ΗΆκρα (αρχαία ελληνικά: Ἄκη· εβραϊκά: עַכּוֹ, Άκο· αραβικά: عكّا, Άκκα) είναι πόλη της Δυτικής Γαλιλαίας στο βόρειο Ισραήλ. Βρίσκεται στην βόρεια πλευρά τουΚόλπου της Χάιφα. Είχε πληθυσμό 46.000 στο τέλος του 2007, σε αναλογία Εβραίων - Παλαιστινίων 2:1.[3] Ιστορικά η Άκρα θεωρούνταν το κλειδί τουΛεβάντε λόγω της στρατηγικής της θέσης.
Ήταν φοινικικό λιμάνι και όρμος που μέχρι το266 π.Χ. έφερε το όνομα Ακκ (η γνωστή Άκητων Ελλήνων ή ΆκκατωνΑράβων). Μετονομάστηκε σεΑντιόχεια από Πτολεμαΐδα που έτσι συνέχισε να ονομάζεται η περιοχή, αλλά αργότερα παρέμεινε γνωστή για τους Ευρωπαίους ως πόλη «Σαίν Ζανντ'Ακρ» (Saint Jean d’ Acre, Άγιος Ιωάννης της Άκρας) της Παλαιστίνης.
Ηπολιορκία της Άκρας ήταν ένα από τα σημαντικότερα γεγονότα της Γ' Σταυροφορίας. Διήρκεσε περίπου δύο χρόνια, από τον Αύγουστο του1189 μέχρι τον Ιούλιο του1191.
Κατά την απογραφή του 1945, στους 12.360 κατοίκους, μόλις 50 ήταν Εβραίοι. Το Ψήφισμα της Γενικής Συνέλευσης τουΟΗΕγιατην κρατική διχοτόμηση και οικονομική ένωση της Παλαιστίνης (29/11/1947) απέδιδε την πόλη στο αραβικό κράτος. Εντούτοις, εβραϊκές ένοπλες δυνάμεις κατέλαβαν την πόλη στις 17 Μαΐου 1948 και εκδίωξαν τα 3/4 των Παλαιστινίων (13.510 από τους 17.395 που είχαν φτάσει τότε). Τις επόμενες δεκαετίες η πόλη εποικίστηκε από εβραϊκής καταγωγής Μαροκινούς και Σοβιετικούς.
ΟΣτράβων αναφέρεται στην πόλη ως μέρος συνάντησης για τους Πέρσες στις εκστρατείες τους κατά της Αιγύπτου. Σύμφωνα με ιστορικούς όπως οΔιόδωρος Σικελιώτηςκαιο Στράβων, ο βασιλιάς Καμβύσης Β΄ επιτέθηκε στην Αίγυπτο αφού συγκέντρωσε έναν τεράστιο στρατό στις πεδιάδες κοντά στην πόλη Άκρα. Τον Δεκέμβριο του 2018, οι αρχαιολόγοι που έσκαβαν στην τοποθεσία Τελ Κισσόν στην Άκρα ανακάλυψαν τα ερείπια ενός περσικού στρατιωτικού φυλακίου πουθα μπορούσε να έπαιξε ρόλο στην επιτυχή εισβολή τωνΑχαιμενιδώνστην Αίγυπτο το 525 π.Χ. Οι οχυρώσεις της περσικής περιόδου στοΤελ Κισσόν υπέστησαν αργότερα σοβαρές ζημιές κατά τη διάρκεια της εκστρατείας του Αλεξάνδρου τον τέταρτο αιώνα π.Χ. γιανα εκδιώξει τους Αχαιμενίδες από τονΛεβάντε.[4][5]
ΟΑντίοχος Γ΄ κατέλαβε την πόλη για τους Σύρους Σελευκίδεςτο 200 π.Χ. Στα τέλη της δεκαετίας του 170 ή στις αρχές της δεκαετίας του 160 π.Χ., οΑντίοχος Δ΄ ίδρυσε μια ελληνική αποικία στην πόλη, την οποία ονόμασε Αντιόχεια από τον ίδιο.[6]
