ФК Іслач
Іслач | ||||
---|---|---|---|---|
Поўная назва | ЗАТ «Футбольны клуб „Іслач“» | |||
Заснаваны | 2007 | |||
Горад | Мінскі раён, Беларусь | |||
Стадыён |
Стадыён ФК «Мінск» Умяшчальнасць: 3000 |
|||
Уладальнік | Уладзімір Пінчук | |||
Дырэктар | Ігар Смальянінаў | |||
Галоўны трэнер | Дзмітрый Камароўскі | |||
Чэмпіянат | Вышэйшая ліга | |||
2023 | 4 месца | |||
Сайт | Афіцыйны сайт | |||
|
«Іслач» — беларускі футбольны клуб з Мінскага раёна, заснаваны ў 2007 годзе. У цяперашні час выступае ў Вышэйшай лізе чэмпіянату Беларусі.
Назву атрымаў ад ракі Іслач, якая працякае па заходняй частцы Мінскага раёна.
Гісторыя
[правіць | правіць зыходнік]Быў заснаваны як калектыў фізічнай культуры (КФК), спачатку ўдзельнічаў у абласных чэмпіянатах.
У 2011 годзе клуб выйграў аматарскі Рэгіянальны Кубак Беларусі.
2012
[правіць | правіць зыходнік]У сезоне 2012 «Іслач» заявілася ў Другую лігу чэмпіянату Беларусі. У дэбютным сезоне клуб адразу заняў трэцяе месца і атрымаў месца ў Першай лізе. Таксама, паспяхова згуляўшы ў адборачных матчах, клуб трапіў у фінальную частку Еўрапейскага Рэгіянальнага Кубка.
2013
[правіць | правіць зыходнік]У чэрвені 2013 года «Іслач» прыняла ўдзел у фінальным турніры Кубка Рэгіёнаў УЕФА ў італьянскім рэгіёне Венета. Заняўшы другое месца ў групе (1 паражэнне і 2 перамогі), каманда атрымала выніковае трэцяе месца.
У Першай лізе «Іслач» спачатку выступала ўпэўнена і прэтэндавала на высокія месцы, але старт другога круга быў правалены. У выніку каманда спынілася на 9 месцы.
2014
[правіць | правіць зыходнік]Сезон 2014 каманда распачала выдатна, пасля 5 тураў знаходзілася на першым радку. Але потым пайшоў шэраг няўдач, і першы круг каманда скончыла ўжо ў ніжняй палове табліцы.
Пасля няўдач улетку 2014 года быў значна зменены склад каманды, які быў папоўнены ігракамі з вопытам выступлення ў Вышэйшай лізе. У выніку «Іслач» здолела ўмяшацца ў барацьбу за трэцяе месца, якое давала права на стыкавыя матчы за месца ў Вышэйшай лізе. Але, згуляўшы ўнічыю ў чатырох апошніх турах, «Іслач» засталася на сёмым месцы.
2015
[правіць | правіць зыходнік]З самага пачатку сезона 2015 «Іслач» разглядалася як адзін з галоўных прэтэндэнтаў на выхад у Вышэйшую лігу. Каманда хутка захапіла лідарства ў табліцы. Пазней часам першы радок «Іслач» саступала магілёўскаму «Дняпру» і «Гарадзеі», але здолела роўна прайсці ўвесь сезон і ў выніку стала пераможцам Першай лігі, а нападнік каманды Аляксандр Алумона з 20 галамі стаў найлепшым бамбардзірам чэмпіянату.
2016
[правіць | правіць зыходнік]Дэбютны сезон у Вышэйшай лізе для каманды пачаўся паспяхова, «Іслач» апынулася сярод лідараў і доўгі час ішла ўверсе табліцы. У другой палове чэмпіянату вынікі пайшлі на спад, каманда апусцілася ніжэй, але паспяховы фініш дазволіў скончыць сезон на сёмым месцы. Цяжкі ўдар па «Іслачы» быў нанесены скандалам з дагаварным матчам (30 красавіка ў матчы пятага тура «Іслач» саступіла брэсцкаму «Дынама» 2:4, але пазней вынік быў ануляваны і «Іслачы» прысуджана паражэнне 0:3), з-за якога з клуба былі зняты 7 ачкоў у сезоне 2017.
