(Translated by https://www.hiragana.jp/)
verde - Wikcionariu Saltar al conteníu

verde

De Wikcionariu

Asturianu

[editar]
Tonalidaes de verde.

Pronunciación

[editar]
  • [ ˈbeɾ.ðe ]
(rexistru)

Etimoloxía

[editar]
  • Del llatín virĭdis.

Sustantivu

[editar]

masculín singular verde; plural verdes

  1. El color de la fueya, de la yerba.
  2. Pación o yerba non seco.

Sinónimos[editar]

Traducciones y equivalencies

[editar]

Axetivu

[editar]

singular masculín, femenín y neutru verde ; plural masculín y femenín verdes

  1. De la color de la fueya, de la yerba.

Traducciones y equivalencies

[editar]

Español

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • [ ˈbeɾ.ðe ]

Sustantivu

[editar]

masculín singular verde; plural verdes

  1. Verde (color).

Axetivu

[editar]

singular masculín y femenín verde; plural masculín y femenín verdes

  1. Verde, de color verde.

Francés

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • [ veʁd ]

Sustantivu

[editar]

masculín singular verde; plural verdes

  1. (Ornitoloxía) Verderríos (Alcedo atthis).

Sinónimos[editar]

Referencies

[editar]
  • Dictionnaire des Sciences Animales; Christian Meyer, Montpellier, France, 2023. Versión on-line.

Italianu

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • [ ˈver.de ]
(rexistru)

Sustantivu

[editar]

masculín singular verde; plural verdi

  1. Verde (color).

Axetivu

[editar]

singular masculín y femenín verde; plural masculín y femenín verdi

  1. Verde, de color verde.


Portugués

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • portugués européu [ ˈveɾ.ðə ]
  • portugués brasilanu [ ˈveʁ.dʒi ]

Sustantivu

[editar]

masculín singular verde; plural verdes

  1. Verde (color).

Axetivu

[editar]

singular masculín y femenín verde; plural masculín y femenín verdes

  1. Verde, de color verde.