ΗΑίγυπτος, επίσημα γνωστή ως Αραβική Δημοκρατία της Αιγύπτου (αραβικά: جمهورية مصر العربية, Γκουμχουρίγια Μισρελ-Αραμπίϊα, όπου مصر, Μισρ, σημαίνει Αίγυπτος, κοπτικά: Ϯⲙⲉⲑⲙⲏϣ ⲛ̀Ⲭⲏⲙⲓ ⲛ̀Ⲁⲣⲁⲃⲟⲥ, όπου Ⲭⲏⲙⲓ σημαίνει «Αίγυπτος») είναι κράτος που βρίσκεται στη βορειοανατολική Αφρική καιεν μέρει στηχερσόνησο του Σινά, η οποία αποτελεί ισθμό προς τη νοτιοδυτική Ασία, κάνοντάς την έτσι διηπειρωτική χώρα και θεωρείται μια μεγάλη δύναμη στηΒόρεια Αφρική, τηΜεσόγειο ΘάλασσαστονΙσλαμικό κόσμοκαιτηνΕρυθρά Θάλασσα. Καλύπτει μια έκταση 1.001.450 τ.χλμ.. Η Αίγυπτος από τα βορειοανατολικά συνορεύει μετηΛωρίδα της ΓάζαςκαιτοΙσραήλ, δυτικά μετηΛιβύηκαι νότια μετοΣουδάν. Βρέχεται βόρεια από τηΜεσόγειοκαι ανατολικά από τηνΕρυθρά Θάλασσα.
Η Αίγυπτος είναι μια από τις πιο πολυπληθείς χώρες της Αφρικήςκαι της Μέσης Ανατολής. Η μεγάλη πλειονότητα των 104.462.545 κατοίκων της[1]ζει κοντά στις όχθες του ζωοδότη ποταμού Νείλου, μια έκταση περίπου 40.000 τ.χλμ., που είναι η μόνη αρδεύσιμη και εύφορη γη της χώρας. Ουσιαστικά, οι όχθες του Νείλου είναι μια από τις πιο πυκνοκατοικημένες περιοχές του κόσμου με πυκνότητα πληθυσμού παρόμοια με αυτή του Μπανγκλαντές. Μεγάλες περιοχές της ερήμουΣαχάρας είναι αραιοκατοικημένες. Πάνω από τον μισό του πληθυσμού της ζει στις αστικές περιοχές καιη μεγάλη πλειονότητα του αστικού πληθυσμού ζει στις πιο πυκνοκατοικημένες πόλεις, Κάιρο (πρωτεύουσα), Αλεξάνδρειακαι άλλες μεγάλες πόλεις κατά μήκος του Νείλου.
Η Αίγυπτος έχει μια από τις μεγαλύτερες ιστορίες οποιασδήποτε χώρας, η οποία ανιχνεύει την κληρονομιά της κατά μήκος του Δέλτα τουΝείλου από την 6η–4η χιλιετία π.Χ. Θεωρούμενη κοιτίδα πολιτισμού, ηΑρχαία Αίγυπτος κατέγραψε μερικές από τις πρώτες εξελίξεις της γραφής, της γεωργίας, της αστικοποίησης, της οργανωμένης θρησκείας και της κεντρικής κυβέρνησης στον κόσμο. [5] Εμβληματικά μνημεία όπως ηΝεκρόπολη της ΓκίζαςκαιηΜεγάλη Σφίγγα της, καθώς καιτα ερείπια της Μέμφιδας, της Θήβας, τουΚαρνάκκαι της Κοιλάδας των Βασιλέων, αντικατοπτρίζουν αυτή την κληρονομιά και παραμένουν ένα σημαντικό επίκεντρο επιστημονικού και λαϊκού ενδιαφέροντος. Η μακρά και πλούσια πολιτιστική κληρονομιά της Αιγύπτου αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της εθνικής της ταυτότητας, η οποία αντικατοπτρίζει τη μοναδική διηπειρωτική της θέση που είναι ταυτόχρονα Μεσογειακή, Μέσης ΑνατολήςκαιΒόρειας Αφρικής. [6]Η Αίγυπτος ήταν ένα πρώιμο και σημαντικό κέντρο του Χριστιανισμού, αλλά εξισλαμίστηκεσε μεγάλο βαθμό τον έβδομο αιώνα και παραμένει μια κυρίως μουσουλμανική χώρα, ανκαιμεσημαντική χριστιανική μειονότητα.
