Сіена

Горад Сіена Siena Герб Сцяг Краіна Італія Каардынаты 43°20′ пн. ш. 11°20′ у. д. Плошча 118 км² Вышыня цэнтра 322 м Насельніцтва 54 498 чалавек (2005) Шчыльнасць 447 чал./км² Часавы пояс UTC+1, летам UTC+2 Тэлефонны код 0577 Паштовы індэкс 53100, 53010 Аўтамабільны код SI Афіцыйны сайт comune.siena.it (італ.) Сіена на карце Італіі

Медыяфайлы на Вікісховішчы

Сіе́на (італ.: Siena) — горад у Італіі, у рэгіёне Таскана, адміністрацыйны цэнтр аднаіменнай правінцыі.

Гісторыя

Першыя пісьмовыя крыніцы аб горадзе адносяцца ад 70 г. У XIII—XVI ст. склалася Сіенская школа жывапісу.

Культура

У найноўшы час асноўнае будаўніцтва вялося ў Сіене за межамі сярэднявечных сцен горада. Дзякуючы гэтаму ў Сіене лепш, чым у іншых буйных цэнтрах Тасканы, захаваўся сярэднявечны горад з вузкімі вулачкамі, забудаванымі старадаўнімі палацца. Цэнтрам жыцця Сіенскай рэспублікі служыла шырокая П'яца дэль Кампа — плошча ў форме ракавіны. Двойчы ў год на плошчы разыгрываецца маляўнічае сярэднявечнае прадстаўленне — Паліа.

На плошчу выходзіць выбудаваная ў 1297—1310 гг. ратуша (Palazzo Pubblico) з фрэскамі Амброджа Ларэнцэці і «Маэстай» Сімонэ Марціні. Да ратушы прылягае сімвал магутнасці і незалежнасці сярэднявечнай Сіены — грацыёзная 102-метровая вежа (Торэ-дэль-Манджа), збудаваная ў 1338-48 гг. З процілеглага боку плошчы можна бачыць Фантан Радасці (Fonte Gaia), які спраектаваў у 1419 г. Якопа дэла Кверча.

Сіенскі сабор (Дуома) — агульнапрызнаны эталон італьянскай готыкі; у крыпце — баптыстэрый са скульптурнымі працамі дэла Кверча, Данатэла і Ларэнца Гіберці. Да сабора прылягае заснаваная ў 1495 г. будучым Папам Піем III бібліятэка Пікаламіні з фрэскамі Пінтурык'ё. «Маэста» Дуча перанесена ў дзеючы пры саборы музей.

• 
  Панарама старой Сьены ад царквы св. Клімента
• 
  Сіенскі Дуома
• 
  П'яца дэль Кампа ў начным асвятленні
• 
  Ратуша. Вежа Torre del Mangia

Гарады-пабрацімы

• Авіньён, Францыя
•  Веймар, Германія (з 1994 года)
• Вецлар, Германія
• Дура, Палесціна

Літаратура

• Сіена // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 14: Рэле — Слаявіна / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 14. — С. 371. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0238-5 (т. 14).