2017
[правіць | правіць зыходнік]Пачаўшы сезон са штрафам у 7 ачкоў, каманда доўгі час на магла набраць ачкі, хоць гуляла няблага. За першую палову сезона «Іслач» набрала 7 ачкоў і выйшла па колькасці набраных ачкоў у 0. За восем тураў да фінішу адставанне ад выратавальнага 14-га месца складала 11 ачкоў. Аднак, клуб з Мінскага раёна выдатна правёў фінальны этап, атрымаўшы ў васьмі матчах шэсць перамог, за тур да фінішу забяспечыўшы захаванне месца ў Вышэйшай лізе. У выніку «Іслач» скончыла сезон на 11-м месцы.
2018
[правіць | правіць зыходнік]У сезоне 2018 «Іслач» была адным з сераднякоў, аднак знаходзілася ў ніжняй частцы табліцы, не маючы магчымасці ўзняцца вышэй. Няўдалы адрэзак у пачатку другой паловы турніру, калі каманда апусцілася блізка да зоны вылету, атрымалася пераадолець дзякуючы перамогам над лідарамі — салігорскім «Шахцёрам» і БАТЭ. У выніку «Іслач» скончыла сезон на дзясятым радку.
2019
[правіць | правіць зыходнік]У сезоне 2019 «Іслач» вырашыла змагацца за больш высокія месцы, галоўны трэнер Віталь Жукоўскі агучыў задачу ў 50 набраных ачкоў у Вышэйшай лізе і барацьбу за еўракубкавыя месцы. Значна абнавіўся склад, былі запрошаны вопытныя ігракі, а таксама шэраг перспектыўных легіянераў. У выніку каманда добра пачала сезон — ішла ўверсе табліцы ў Вышэйшай лізе, у Кубку Беларусі выбіла ў чвэрцьфінале БАТЭ, а ў паўфінале толькі ў дадатковы час саступіла «Шахцёру». Пазней вынікі ў чэмпіянаце пайшлі на спад, асноўным стала змаганне за чацвёрты радок, аднак у канчатковай табліцы «Іслач» заняла пятае месца.
2020
[правіць | правіць зыходнік]У 2020 годзе «Іслач» стала больш увагі надаваць маладым ігракам, які запрашаліся з іншых клубаў, таксама да асноўнай каманды падцягваліся ўласныя дублёры. Пры гэтым клуб захаваў асноўных ігракоў і ўзмацніўся некалькімі вопытнымі выканаўцамі. У турнірнай табліцы каманда амаль увесь час знаходзілася ў сярэдзіне табліцы і ў выніку скончыла сезон сёмай.
У канцы года стала вядома, што шматгадовы галоўны трэнер каманды Віталь Жукоўскі пакідае клуб і ўзначаліць барысаўскі БАТЭ.
2021
[правіць | правіць зыходнік]У сезон 2021 клуб увайшоў з новым галоўным трэнерам Арцёмам Радзьковым[1]. Каманда значна змяніла склад, клуб пакінулі амаль усе вопытныя ігракі, якіх замянілі маладыя выканаўцы, у тым ліку замежныя. У пачатку сезона «Іслач» дайшла да фіналу Кубка Беларусі, дзе прайграла барысаўскаму БАТЭ. Чэмпіянат краіны для клуба пачаўся нестабільна — прайграў меркаваным лідарам чэмпіянату, а таксама прайграў па пенальці ў 1/8 фіналу Кубка Беларусі гомельскаму «Лакаматыву» з Першай лігі (3:3, па пенальці 4:2). Тым не меней каманда часам выдавала добрыя адрэзкі і знаходзілася пераважна ў сярэдзіне табліцы, аднак няўдалы фініш пакінуў «Іслач» на 10-м радку.
2022
[правіць | правіць зыходнік]У сезоне 2022 «Іслач» працягвала рабіць стаўку на маладых ігракоў, у тым ліку набывала іх у арэнду ў іншых клубаў, дзе футбалісты не мелі трывалага месца ў складзе. «Іслач» прайшла першую палову чэмпіянату нестабільна (перамагла асноўных прэтэндэнтаў на медалі — БАТЭ, «Энергетык-БДУ» і мінскае «Дынама», аднак саступала камандам з сярэдзіны табліцы), тым не меней прэтэндавала на высокія месцы. Турнірнае становішча ў сярэдзіне сезона пагоршылі чатыры паражэнні запар, але затым «Іслач» перамагла пяць разоў і вярнулася ў барацьбу за медалі. Прапусціўшы наперад канкурэнтаў, каманда фінішавала на пятым месцы, паўтарыўшы сваё найлепшае дасягненне ў Вышэйшай лізе. Галоўны трэнер «Іслачы» Арцём Радзькоў па выніках сезона быў прызнаны найлепшым трэнерам чэмпіянату Беларусі, аднак у снежні 2022 года пакінуў клуб.
