(Translated by https://www.hiragana.jp/)
Farinche - Biquipedia, a enciclopedia libre Ir al contenido

Farinche

De Biquipedia
Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.
Sección sachital d'a cabeza y o cuello a on se puet veyer a farinche humana.

A farinche ye un organo animal que fa part de l'aparato dichestivo y de l'aparato respiratorio. A suya función en a dichestión ye participar en a deglución, a suya función respiratoria ye escalfar l'aire u filtrar l'augua con oxicheno.

Denominacions populars[editar | modificar o codigo]

En Ansó se documenta arbero con o significau de "farinche"[1].

A farinche en os cordaus[editar | modificar o codigo]

A fariche d'os primers vertebraus se caracteriza por as fendillas farinchias, con bolsas branquials, y que s'ubren a l'exterior. Os primers cordaus yeran filtradors. O sistema de filtración consistiba en introducir l'augua por a boca, pasando dimpués a la farinche, salindo a l'exterior a traviés d'as fendillas, dimpués d'haber deixau en as branquias l'oxicheno disuelto de l'augua y os nutrients, y habendo replegau o dioxido de carbonio d'o cuerpo. O escleto que sosteneba as fendillas y as branquias yera derivau d'o ectodermo y consistiba en uns arcos branquials.

En o curso d'a evolución d'os cordaus vertebraus o primer par d'arcos branquials de transformó en os maxilars y os primers peixes con mandibulas podioron convertir-se en depredadors activos y deixar d'estar filtradors.

En os vertebraus terrestres desapareixioron as bolsas branquials y cuasi totas as suyas ubriduras a l'exterior, permaneixendo-ne como vestichio o forato de l'oyiu. A farinche d'os vertebraus terrestres ye un tubo musculoso que participa en a deglución, y por a on pasa l'aire como vía respiratoria. A farinche comunica con as fuesas nasals a traviés d'as coanas, con a cambra bucal a traviés d'o itsmo d'as fauces, con a farinche a traviés d'a glotis, con l'esofago, y a traviés d'a trompa d'Eustaquio, con l'oyiu meyo.

Se veiga tamién[editar | modificar o codigo]

Referencias[editar | modificar o codigo]

  1. (an) Ana Cristina Vicén Pérez, Santiago Moncayola Suelves: Bocabulario de l'ansotano. Uesca, Publicacions d'o Consello d'a Fabla Aragonesa, 1991.

Bibliografía[editar | modificar o codigo]