Η χώρα είναι διάσημη γιατον αρχαίο πολιτισμό της και μερικών από ταπιο διάσημα μνημεία, που περιλαμβάνουν τηνΓκίζακαιτο σύμπλεγμα τωνπυραμίδων, καθώς καιτηΜεγάλη Σφίγγα. Η νότια πόλη τουΛούξορ περιλαμβάνει πολλά αρχαία τεχνουργήματα, όπως τονΝαό του ΚαρνάκκαιτηνΚοιλάδα των Βασιλέων. Η Αίγυπτος θεωρείται ως ένα σημαντικό πολιτικά και πολιτιστικά έθνος της Μέσης Ανατολής αλλά και της Αφρικής.
Στα αρχαία αιγυπτιακά το όνομα της χώρας ήταν Kemet (km.t), που σημαίνει «Μαύρη γη», αναφερόμενο στα εύφορα μαύρα ιζήματα του Νείλου, στα ετήσια πλημμυρισμένα από τονΝείλο χωράφια, διαφοροποιούμενο έτσι από την «Κόκκινη γη» (dsr.t) της ερήμου.[8]Το όνομά άλλαξε από «kīmi» σε «kīmə» στην Κοπτική Περίοδο της Αιγυπτιακής Γλώσσας και εμφανίστηκε στα (πολύ) Αρχαία Ελληνικάσε «Χημία» («Khēmía»).[9] Ένα άλλο όνομα ήταν το «Ta Mery» (t3-mry), που σημαίνει «αγαπημένη χώρα».[10]Τα ονόματα της Άνω και Κάτω Αιγύπτου ήταν «Ta-Shemaw» («t3-šmˁw»), δηλαδή «χώρα των σπαρτών», και «Ta-Mehw» («t3 mḥw»), δηλαδή «χώρα των παπύρων», αντίστοιχα.
Η ελληνική ονομασία «Αίγυπτος» προέρχεται από την αρχαιότερη Γραμμική Β΄ (μυκηναϊκή ελληνική) «ai-ku-pi-ti-jo», που μεταφέρθηκε στα μεταγενέστερα Αρχαία Ελληνικά μετη σύγχρονη μορφή του. Το επίθετο «αιγύπτιος» μετατράπηκε στα Κοπτικά ως «γύπτιος», «κύπτιος» και από εκεί σταΑραβικά ως «qubṭī» και μετά σε «qubṭ» στα Αγγλικά Κοπτικά. Η ελληνική ονομασία φέρεται ότι προερχόταν από τη νεώτερη αρχαίας Αιγυπτιακή φράση (Αμάρνα) «Hikuptah», που προερχόταν μετη σειρά της από την παραφθορά της αρχαιότερης «Hwt-ka-Ptah» («ḥwt-k3-ptḥ»), η οποία σήμαινε «οίκος της ψυχής (ka) τουΠτα», ονομασία ενός ναού του θεού ΠταστηΜέμφιδα[11].
Το «Miṣr», το αραβικό και σύγχρονο επίσημο όνομα της Αιγύπτου (στα Αιγυπτιακά Αραβικά «Maṣr», είναι σημιτικής προέλευσης, απευθείας παράγωγη από άλλες σημιτικές λέξεις γιατην Αίγυπτο, όπως ηΕβραϊκή «מִצְרַיִם» («Mitzráyim»), που σημαίνει «τα δύο στενά», σε αναφορά της παλαιάς δυναστικής διαίρεσης σε Άνω και Κάτω Αίγυπτο[12]. Η ίδια λέξη πολύ συχνά μεταφράζεται καισαν «μητρόπολη», «πολιτισμός», «χώρα» ή «συνοριακή γη».