2023
[правіць | правіць зыходнік]Новым галоўным трэнерам каманды пасля Радзькова быў прызначаны Дзмітрый Камароўскі. Сезон 2023 каманда правяла ў верхняй частцы табліцы, удзельнічаючы ў змаганні за бронзавыя медалі, у выніку фінішавала на рэкордным для сябе чацвёртым месцы.
Дасягненні
[правіць | правіць зыходнік]- Пераможца Першай лігі чэмпіянату Беларусі: 2015
- Уладальнік аматарскага Рэгіянальнага Кубка Беларусі: 2011
- Бронзавы прызёр Кубка рэгіёнаў УЕФА: 2013
Цяперашні склад
[правіць | правіць зыходнік]Станам на верасень 2024 года, згодна з афіцыйным сайтам клуба[2].
|
|
Ігракі ў арэндзе
[правіць | правіць зыходнік]
|
Трэнерскі штаб
[правіць | правіць зыходнік]- Дзмітрый Камароўскі (нар. 1986) — галоўны трэнер
- Сяргей Бароўскі (нар. 1956) — трэнер
- Сяргей Канцавы (нар. 1986) — трэнер
- Дзмітрый Макар (нар. 1981) — трэнер
- Антон Кавалеўскі (нар. 1986) — трэнер брамнікаў
- Валерый Цыганенка (нар. 1981) — галоўны трэнер дубля
- Ігар Зюлеў (нар. 1984) — трэнер дубля
- Сяргей Туранок (нар. 1986) — трэнер брамнікаў дубля
Статыстыка выступленняў
[правіць | правіць зыходнік]Чэмпіянат і Кубак Беларусі
[правіць | правіць зыходнік]Сезон | Ліга | М | Г | В | Н | П | Галы | Ачкі | Кубак | Заўвагі |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
2012 | Другая (Д3) | 3 | 36 | 21 | 7 | 8 | 61–30 | 70 | 1/16 фіналу | Выхад у Першую лігу |
2013 | Першая (Д2) | 9 | 30 | 11 | 8 | 11 | 39–37 | 41 | 1/32 фіналу | |
2014 | Першая (Д2) | 7 | 30 | 11 | 12 | 7 | 39–35 | 45 | 1/8 фіналу | |
2015 | Першая (Д2) | 1 | 30 | 20 | 9 | 1 | 76–24 | 69 | 1/8 фіналу | Выхад у Вышэйшую лігу |
2016 | Вышэйшая (Д1) | 7 | 30 | 11 | 8 | 11 | 33–39 | 41 | 1/8 фіналу | |
2017 | Вышэйшая (Д1) | 11 | 30 | 10 | 4 | 16 | 27–46 | 27[A] | Чвэрцьфінал | |
2018 | Вышэйшая (Д1) | 10 | 30 | 8 | 9 | 13 | 20–37 | 33 | Паўфінал | |
2019 | Вышэйшая (Д1) | 5 | 30 | 13 | 8 | 9 | 42–36 | 47 | Чвэрцьфінал | |
2020 | Вышэйшая (Д1) | 7 | 30 | 13 | 6 | 11 | 47–46 | 45 | Фіналіст | |
2021 | Вышэйшая (Д1) | 10 | 30 | 9 | 7 | 14 | 38–47 | 34 | 1/16 фіналу | |
2022 | Вышэйшая (Д1) | 5 | 30 | 16 | 6 | 8 | 51–33 | 54 | 1/8 фіналу | |
2023 | Вышэйшая (Д1) | 4 | 28 | 14 | 5 | 9 | 40–29 | 47 | Фіналіст |
- ↑ З каманды зняты 7 ачкоў за ўдзел ігракоў клуба ў дагаварных матчах у сезоне 2016.
Галоўныя трэнеры
[правіць | правіць зыходнік]- Віталь Жукоўскі (2010 — снежань 2020)
- Арцём Радзькоў (студзень 2021 — снежань 2022)
- Дзмітрый Камароўскі (са снежня 2022)
Крыніцы
[правіць | правіць зыходнік]- ↑ Артем Радьков возглавил "Ислочь" (руск.). football.by (4 студзеня 2021). Праверана 8 снежня 2023.
- ↑ Основной состав (руск.). Афіцыйны сайт «Іслачы». Праверана 29 сакавіка 2024.