I added the historical data that have to do with the change of the way Karate/Tode was written in order to change the "China hand" meaning to "Empty Hand".
== Η μετάβαση από το唐手 (Τόντε/Καράτε) στο空手 (Καράτε) ==
== Η μετάβαση από το唐手 (Τόντε/Καράτε) στο空手 (Καράτε) ==
Αξίζει να σημειωθεί ότι μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα οι κάτοικοι των νήσων Ρύου-Κυου (Οκινάβα) αναφέρονταν στην πολεμική τέχνη τους ως '''Tōde''' ή '''Tuudii''' ('''唐手''', που σήμαινε Κινέζικο χέρι - Tang hand/China hand) ή απλά '''Te''' (χέρι). Η ιαπωνική γραφή έχει υιοθετήσει πολλά από τα κινέζικα ιδεογράμματα με αποτέλεσμα πολλές από τις λέξεις να διαβάζονται με διαφορετική προφορά σε Κίνα και Ιαπωνία. Έτσι τα ιδεογράμματα '''唐手''' διαβάζονται Tōde (Τόντε) στα κινέζικα και Tōte (Τότε) ή Karate (Καράτε) στα ιαπωνικά. Μετην εισαγωγή του Καράτε στο σύστημα παιδείας της Ιαπωνίας καιστο πλαίσιο της πλήρους ιαπωνοποίησης και αποκοπής της τέχνης από τις κινέζικες ρίζες της υιοθετήθηκε από το Οκιναβέζο δάσκαλο Gichin Funakoshi, που πρωτοστάτησε στη διάδοση της τέχνης στην Ιαπωνία,η αλλαγή του πρώτου ιδεογράμματος από '''唐 (To/Kara - Τανγκ/Κινέζικο) '''σε '''空 (Kara - Άδειο). '''Υπάρχουναναφορές της υιοθέτησης της έννοιας "Άδειο Χέρι" ήδηαπότο 1905, πρινδηλαδήτηχρήσητηςαπότοδάσκαλοFunakoshi<ref>{{Citebook|title=KaratedoDaiHokan|last=Toyama|first=Kanken|publisher=TsuruShobo|year=1960|isbn=|location=|pages=377-392}}</ref>.''' '''Με αυτό τον τρόπο διατηρήθηκε ηχητικά το όνομα της τέχνης, αλλάζοντας όμως το νόημα. Αργότερα, μετά τα μέσα της δεκαετίας του 1930 και μετά από συναντήσεις μεταξύ των σημαντικότερων δασκάλων της εποχής, όπως η "[http://seinenkai.com/articles/sanzinsoo/1936.html Συνάντηση των Μάστερ του Καράτε της Οκινάβα]" τον Οκτώβριο του 1936, ο όρος "Άδειο Χέρι" άρχισε σταδιακά να επικρατεί καιστην Οκινάβα.
Αξίζει να σημειωθεί ότι μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα οι κάτοικοι των νήσων Ρύου-Κυου (Οκινάβα) αναφέρονταν στην πολεμική τέχνη τους ως '''Tōde''' ή '''Tuudii''' ('''唐手''', που σήμαινε Κινέζικο χέρι - Tang hand/China hand) ή απλά '''Te''' (χέρι). Η ιαπωνική γραφή έχει υιοθετήσει πολλά από τα κινέζικα ιδεογράμματα με αποτέλεσμα πολλές από τις λέξεις να διαβάζονται με διαφορετική προφορά σε Κίνα και Ιαπωνία. Έτσι τα ιδεογράμματα '''唐手''' διαβάζονται Tōde (Τόντε) στα κινέζικα και Tōte (Τότε) ή Karate (Καράτε) στα ιαπωνικά. Μετην εισαγωγή του Καράτε στο σύστημα παιδείας της Ιαπωνίας καιστο πλαίσιο της πλήρους ιαπωνοποίησης και αποκοπής της τέχνης από τις κινέζικες ρίζες της προωθήθηκε σταδιακά από το Οκιναβέζο δάσκαλο Gichin Funakoshi η αλλαγή του πρώτου ιδεογράμματος από '''唐 (To/Kara - Τανγκ/Κινέζικο) '''σε '''空 (Kara - Άδειο). '''Ο δάσκαλος Funakoshi πρωτοστάτησε στη διάδοση της τέχνης στην Ιαπωνία με συνέπεια να θεωρείται σήμερα ο "Πατέρας του Ιαπωνικού Καράτε".''' '''Ωστόσο η εμφάνιση της έννοιας "Άδειο Χέρι" είχε γίνει ήδη το 1905 στο βιβλίο του Chomo Hanashiro, "Karate Kumite". Ο δάσκαλος Funakoshi στο πρώτο του βιβλίο "Ryukyu Kenpo Tode", το 1922, χρησιμοποίησε τον παλιό όρο '''Tōde, '''ενώ υπάρχουν στοιχεία ότι μέχρι και 1924 οπότε και έδωσε τα πρώτα διπλώματα Νταν χρησιμοποιούσε ακόμα τον ίδιο όρο.''' '''Με αυτό τον τρόπο, και κυρίως για κοινωνικοπολιτικούς λόγους, διατηρήθηκε ηχητικά το όνομα της τέχνης, αλλάζοντας όμως το νόημα. Αργότερα, μετά τα μέσα της δεκαετίας του 1930 και μετά από συναντήσεις μεταξύ των σημαντικότερων δασκάλων της εποχής, όπως η "[http://seinenkai.com/articles/sanzinsoo/1936.html Συνάντηση των Μάστερ του Καράτε της Οκινάβα]" τον Οκτώβριο του 1936, ο όρος "Άδειο Χέρι" άρχισε σταδιακά να επικρατεί καιστην Οκινάβα<ref>{{Cite book|title = Karatedo Dai Hokan|last = Toyama|first = Kanken|publisher = Tsuru Shobo|year = 1960|isbn = |location = |pages = 377-392}}</ref>.