Η χώρα που είναι γνωστή ως Αίγυπτος έχει μια μακριά και πολύπλοκη, πληθυσμιακή ιστορία. Αυτό συνέβη εν μέρει λόγω της γεωγραφικής της χωροθέτησης στα σταυροδρόμια πολλών κύριων πολιτιστικών περιοχών: της Μεσογείου, της Μέσης Ανατολής, της Σαχάραςκαι της Ανατολικής Αφρικής. Επιπρόσθετα η Αίγυπτος δέχθηκε πολλές μαζικές εισβολές κατά τη διάρκεια της μακράς της ιστορίας, περιλαμβάνοντας τους Χαναανίτες, τους Λίβυους, τους Νούβιους, τους Ασσύριους, τους Κουσίτες, τους Πέρσες, τους Έλληνες, τους Ρωμαίους, τους Άραβες, τους Οθωμανούς, τους Γάλλουςκαι τους Βρετανούς. Οι πολλές κατακτήσεις μέσα στον χρόνο κάνουν ερευνητική τη σχέση μεταξύ σύγχρονων και αρχαίων Αιγυπτίων.
Το περιβάλλον έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην ιστορία της Αιγύπτου. Όταν η ανομβρία ανάγκασε τους πρώτους νομάδες κατοίκους να μεταναστεύσουν προς την κοιλάδα του Νείλου, η εύφορη πεδιάδα γέννησε ένα λαό ο οποίος έδωσε κάποια από τα σημαντικότερα επιτεύγματα στην ιστορία του ανθρώπου και δημιούργησε έναν πολιτισμό πουθα παρέμενε σχεδόν αναλλοίωτος επί 3000 χρόνια.
Μολονότι ως αρχή της αιγυπτιακής ιστορίας θεωρείται το 3100 π.Χ., ίχνη ανθρώπινης δραστηριότητας εντοπίζονται κατά τηνπροδυναστική περίοδο, χιλιάδες χρόνια πριν από αυτή την ημερομηνία. Η Σαχάρα ήταν κάποτε μία καταπράσινη, εύφορη σαβάνα, οι νομάδες κάτοικοι της οποίας κυνηγούσαν ζώα καιτα σχεδίαζαν στους βράχους (πετρογλυφικά). Οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν ότι οι βοσκοί της Νάμπτα Πλάγια στη Δυτική Έρημο κατασκεύαζαν πέτρινα κυκλικά ημερολόγια ήδη από το 8000 π.Χ.
Ο τρόπος ζωής αυτών των λαών παρέμεινε ο ίδιος επί 4000 χρόνια, όμως καθώς το κλίμα γινόταν όλο και ξηρότερο εγκατέλειψαν την έρημο (ντεσρέτ ή κόκκινη γη) για τις όχθες του Νείλου, όπου οι ετήσιες πλημμύρες έκαναν γόνιμο το έδαφος (κεμέτ ή μαύρη γη)[13]. Οι ανασκαφές στους οικισμούς τους αποκάλυψαν έναν εκλεπτυσμένο πολιτισμό, με σπίτια και εργαστήρια από πλίνθους και πρωτόγονους ναούς.
