Ecologie & verspreiding Brede eikvaren staat op vrij zonnige tot beschaduwde, warme, droge, voedselarme, zwak zure, maar meestal kalkhoudende zandgrond en op stenige plaatsen. Ze staat gemiddeld op kalkrijkere en meer beschaduwde plekken dan Gewone eikvaren. Ze groeit op rotsen en kliffen, op puinhellingen en in lichte loof- en naaldbossen, op noordhellingen en in houtwallen, in struwelen en holle wegen. Verder in duinbossen en duinstruwelen, op oude muren en op knotwilgen in rivierkleigebieden. Nederland valt geheel binnen het verbrokkelde Europese verspreidingsgebied. De plant is vrij algemeen in de Hollandse en Zeeuwse duinen en vrij zeldzaam in het rivierengebied en in Zuid-Limburg. Steriel materiaal van deze soort kan niet met zekerheid onderscheiden worden van Gewone eikvaren, daarvoor is fertiel materiaal nodig. Er moet dan gekeken moet worden naar de bouw van de annulusring van het sporendoosje zoals in de Flora’s wordt beschreven. Het rhizoom smaakt zoet en wordt tegen keelaandoeningen gebruikt en vroeger ook als laxeermiddel. CC-BY-SA 3.0 René van Moorsel, 2014

Ecologie

Bodem
Licht beschaduwde, tot soms vrij zonnige, warme plaatsen op droge, voedselarme, zwak zure tot meestal kalkhoudende zandgrond en op stenige plaatsen.

Groeiplaats
Bossen (lichte loofbossen en naaldbossen), houtwallen, struwelen, zeeduinen (duinstruweel en duinbos), langs holle wegen, in kalkrijke voegen van oude muren en op knotwilgen in rivierkleigebieden.

Bron: Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra - CC BY-NC-SA 3.0 NL

Verspreiding

Nederland
Vrij algemeen in de Hollandse en Zeeuwse duinen en vrij zeldzaam in het rivierengebied en in Zuid-Limburg.

Vlaanderen
Zeldzaam. Het meest in stedelijke omgeving.

Wallonië
Zeldzaam in de Ardennen.

Wereld
Brede eikvaren heeft binnen Europa een zuidelijker verspreidingsgebied dan de Gewone eikvaren.

Bron: Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra - CC BY-NC-SA 3.0 NL

Ecologiebron: Botanisch Basisregister (met aanvullingen)
Biotoopvoorkeur:	struwelen
Levensduur:	overblijvend
Levensvorm:	geofyt
Bloeitijd:	augustus - september

Literatuur
de Graaf, D. & P. Heukels (1982) Over de Eikvarens (Polypodium vulgare L. en P. interjectum Shivas) in het herbarium De Wever. Natuurhistorisch Maandblad 71: 81-84

Lubienski, M. (2002) Ergänzungen zu Verbreitung der Polypodium-Sippen (Polypodiaceae, Pteridophyta) in Nordrhein Westfalen, insbesondere im südwestfälische Bergland. Floristische Rundbriefe 35: 19-26

Meinders-Groeneveld, J. & S. Segal (1967) Pteridologische aantekeningen, 3. De eikvaren (Polypodium vulgare L. sensu lato) in Nederland. Gorteria 3: 183-199 

van Rompaey, E. (1969) Nog eens Polypodium: een nieuw anatomisch-morfologisch kenmerk voor onze drie Europese soorten. Gorteria 4: 147-150 

Pagina's in standaardwerken

Atlas van de Nederlandse Flora 3: 124

Heukels' Flora van Nederland, 23e ed.: 62

Heukels' Flora van Nederland, 24e ed.: 84

Nederlandse Oecologische Flora 1: 51

Wilde-Planten.nl: pagina

Atlasblokken met waarnemingen
Het aantal atlasblokken (5x5 km) waarin de soort is gemeld binnen een periode van vijf jaar (vanaf 1980) of twintig jaar. Niet gecorrigeerd voor waarnemersinspanning en het aantal doorgegeven waarnemingen kan sterk variëren per periode, dus een trend in verspreiding kan hier niet direct uit worden afgelezen. Het opgegeven jaartal is het eerste jaar van de periode. Bron: gevalideerde waarnemingen uit de NDFF.
© FLORON & NDFF

download hoge resolutie

Fenologie vruchtdragend


Bron: FLORON - Gemodelleerd op basis van waarnemingen uit de NDFF voor de periode 2000-2021.