== Οι υποκατηγορίες ==
== Οι υποκατηγορίες ==
Έκδοση από την 07:06, 24 Απριλίου 2015
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν.Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί καινα αφαιρεθεί. Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 02/10/2013.
Αγώνας kyokushin karate.Καρατέκα σε επίδειξη
Τοκαράτε (Ιαπ:空手道) είναι πολεμική τέχνημε καταγωγή από τηνΟκινάβα της Ιαπωνίας. Το όνομά της στα ιαπωνικά σημαίνει "άδειο χέρι", που πέρα από τη σημασία του ότι στο καράτε δεν χρησιμοποιούνται όπλα, ουσιαστικά σημαίνει ότι κάποιος πρέπει να αδειάσει την ψυχή καιτο μυαλό του από την περηφάνια καιτα πάθη, και αναζητήσει την αρετή στην τελιοποίηση της τέχνης του. Ταπιο διαδεδομένα συστήματα παραδοσιακού καράτε παγκοσμίως είναι τοShotokan, τοGōjū-Ryū, τοWado-Ryu, τοShito-RyuκαιτοUechi-RyuκαιτοShidokan. Τα Goju-Ryu και Uechi-Ryu είναι αδελφά σύστημα με κοινές ρίζες στο Κινέζικο Κουνγκ-Φου.
Στις αρχές του 1900 οι πολεμικές τέχνες άδειων χεριών της Οκινάουα (ή Οκινάβα) χωρίζονταν σε 4 γκρούπ ανάλογα μετην περιοχή πουτα εξασκούσαν:
(1) Shuri-Te,
(2) Naha-Te,
(3) Tomari-Te
(4) Pangai-Noon
Για κάποιους το Pangai-noon συγκαταλέγεται στα Naha-Te συστήματα με βάση την πόλη της Νάχα.
Μετά τις 25 Οκτωβρίου του 1936 το γκρούπ “Shuri -Te ” μετονομάστηκε σε “ Shorin -Ryu ” το γκρούπ “Naha -Te ” σε “Goju -Ryu ” καιτο γκρούπ “Tomari -Te ” ενώθηκε μετα δύο προηγούμενα. Το έτος 1940 το τέταρτο γκρούπ “Pangai -Noon ” μετονομάστηκε σε “Uechi -Ryu ”.
Το 2005 ο “Okinawa Prefecture Assembly ” επίσημα ανακύρηξε την ημέρα της 25 ης Οκτωβρίου σαν «Μέρα του Καράτε».
Η μετάβαση από το唐手 (Τόντε/Καράτε) στο空手 (Καράτε)
Αξίζει να σημειωθεί ότι μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα οι κάτοικοι των νήσων Ρύου-Κυου (Οκινάβα) αναφέρονταν στην πολεμική τέχνη τους ως Tōde ή Tuudii (唐手, που σήμαινε Κινέζικο χέρι - Tang hand/China hand) ή απλά Te (χέρι). Η ιαπωνική γραφή έχει υιοθετήσει πολλά από τα κινέζικα ιδεογράμματα με αποτέλεσμα πολλές από τις λέξεις να διαβάζονται με διαφορετική προφορά σε Κίνα και Ιαπωνία. Έτσι τα ιδεογράμματα 唐手 διαβάζονται Tōde (Τόντε) στα κινέζικα και Tōte (Τότε) ή Karate (Καράτε) στα ιαπωνικά. Μετην εισαγωγή του Καράτε στο σύστημα παιδείας της Ιαπωνίας καιστο πλαίσιο της πλήρους ιαπωνοποίησης και αποκοπής της τέχνης από τις κινέζικες ρίζες της προωθήθηκε σταδιακά από το Οκιναβέζο δάσκαλο Gichin Funakoshi η αλλαγή του πρώτου ιδεογράμματος από 唐 (To/Kara - Τανγκ/Κινέζικο) σε空 (Kara - Άδειο). Ο δάσκαλος Funakoshi πρωτοστάτησε στη διάδοση της τέχνης στην Ιαπωνία με συνέπεια να θεωρείται σήμερα ο "Πατέρας του Ιαπωνικού Καράτε".Ωστόσο η εμφάνιση της έννοιας "Άδειο Χέρι" είχε γίνει ήδη το 1905 στο βιβλίο του Chomo Hanashiro, "Karate Kumite". Ο δάσκαλος Funakoshi στο πρώτο του βιβλίο "Ryukyu Kenpo Tode", το 1922, χρησιμοποίησε τον παλιό όρο Tōde, ενώ υπάρχουν στοιχεία ότι μέχρι και 1924 οπότε και έδωσε τα πρώτα διπλώματα Νταν χρησιμοποιούσε ακόμα τον ίδιο όρο.Με αυτό τον τρόπο, και κυρίως για κοινωνικοπολιτικούς λόγους, διατηρήθηκε ηχητικά το όνομα της τέχνης, αλλάζοντας όμως το νόημα. Αργότερα, μετά τα μέσα της δεκαετίας του 1930 και μετά από συναντήσεις μεταξύ των σημαντικότερων δασκάλων της εποχής, όπως η "Συνάντηση των Μάστερ του Καράτε της Οκινάβα" τον Οκτώβριο του 1936, ο όρος "Άδειο Χέρι" άρχισε σταδιακά να επικρατεί καιστην Οκινάβα[1].