Η ανάγκη οργάνωσης των οικισμών αυτών οδήγησε στην επινόηση του πρώτου «αλφαβήτου» στον κόσμου, των ιερογλυφικών. Ανασκαφές στηνΆβυδο έδειξαν ότι η γραφή αυτή χρησιμοποιείτο από το 3250 π.Χ., αρκετούς αιώνες πριν από τα πρώτα γραπτά κείμενα της Μεσοποταμίας. Μετην επέκτασή τους, οι κοινότητες αναπόφευκτα ήρθαν σε σύγκρουση. Η χώρα διαιρέθηκε σε δύο αντίπαλα βασίλεια, του βορρά (Κάτω Αίγυπτος) καιτου νότου (Άνω Αίγυπτος). Γύρω στο 3100 π.Χ. ενώθηκαν για πρώτη φορά, σχηματίζοντας ενιαίο κράτος. Το γεγονός αυτό μνημονεύεται στον τελετουργικό χρωματοτρίπτη του βασιλιά Μήνη (γνωστός και ως Ναρμέρ) που βρέθηκε στηνΙεράκων πόλη. Πρόκειται ίσως γιατο σημαντικότερο ιστορικό μνημείο ολόκληρης της αιγυπτιακής ιστορίας, αφού καταγράφει τη δημιουργία του πρώτου έθνους-κράτους. Η στάση του, καθώς είναι έτοιμος να συντρίψει το κρανίο του νικημένου εχθρού του, καθιερώθηκε ως ο τρόπος απεικόνισης των Αιγύπτιων βασιλιάδων γιατα επόμενα 3000 χρόνια. Ο ιδιαίτερος χαρακτήρας του πολιτισμού της αρχαίας Αιγύπτου καιη πραγματική απαρχή της αιγυπτιακής ιστορίας καιτου αιγυπτιακού πολιτισμού συμπίπτει μετην αρχή αυτής της περιόδου.
Η οριοθέτηση των Ανατολικών συνόρων είναι συνδεδεμένη μετη δημιουργία στην Παλαιστίνη, μετά τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο, του κράτους του Ισραήλ. Με τις συμφωνίες ανακωχής του 1949, η Αίγυπτος καθόριζε τη διοίκησή της στο τμήμα της Παλαιστίνης (βρετανική εντολή) που λεγόταν Λωρίδα της Γάζας, η οποία είχε παραχωρηθεί στο αραβο-παλαιστινιακό κράτος από το σχέδιο διαμελισμού τουΟΗΕτο 1947, το οποίο δεν εφαρμόστηκε ποτέ. Τις λωρίδες της Γάζας καιτου Σινά κατέλαβαν όμως οι δυνάμεις του Ισραήλ στη διάρκεια της αραβοϊσραηλινής σύρραξης του 1967.
Από τον Μάιο μέχρι το τέλος Οκτωβρίου του1969, σχεδόν επί καθημερινής βάσεως αιγυπτιακές μονάδες συγκρούονταν με ισραηλινές δυνάμεις κατά μήκος της διώρυγας του Σουέζ. Η σημαντικότερη από τις αιγυπτοϊσραηλινές συγκρούσεις σημειώθηκε στις 20 Ιουλίου. Η επίθεση άρχισε τα χαράματα μετην κατάληψη από τους Ισραηλινούς, ύστερα από σκληρή μάχη σώμα με σώμα, αιγυπτιακού φρουρίου ενώ διεξαγόταν σφοδρή μονομαχία πυροβολικού καιστον ουρανό πάνω από τοΣουέζ συγκρούονταν δεκάδες μαχητικά αεροσκάφη αμφοτέρων των πλευρών. Ο τελικός απολογισμός της σύγκρουσης είναι ζήτημα υποκειμενικό, καθώς κάθε πλευρά έδωσε στη δημοσιότητα τα δικά της στοιχεία για νεκρούς, τραυματίες και καταρρίψεις[14].
Το 1973, οι Αιγύπτιοι προσπάθησαν να επανακτήσουν τη χερσόνησο του Σινά, αλλά απέτυχαν. Ακολούθησαν διαπραγματεύσεις μετη μεσολάβηση τωνΗΠΑπου κατέληξαν (ύστερα από ενδιάμεσες συμφωνίες) στη συμφωνία τουΚαμπ Ντέιβιντ (1979) καιστην οριστική αποχώρηση του Ισραήλ από τις περιοχές που κατείχε από το 1967 έως το 1982. Το 2001-2 η ένταση αναζωπυρώθηκε καιοι Ισραηλινοί αναπτύχθηκαν στρατιωτικά σε όλα τα κατεχόμενα εδάφη.
