Винның күчеш кануны

Вилгельм Вин 1893 елда термодинамика һәм электродинамика нигезендә, /(со, T) функциясенең түбәндәгечә язылуын исбатлый:

$u_{\nu }=\nu ^{3}f\left({\frac {\nu }{T}}\right)$, биредә:

• $~u_{\nu }$ — нурланыш энергиясе тыгызлыгы
• $~\nu$ — нурланыш ешлыгы
• $~T$ — нурландыручы җисемнең абсолют температурасы (Кельвиннарда)
• $~f$ — $~\nu$ ешлыгының T температурасына чагыштырмасы функциясе.

Бу Вин формуласы дип атала. Бу формуладан Стефан–Больцман канунын да чыгарып була.

F функциясенең максимумы шартын языйк: Дулкын озынлыгы $\lambda$ га тигез булганда, f функциясе максималь кыйммәтенә ирешә. $\lambda$ ≠ чиксезлек икәнлеген исәпкә алып, (1.23) тигезләмәсенең тамырын бол ай яза алабыз:

$\lambda _{\max }={\frac {b}{T}}$

Тәҗрибәдән табылган b константасының кыйммәте 2,9 • 10^ -3мК га тигез. Ә формуласы Винның күчеш кануны дип атала. Аннан күренгәнчә, температура күтәрелгәндә, f функциясенең максимумы дулкын озынлыгы кыскару юнәлешендә үзгәрә.

Чыганаклар

• «Физика». Галимов Д.Г., Даутов Г.Ю., Тимеркәев Б.А.