dang
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]dang
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]- dang qotmoq ayn. dong (qotib) qolmoq q. dong II. ◆ Arslon javob topolmai, dang qotib qoldi. Mirmuhsin, „Hikoya va qissalar“ . ◆ Ashur Mirzo kitobni ochdi-yu, dang qotib qoldi, koʻzlari chanogʻidan chiqib ketdi. M. Ismoiliy, „Fargʻona tong otguncha“ . Dang qotib uxlamoq (yoki yotmoq) ayn. dong qotib uxlamoq q. dong II. ◆ Xudoyqul bostirma tagida toʻqimni yostiq, sholchani koʻrpa qilib, dang qotib yotar edi. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ . ◆ Qandiboy ogʻaning kigiz hidi anqib turgan oʻtovida kun yoyilib ketguncha dang qotib uxlabmiz. Oʻ. Usmonov, „Sirli sohil“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ДАНГ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.