Carne de venáu

Venáu (del llatín venālos tos, ‘caza’) ye'l términu culinariu pa la carne procedente de miembros de la familia de los cérvidos. Por casu, la carne de venaos, renos o alces, yá seyan cazaos o criaos en cautividá, recibe esti nome.

D'antiguo el términu usar p'aludir a la carne de cualesquier animal de caza mayor, pero anguaño'l so usu acutar a la de les diverses especies de cérvidu (Cervidae).

Usos

El venáu puede comese en filetes, turnedós, asaos, salchiches, en cecina o picao. Tien un sabor paecíu a la carne de xata tenral.^[1] Tiende a tener una testura más fina y ser más magra que les cortes equivalentes de xata,^[2] pero tamién puede resultar dura.

Pierna de venáu sobre mueyu de mazana con bola y verdures.

Dacuando peracábense tamién les asadures, pero non se les llapada «venáu» sinón que se prefier el términu «venáu» (como nel pastel de venáu). El venáu tien menos caloríes, colesterol y grasa que la mayoría de les cortes de xata, carne de gochu gochu y carne de corderu corderu, aproximao unes 158 kcal por cada 100 g, y ye una fonte práutica de los siguiente micronutrientes: niacina, potasiu, fósforu, fierro, seleniu y cinc.^[3]

El venáu goció d'una creciente popularidá nos últimos años, debida al so menor conteníu en grasa. Amás, el venáu puede de cutiu llograse a menor costu que la xata por aciu cacería (en delles zones les llicencies de caza son barates). En munches rexones esta medría de demanda llevó al desenvolvimientu de les granja de venaos. La qu'una vegada foi considerada una carne p'habitantes rurales pocu sofisticaos convirtióse en tan exótica como la d'avestruz pa los urbanitas.^{[ensin referencies]} La cecina de venao puede adquirise con relativa facilidá. Les hamburgueses de venáu suelen tener tan poca grasa que se precisa añader en forma de panceta, aceite d'oliva o quesu, o bien entemeceles con xata, de forma que s'asemeyen al restu d'hamburgueses en tiempu de cocción, testura y sabor. Dellos criadores de venáu espresaron el so interés por variedaes con más grasa que produzan carne con mayor marmoleo.

Puesto que se desconoz si la caquexia crónica, una encefalopatía esponxiforme transmisible ente venaos (paecida a la enfermedá de les vaques lloques), puede saltar del venáu a los humanos gracies al consumu de carne, hubo medranes d'andada.^[4] Apocayá diéronse casos de la enfermedá en granxes d'Estaos Xuníos y Europa (en Escandinavia). Unu de los principales oríxenes de carne de venáu de granxa ye Nueva Zelanda, país llibre de caquexia crónica.^{[ensin referencies]} Los granxeros cunten yá con pruebes desenvueltes especialmente pa les especies que críen, que llogren meyores resultaos que les usaes pa les vaques.

El venáu ta llargamente disponible nos supermercaos europeos mientres la temporada de caza tradicional (d'ochobre a avientu), a pesar de que s'esixe una inspeición previa en tola Xunión Europea. Los principales cortes comercializaos nesti mercáu son los procedentes del llombu y la pierna. Tamién puede atopase cortada pa estofado, inclusive conxelada. Amás, hai dellos mataderos onde se sacrifiquen venaos de granxa.

N'Estaos Xuníos hai menos carne disponible por cuenta de la esixencia d'inspeición previa per parte del USDA. Hai bien pocos mataderos que sacrifiquen venaos nel país, destinándose la mayoría d'esta carne a restoranes. La mayoría del comercializáu nel segmentu minorista vien de Nueva Zelanda.

Notes

↑ Suzanne Driessen (10 de payares de 2003). «Wild Game Cookery: Venison» (inglés). Archiváu dende l'orixinal, el 2019-09-17.
↑ Kofi Y. Aidoo, Richard J. P. Haworth (avientu de 1995). «Nutritional and chemical composition of farmed venison». Journal of Human Nutrition and Dietetics 8 (6): páxs. 441–446. doi:10.1111/j.1365-277X.1995.tb00339.x. Archivado del original el 2012-06-29. https://archive.today/20120629230109/http://www3.interscience.wiley.com/journal/119835351/abstract?CRETRY=1&SRETRY=0. Consultáu'l 2017-07-20.
↑ «Calorie Table for Venison (Deer Meat)» (inglés).
↑ Belay ED, Maddox RA, Williams YE, Miller MW, Gambetti P, Schonberger LB (xunu de 2004). «Chronic Wasting Disease and Potential Transmission to Humans» (n'inglés). Emerging Infectious Diseases (CDC). http://www.cdc.gov/ncidod/EID/vol10non6/03-1082.htm.

Enllaces esternos

Recetes de venáu na International Hunters Association (inglés)
Información nutricional y beneficios pa la salú de la carne de venáu (inglés)

Artículu de traducción automática a partir de "Carne de venado" que necesita revisión. Quita l'avisu cuando tea correxíu.

[1] Suzanne Driessen (10 de payares de 2003). «Wild Game Cookery: Venison» (inglés). Archiváu dende l'orixinal, el 2019-09-17.

[2] Kofi Y. Aidoo, Richard J. P. Haworth (avientu de 1995). «Nutritional and chemical composition of farmed venison». Journal of Human Nutrition and Dietetics 8 (6): páxs. 441–446. doi:10.1111/j.1365-277X.1995.tb00339.x. Archivado del original el 2012-06-29. https://archive.today/20120629230109/http://www3.interscience.wiley.com/journal/119835351/abstract?CRETRY=1&SRETRY=0. Consultáu'l 2017-07-20.

[3] «Calorie Table for Venison (Deer Meat)» (inglés).

[4] Belay ED, Maddox RA, Williams YE, Miller MW, Gambetti P, Schonberger LB (xunu de 2004). «Chronic Wasting Disease and Potential Transmission to Humans» (n'inglés). Emerging Infectious Diseases (CDC). http://www.cdc.gov/ncidod/EID/vol10non6/03-1082.htm.

[1]

[2]

[3]

[4]