(Translated by https://www.hiragana.jp/)
HD40183 — Wikipedia Эчтәлеккә күчү

HD40183

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/HD40183 latin yazuında])
HD40183
Сурәт
Каталог коды 2MASS J05593172+4456508[1], GSC 02924-02742[1], HD 40183[1], HIP 28360[1], HR 2088[1], IRAS 05558+4456[1], SAO 40750[1], GJ 3375[1], βべーた Aur, ADS 4556 A[1], BD+44 1328[1], CCDM J05596+4457A[1], FK5 227[1], GC 7543[1], GCRV 3730[1], HIC 28360[1], IDS 05522+4456 A[1], IRC +40148[1], JP11 1292[1], N30 1278[1], PLX 1373[1], PMC 90-93 165[1], PPM 48617[1], ROT 951[1], TD1 5675[1], TYC 2924-2742-1[1], UBV 21477[1], bet Aur[1], WDS J05595+4457Aa,Ab[1], uvby98 100040183[1], SBC9 366[1], HGAM 489[1], SBC7 256[1], WEB 5543[1], Gaia DR2 196656661174768512[1], 34 Aur, TIC 440388263[1], AG+44 608[1], UBV M 11650[1] һәм Renson 10720[1]
Телгә алынган хезмәтләр Star Trek: The Original Series Core Game Book[d][2]
Йолдызлык Йөкче йолдызлыгы[d]
Скорость вращения звезды 40 km/s[3][4]
Параллакс 40,21 ± 0,23 миллисекунда дуги[5]
Склонение собственного движения −0,95 ± 0,11 миллиарксекунд в год[5]
Прямое восхождение собственного движения −56,44 ± 0,25 миллиарксекунд в год[5]
Радиаль тизлек −15,75 ± 0,62 km/s[6]
Тип переменной звезды затменная звезда[d][7][8]
Спектраль сыйныф A1IV-Vp[9]
Күренмә йолдызча зурлык 1,9[10]
Металличность 0,37[11]
Чор J2000.0[d][5][1]
Туры калкулык 89,88217886833 °[5]
Авышлык 44,94743257194 °[5]
Нәтиҗәле температура 9200 K[11]
Өслек гравитациясе 9500 сантиметр на секунду в квадрате[11]
Оценка возраста объекта 570 миллион лет

HD40183 — Йөкче йолдызлыгы[d]нда урнашкан A1IV-Vp[9] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 1,9[10] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[12] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[13][14]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[15] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[16] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[17] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[18]

Искәрмәләр

[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 1,28 1,29 1,30 1,31 1,32 1,33 1,34 1,35 1,36 1,37 1,38 bet Aur SIMBAD Astronomical Database
  2. ↑ Stellar locations // Star Trek: The Original Series Core Game Book | Memory Beta, non-canon Star Trek Wiki | Fandom
  3. ↑ F. Royer, J. Zorec, Gómez A. E. Rotational velocities of A-type stars. III. Velocity distributions // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2007. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361:20065224 — arXiv:astro-ph/0610785
  4. ↑ Royer, F., Grenier, S., Baylac, M. -O. et al. Rotational velocities of A-type stars in the northern hemisphere. II. Measurement of v sin i // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2002. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361:20020943 — arXiv:astro-ph/0205255
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 Leeuwen F. v. Validation of the new Hipparcos reduction // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2007. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361:20078357 — arXiv:0708.1752
  6. ↑ Pourbaix, D., Udry, S. SB9: The ninth catalogue of spectroscopic binary orbits // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2004. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361:20041213 — arXiv:astro-ph/0406573
  7. ↑ Kreiner, J. M. Up-to-date linear elements of eclipsing binaries // Acta Astron. / M. Kubiak — Copernicus Foundation for Polish Astronomy, 2004. — ISSN 0001-5237
  8. ↑ IJspeert, L. W., Tkachenko, A., Johnston, C. et al. An all-sky sample of intermediate- to high-mass OBA-type eclipsing binaries observed by TESS // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2021. — 19 p. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361/202141489 — arXiv:2107.10005
  9. ↑ 9,0 9,1 Corbally C. J., Gray R. O. Contributions to the Nearby Stars (NStars) Project: Spectroscopy of Stars Earlier than M0 within 40 Parsecs: The Northern Sample. I // Astron. J. / J. G. III, E. Vishniac — NYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 2003. — ISSN 0004-6256; 1538-3881 — doi:10.1086/378365 — arXiv:astro-ph/0308182
  10. ↑ 10,0 10,1 Ducati, J. R. Catalogue of Stellar Photometry in Johnson's 11-color system — 2002.
  11. ↑ 11,0 11,1 11,2 Takeda Y., Han I., Kang D. et al. Compositional differences between the component stars of eclipsing close binary systems showing chemical peculiarities // Mon. Not. R. Astron. Soc. / D. Flower — OUP, 2019. — 18 p. — ISSN 0035-8711; 1365-2966 — doi:10.1093/MNRAS/STZ449 — arXiv:1902.04766
  12. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  13. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  14. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  15. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  16. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  17. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  18. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият

[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз

[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]


Сатурн
 Бу — астрономия буенча мәкалә төпчеге.
Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп, Википедия проектына ярдәм итә аласыз.
Чыганак — https://tt.wikipedia.org/w/index.php?title=HD40183&oldid=2932708