два
Морфологик ва синтактик хусусиятлари
два
Айтилиши
Этимологияси
Маъновий хусусиятлари
Маъноси
два м и с, две ж, р. двух , дат. двум , твор. двумя , предл. о двух числ. колич. икки, иккита; ◆ ~ человека икки (та) одам; ◆ ~ миллиона икки миллион;◆ по ~ иккитадан; ◆ ~ с половиной икки ярим, икки яримта; роман в двух частях икки қисмдан иборат роман; две книги иккита китоб;◆
- в ~ счёта прост. дарров, бирпасда; осонгина; в двух шагах отсюда бу ердан икки қадам нарида; жуда яқин; в двух словах икки оғиз сўз билан; қисқа, лўнда; рассказать в двух словах қисқа (лўнда) қилиб айтиб бермоқ; ◆ ни ~ ни полтора разг, у ёқлик ҳам эмас, бу ёқлик ҳам эмас; ноаниқ; икки жаҳон овораси.
Синонимлари
Антонимлари
Таржималари
Ҳол
два
Рақам
два
Ҳол
два Андоза:ш-нум два