Περίπου το 165 π.Χ. οΙούδας ο Μακκαβαίος νίκησε τους Σελευκίδες σε πολλές μάχες στηΓαλιλαίακαι τους οδήγησε στην Πτολεμαΐδα. Περίπου το 153 π.Χ. οΑλέξανδρος Α΄ Βάλας, υιός του Αντιόχου Δ' Επιφάνη, διεκδικώντας το στέμμα των Σελευκιδών μετον Δημήτριο, κατέλαβε την πόλη, η οποία του άνοιξε τις πύλες της. Ο Δημήτριος πρόσφερε πολλές δωροδοκίες στους Μακκαβαίουςγιανα λάβει την υποστήριξη των Εβραίων εναντίον του αντιπάλου του, συμπεριλαμβανομένων των εσόδων της Πτολεμαΐδος προς όφελος του Ναού της Ιερουσαλήμ, αλλά ματαίως. ΟΙωνάθαν Απφούς έριξε τον κλήρο τουμετον Αλέξανδρο· ο Αλέξανδρος καιο Δημήτριος συναντήθηκαν στη μάχη καιο τελευταίος σκοτώθηκε. Το 150 π.Χ. ο Αλέξανδρος δέχθηκε με μεγάλη τιμή τον Ιωνάθαν στην Πτολεμαΐδα. Μερικά χρόνια αργότερα, ωστόσο, ο Τρύφων, ένας αξιωματικός της Αυτοκρατορίας των Σελευκιδών, που είχε αρχίσει να υποψιάζεται τους Μακκαβαίους, παρέσυρε τον Ιωνάθαν στην Πτολεμαΐδα και εκεί τον αιχμαλώτισε με δόλιο τρόπο.
Κατά την βυζαντινή περίοδο, μετά τη μόνιμη διαίρεση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίαςτο 395 μ.Χ., η Αντιόχεια Πτολεμαΐς διοικούνταν από το διάδοχο κράτος, τηΒυζαντινή Αυτοκρατορία. Η πόλη άρχισε να χάνει την σπουδαιότητά της καιτον έβδομο αιώνα περιορίστηκε σε έναν μικρό οικισμό με λιγότερους από χίλιους κατοίκους.
Σήμερα υπάρχουν περίπου 48.000 άνθρωποι πουζουνστην Άκρα. Μεταξύ των ισραηλινών πόλεων, η Άκρα έχει σχετικά υψηλό ποσοστό μη Εβραίων κατοίκων, μετο 32% του πληθυσμού να είναι Άραβες.[7]Το 2000, το 95% των κατοίκων της Παλαιάς Πόλεως ήταν Άραβες.[8] Μόνο το 15% περίπου του σημερινού αραβικού πληθυσμού στην πόλη προέρχεται από οικογένειες που ζούσαν εκεί πριντο 1948.[9]
Η Άκρα φιλοξενεί Εβραίους, Μουσουλμάνους, Χριστιανούς, Δρούζουςκαι Μπαχάι. Συγκεκριμένα, η Άκρα είναι η ιερότερη πόλη της Πίστης Μπαχάικαι δέχεται πολλούς προσκυνητές αυτής της πίστης ετησίως.
Το 1999, υπήρχαν 22 σχολεία στην Άκρα με εγγεγραμμένα 15.000 παιδιά.[10]
Ο κεντρικός σταθμός λεωφορείων της Άκρας, που εξυπηρετείται από την Εγκέντ καιτην Νατίβ Εξπρές, προσφέρει δρομολόγια εντός πόλεως και δρομολόγια υπεραστικών λεωφορείων προς προορισμούς σε όλο το Ισραήλ. Η Νατίβ Εξπρές έχει επί του παρόντος συμβόλαιο γιατην παροχή των δρομολογίων εντός πόλεως των λεωφορείων εντός της Άκρας. Η πόλη εξυπηρετείται επίσης από τον σιδηροδρομικό σταθμό Άκρας,[11]που βρίσκεται στην κύρια παράκτια σιδηροδρομική γραμμή προς τηνΝαχαρίγια, με τρένα στον νότο προς Μπερ ΣεβάκαιΜοντιίν-Μακκαμπίμ-Ρεούτ.
↑"2,500-Year-Old Persian Military Base Found In Northern Israel". 2015. Haaretz.Com. Accessed December 26, 2018. [1]Αρχειοθετήθηκε 2019-09-23 στοWayback Machine..
↑Powell, Eric. 2018. "A Persian Military Outpost Identified In Israel – Archaeology Magazine". Archaeology.Org. Accessed December 26, 2018. [2]Αρχειοθετήθηκε 2018-12-24 στοWayback Machine..