Οι υποκατηγορίες
παράλληλα μετα μεγαλύτερα συστήματα, υπάρχει και αξιοσημείωτος αριθμός μικρότερων υποκατηγοριών συστημάτων ή αλλιώς τρόπων (στυλ), τα οποία είναι διαδεδομένα έν μέρει μόνο σε συγκεκριμένες χώρες αλλά και παγκοσμίως. Κάθε σύστημα έχει το δικό του στόχο πάνω σε διαφορετικές πτυχές του καράτε. Έτσι μπορεί τα συστήματα να δίνουν περισσότερο βάρος στην αυτοάμυνα, τον αγώνα, την υγεία, ή την παράδοση.
Κατά κύριο λόγο το καράτε χρησιμοποιείται γιααυτοάμυνα αλλά καισαν τρόπος άσκησης. Στην Ελλάδα έκανε την εμφάνισή του λίγο μετά τα μέσα της δεκαετίας του '60, και γνώρισε μεγάλη ανάπτυξη κυρίως τη δεκαετία του '80. ΗΕλληνική Ομοσπονδία Καράτε (ΕΛ.Ο.Κ.) ιδρύθηκε τον Σεπτέμβριο του 1986 και το 1990 αναγνωρίστηκε από τηΓενική Γραμματεία Αθλητισμού, ενώ σήμερα περιλαμβάνει 208 συλλόγους και 30.000 αθλητές.
Τεχνικές
Χτυπήματα χεριών:
Τσούκι (Ζούκι)
Άγκε τσούκι (ανοδική γροθιά), όπου η γροθιά ξεκινάει από κάτω προς τα επάνω με περιστροφή του καρπού 90 μοίρες.
Τάτε τσούκι (κάθετη γροθιά), όπου η γροθια είναι γραμμική μετην διαφορά ότι η παλάμη είναι κάθετή.
Ούρα τσούκι (ανάποδη γροθιά), όπου η γροθιά ειναι είναι ανεστραμμένη.
Μαβάσι τσούκι (πλαϊνή ημικυκλική γροθιά), όπου η πορεία της γροθιάς είναι ημικυκλική και από έξω προς τα μέσα.
Κάγκε τσούκι (αγκιστρωτή γροθιά), όπου η πορεία της γροθιάς είναι γραμμική και παράλληλη μετονκορμοτου σώματος.
Σέικεν τσούκι (ευθεία γροθιά), όπου η γροθιά είναι γραμμική και στρίβει 180 μοίρες
Σούτο ούτσι
Σούτο ούτσι σημαίνει χτύπημα με "χέρι-σπαθί". Πανίσχυρο χτύπημα που χρησιμοποιείται στην τέχνη του καράτε-ντο, αλλά καισε άλλες τέχνες όπως το νίνπο. Ο σχηματισμός του χεριού γίνεται έχοντας τα δάκτυλα ενωμένα και τεντωμένα καιο αντίχειρας λυγισμένος προς το εσωτερικό της παλάμης. Ανάλογα μετην κίνηση του χεριού, χωρίζεται σε όμοτε σούτο ούτσι (με κίνηση από εξω προς τα μέσα) και ούρα σούτο ούτσι (απο μέσα προς τα έξω). Επίσης χωρίζεται ανάλογα μετην γωνία που σχηματίζει η παλάμη μετον βραχίονα.
Το σούτο ούτσι είναι ένα άκρως αποτελεσματικό χτύπημα, πουαν εκτελεστει σωστά σε κάποιο ευαίσθητο σημείο του ανθρωπίνου σώματος, μπορεί να προκαλέσει άμεσο θάνατο στοατομοπουθατο υποστεί.
↑Toyama, Kanken (1960). Karatedo Dai Hokan. Tsuru Shobo. σελίδες 377–392.
