство, 1985.
- Анатолий Гребнев Черёмуховый голод: стихи и поэмы. — Пермь: Книжное издательство, 1988.
- Анатолий Гребнев Чистополье: стихотворения. — М.: Современник, 1988.
- Анатолий Гребнев Возвращение: стихи. — Пермь: Книжное издательство, 1991.
- Анатолий Гребнев Храм: стихи. — М.: Советский писатель, 1991.
- Анатолий Гребнев Колокольчика вятского эхо: стихи и поэмы. — Киров: Книжное издательство, 1995.
- Анатолий Гребнев Родины свет: стихи и поэма. — Вятка: Книжное издательство, 2001.
- Анатолий Гребнев Берег Родины: стихи и поэма. — Пермь: Книжное издательство, 2003.
- Анатолий Гребнев Последней войны соловьи: стихи и поэмы. — Киров: Книжное издательство, 2004.
Бүләкләр
[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]- А. Гайдар исемендәге премия лауреаты (1980).
- «Нократ кайтавазы кыңгыравы» (1996) һәм «Ватан уты» (2002) китаплары өчен Кама буе премияләре лауреаты.
- «Мәскәү» журналистлар премиясе лауреаты (2004).
- Шагыйрь Э. Володин исемендәге «Империя мәдәнияте» премиясе лауреаты «Туган ил яры» (2004) китабы өчен.
- А. Решетов премиясе лауреаты (2007).
- Николай Заболоцкий исемендәге премия лауреаты (2008)[12].
- I дәрәҗә Достоевский ордены (Пермь краеның иҗтимагый бүләге)[13].
Хәтер
[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]- Котельнич район Думасының 2022 елның 25 февралендәге карары нигезендә, Чистополье авылында туган мәдәният эшлеклесе, шагыйрь, Котельнич районының Мактаулы гражданины Анатолий Гребневның истәлеген мәңгеләштерү максатыннан «Котельнич район үзәк китапханәсе» муниципаль казна мәдәният оешмасына А.Г. Гребнев исеме бирелә.
Искәрмәләр
[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]- ↑ Русская литература XX века. Прозаики, поэты, драматурги / мөхәррир Н. Н. Скатов — 2005. — ISBN 5-94848-245-6
- ↑ «Вон парнишка бежит босиком…»
- ↑ Почётные граждане Котельничского района
- ↑ 4,0 4,1 Гребнев Анатолий Григорьевич
- ↑ 5,0 5,1 Гребнев Анатолий Григорьевич
- ↑ Писатели Пермской области. Биобиблиографический справочник. — Пермь: Пермское книж. изд., 1985. — 133 с.; С. 40-41.
- ↑ Владимир Крупин «В чистом поле родное село» Об Анатолии Гребневе – поэте и друге
- ↑ Анатолий Гребнев
- ↑ «День и ночь» 2015, № 2: ДиН авторы. әлеге чыганактан 2019-02-24 архивланды.
- ↑ Скончался известный кировский поэт Анатолий Гребнев
- ↑ Книжные издания, archived from the original on 2016-11-05, retrieved 2022-05-18
- ↑ Литературная премия Правительства Кировской области имени русского поэта Николая Заболоцкого
- ↑ Газета «Пермский писатель». Кавалеры ордена Достоевского I степени
Әдәбият
[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]- Писатели Пермской области: биобиблиографический справочник / Сост.: В. А. Богомолов. — Пермь: Книга, 1996.
- Родное Прикамье: Хрестоматия по литературному краеведению / Авторы-сост.: Д. А. Красноперов, Н. Н. Гашева. — Пермь: Книжный мир, 2001.