Інана

Інана
Інана
	; Выява з фасада храма Інаны ва Уруку, 2 тысячагоддзе да н.э.
	Багіня кахання
Міфалогія	Шумера-акадская
Пол	жанчына
Бацька	Нана
Маці	Нінгал
Браты і сёстры	Уту, Эрэшкігаль
Муж	Думузі, Ан
Дзеці	магчыма Шара
У іншых культурах	Іштар, Астарта
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Дагледжаная версія гэтай старонкі, зацверджаная 25 лістапада 2021, была заснавана на гэтай версіі.

Інана (шум. 𒀭𒈹) — багіня кахання, урадлівасці, сям'і і вайны ў шумераў.

Паходжанне

Інана і яе акадскі варыянт Іштар з'яўляліся адной з найбольш важных і папулярных багінь у міфалогіі старажытнай Месапатаміі. Разам з гэтым, асірыялогі даўно заўважылі, што у яе не было ясна акрэсленых функцый. Так, Інана выступала ў якасці багіні кахання і прыгажосці, але ў шумераў мелася і асобная багіня кахання Наная. Інана адказвала за цяжарнасць жанчын і роды, але ніколі не лічылася багіняй-маці. Яна разглядалася як ваяўнічая і помслівая, але не захіляла сваім вобразам багоў вайны. Здаецца, гэта разумелі ўжо ў старажытнасці. У рэлігійным гімне, у якім апавядаецца пра тое, як Энкі размяркоўвае функцыі паміж бажаствамі, Інана не атрымоўвае ад яго нічога, паколькі ўжо мае свой надзел. Узгаданым надзелам быў храм Эана ва Уруку, дзе культ Інаны падтрымліваўся з першай паловы 3 тысячагоддзя да н. э. або нават раней. У эпасе, прысвечаным аднаму з першых урукскіх валадароў Энмеркару, падкрэслівалася, што Інана была на баку менавіта Урука у барацьбе з міфічнай краінай Арата, адкуль быццам бы паходзіла.

Даследчыкі высунулі 2 асноўныя гіпотэзы для тлумачэння загадкавай постаці Інаны. Першая ўяўляе Інану як багіню, прынятую шумерамі ў семітаў або дашумерскіх насельнікаў Месапатаміі, каб запоўніць лакуны ў сваім пантэоне. Другая разглядае Інану як сінкрэтычную багіню, што паступова аб'яднала ў сябе вобразы і функцыі іншых багоў.

Спасылкі