Τον Ιανουάριο του 2011 μετά τις ταραχές που εκδηλώθηκαν στην Αλγερία καιτην Τυνησία, της οποίας ο πρόεδρος της χώρας διέφυγε στη Σαουδική Αραβία, ξέσπασαν διαδηλώσειςκαιστην Αίγυπτο με αρχικό αίτημα την παραίτηση της κυβέρνησης τουΧόσνι Μουμπάρακ, που εξελίχθηκε σε αίτημα παραίτησης του ίδιου. Κατά τις συμπλοκές που ακολούθησαν με δυνάμεις της αστυνομίας σκοτώθηκαν από 300 ως 684 άτομα[15][16](ανάμεσα στα οποία 135 διαδηλωτές, 12 αστυνομικοί,[17], 12 δραπέτες της φυλακής και ένας διευθυντής φυλακών)[18]Ο πρόεδρος αναγκάστηκε να προβεί σε αλλαγές στην κυβέρνηση η οποία και παραιτήθηκε καιστον διορισμό Αντιπροέδρου, ωστόσο και παρότι είχε απαγορευτεί η κυκλοφορία, κηρύχθηκε στρατιωτικός νόμος, απαγορεύτηκαν τα δημοσιογραφικά ρεπορτάζ, δεν επιτράπηκε από το κράτος-δικτατορία ολικά η πρόσβαση στο διαδίκτυο καιοι τηλεπικοινωνίες είχαν εκμηδενιστεί όσον αφορά τον πληθυσμό της Αιγύπτου, οι μαχητικές διαδηλώσεις συνεχίστηκαν, κυρίως στο Κάιρο. Ο Μουμπάρακ εξαναγκάστηκε σε παραίτηση στις 11 Φεβρουαρίου.[19]. Η εξουσία μεταβιβάστηκε στο Ανώτατο Συμβούλιο των Ενόπλων Δυνάμεων. Στις 3 Μαρτίου 2011 οΕσάμ Σαράφ διορίστηκε νέος πρωθυπουργός.
Την Τετάρτη 3 Ιουλίου 2013, και ενώ οι διαδηλώσεις εναντίον τουΜοχάμεντ Μόρσι συνεχίζονταν, αμέσως μετά τη λήξη της διορίας 48 ωρών του στρατιωτικού τελεσίγραφου δυνάμεις του Στρατού κατέλαβαν το κτήριο της κρατικής τηλεόρασης και έθεσαν σε περιορισμό τον Μοχάμεντ Μόρσι, καταλαμβάνοντας περιμετρικά το στρατόπεδο της Ρεπουμπλικανικής Φρουράς, όπου βρισκόταν και συνέχιζε να εργάζεται ο πρόεδρος της Αιγύπτου. Ο Στρατός καθαίρεσε τον πρόεδρο Μόρσι του αξιώματός τουκαι ανέστειλε την ισχύ του Συντάγματος[20], παρουσιάζοντας τον οδικό χάρτη που είχε σχεδιάσει τις προηγούμενες ημέρες το Ανώτατο Στρατιωτικό Συμβούλιο, πουθα κυβερνά τη χώρα μέχρι τις προεδρικές και βουλευτικές εκλογές. Ο Στρατός παραχώρησε την εξουσία της χώρας στον πρόεδρο του Συνταγματικού Δικαστηρίου, δικαστή Αντλί Μανσούρ.[21].
