büyü

Türk dili

[1] büyü
İsim	Tək	Cəm
Adlıq halı	büyü	büyüler
Təsirlik halı	büyüyü	büyüleri
Yönlük halı	büyüye	büyülere
Yerlik halı	büyüde	büyülerde
Çıxışlıq halı	büyüden	büyülerden
Yiyəlik halı	büyünün	büyülerin

İsim

• türkcə: büyü ^(tr)
• Heca: bü‧yü
• Tələffüz: [bʏˈjʏ]

Mənalar :

1. Əfsun, cadu, ovsun, sehr

• Tərcümə: azərbaycanca: əfsun ^(tr), cadu ^(tr), ovsun ^(tr), sehr ^(tr)
• Həmçinin baxın: sihir, efsun, tılsım, lanet, büyücü, büyülü, büyüleyici, büyülemek, büyülenmek