Ο Ολυμπιακός δίνει την πιο μεγάλη μάχη στην Ιστορία του συλλόγου και του ελληνικού ποδοσφαίρου και ο Αλέξης Χαρίτσης θυμάται με νοσταλγία το παρελθόν και αποθεώνει το παρόν του Θρύλου.
Ακολουθεί η συγκινητική ανάρτηση του προέδρου της Νέας Αριστεράς λίγο πριν από την έναρξη του μεγάλου τελικού του Europa Conference League.
*Ακολουθεί νοσταλγικό, οπαδικό ποστ.*
Πρώτο μου παιχνίδι στο (παλιό) Καραϊσκάκη ήταν αυτό με τη Μονακό για το Κύπελλο Κυπελλούχων το μακρινό 1992. Ο Ολυμπιακός πήρε την πρόκριση χαρη στην εκπληκτική εμφάνιση του Γιώργου Μύρτσου. Ήταν η βραδιά που ένα ολόκληρο γήπεδο φώναζε στον γνωστό για τα νυχτοπερπατηματα του τερματοφύλακα: «Μύρτσο γερά, το βράδυ στον Καρρα!»
Θυμάμαι ακόμα τα ατελείωτα παρακάλια στον πατέρα μου για να ανέβουμε στην Αθήνα για το ματς, το 12ωρο (τότε!) κοπιαστικο ταξίδι πήγαινε – έλα από την Καλαμάτα κατευθείαν στο γήπεδο και αμέσως πίσω γιατί είχαμε και σχολείο την επόμενη μέρα, την βασανιστικη προσμονη όλες τις προηγούμενες μέρες, το σοκ της εισόδου στο κατάμεστο Καραϊσκάκη, το φελιζολ στην τσιμεντενια εξέδρα (καθίσματα ούτε για δείγμα τότε), τα ξέφρενα πανηγύρια, τον θαυμασμό των συμμαθητων μου την επόμενη μέρα που «ήμουνα μέσα».
Από τότε μεσολαβησαν άπειρες χαρές, θρίαμβοι, αποτυχίες και πικρες, μεγάλες πικρες (ο άτιμος ο Κοντε και ο αέρας που έσωσε τη Γιουβε!).
Ποτέ δεν φανταζόμουν ότι θα ζούσα όμως το σημερινό. Ο Θρύλος σε τελικό ευρωπαϊκού! Απεριγραπτα συναισθήματα, δεν μπαίνουν στο χαρτί!
Ναι, ξέρω, το σύγχρονο επαγγελματικό ποδόσφαιρο των εκατομμυριουχων παικτών που δεν ξέρουν τι σημαίνει «παίζω για τη φανέλα» και των ολιγαρχων – ιδιοκτητών που χρησιμοποιούν τις ΠΑΕ για να προωθήσουν τα δικά τους συμφέροντα, είναι εξοχως προβληματικό. Το τυφλό οπαδιλικι και η βία που πολλές φορές έχει και ακροδεξια χαρακτηριστικά, δημιουργούν αποστροφή.
Η συγκίνηση όμως που εξακολουθεί να δημιουργεί το λαϊκότερο άθλημα στον πλανήτη, οι έντονες μνήμες από τόσα χρόνια στα γήπεδα, η αγάπη για την ομάδα που περνάει από πατέρα σε γιο («εμείς είμαστε κόκκινοι σε όλα», έλεγες πάντα), τα συναισθήματα που νιώθεις όταν βλέπεις την ομάδα σου να φτάνει σε μια τέτοια ιστορική στιγμή, είναι πραγματικά μοναδικά!
Ο,τι και να γίνει απόψε, ΜΠΡΆΒΟ ρε Θρύλε! Σε ευχαριστούμε που μας έκανες να το ζήσουμε αυτό! Που μας έκανες να νιωσουμε και πάλι παιδιά!
Γιατί πώς να το κάνουμε,
«είσαι στο μυαλό, κάτι μαγικό»!