Χωροθετημένη στην ακραία βορειοανατολική γωνιά της Αφρικής, η Αρχαία Αιγυπτιακή Κοινωνία ήταν σε ένα σταυροδρόμι μεταξύ της Αφρικής και της Εγγύς Ανατολής. Οι πρώιμοι υποστηρικτές της Θεωρίας του Δυναστικού Αγώνα βάσισαν την υπόθεσή τους στην αύξηση της καινοτομίας, τη φαινομενικά ταχύρυθμη αλλαγή της κεραμικής της Προδυναστικής Περιόδου και στις αξιοσημείωτες εμπορικές επαφές μεταξύ της Αρχαίας Αιγύπτου και της Μέσης Ανατολής[22]. Αυτό δεν είναι πλέον η κυρίαρχη άποψη στηνΑιγυπτιολογία, ωστόσο τα στοιχεία στα οποία βασιζόταν προτείνουν ακόμη την επιρροή από αυτές τις περιοχές[23]. ΟΦεκρί Χασάν, ο Έντουιν και άλλοι προτείνουν ως ένα σημείο την αμοιβαία επιρροή από την εσωτερική Αφρική όσο και από τονΛίβανο[24]. Ωστόσο, σύμφωνα μετον ένα συγγραφέα, η επιρροή αυτή φαίνεται να είχε ελάχιστο αντίκτυπο στους αυτόχθονες πληθυσμούς που ήταν ήδη παρόντες[25].
Ένας συγγραφέας έχει δηλώσει ότι η Κοινωνία Νακάντα της Προδυναστικής Αιγύπτου, στην Άνω Αίγυπτο, είναι σχεδόν ταυτόσημη μετην «Κοινωνία ομάδα-Α» του Κάτω Σουδάν[26]. Βασίστηκε εν μέρει σε ομοιότητες στους βασιλικούς τάφους του Κουστούλ, ώστε κάποιοι μελετητές να προτείνουν μια Αιγυπτιακή προέλευση στηΝουβία ανάμεσα στην «Κοινωνία Α»[27][28]. Το1996οι Λόβελ και Πράους ανέφεραν την παρουσία ανεξάρτητων ηγετών θαμένων στη Νακάντα που θεωρήθηκε ότι είναι σε εξαιρετικούς, υψηλότερης στάθμης τάφους, δείχνοντας ότι είναι πιο κοντά στη σχετική μορφολογία με τους πληθυσμούς της Βόρειας Νουβίας, παρά σ' αυτούς της Νότιας Αιγύπτου[29]. Ωστόσο, οι περισσότεροι μελετητές απέρριψαν αυτήν την υπόθεση και δικαιολόγησαν την ταυτόχρονη παρουσία βασιλικών τάφων με αυτούς στο Κουστούλ ως απλά επεξεργασμένη ταυτόχρονα μαζί με προβλήματα στις χρονολογικές τεχνικές[30].
Η γλώσσα τουΝουβιακού λαού ήταν μια από τις Νειλοσαχαριανές γλώσσες, ενώ η γλώσσα του Αιγυπτιακού λαού ήταν μια από τις Αφροασιατικές γλώσσες.
ΟΤόμπι Γουίλκονσον, στο βιβλίο του«Γέννεση των Φαραώ» προτείνει την προέλευση των Αιγυπτίων από κάπου στην Ανατολική Έρημο[31]. Παρουσίασε ενδείξεις σύμφωνα με τις οποίες ηΠροδυναστική Αίγυπτος αντέγραψε την παραδοσιακή Αφρικανική κοινωνία των βοοειδών, τυπική στους Νοτιοσουδανούςκαι γενικά Ανατολικοαφρικανούς ημινομάδες ως σήμερα. Ο Κένταλ συμφωνεί με ότι η ερμηνεία του Ουίλκινσον ότι οι αρχαίες βραχογραφίες της περιοχής μπορούν να αντιπροσωπεύουν τα πρώτα παραδείγματα βασιλικών στεμμάτων που επίσης δείχνουν στο Κουστούλ της Νουβίας ως πιθανή υποψηφιότητα της προέλευσης του λευκού στέμματος, που είναι τα αρχαιότερα γνωστά παραδείγματα που ανακαλύφθηκαν στην περιοχή.
Υπάρχουν επίσης ενδείξεις ότι ταπρόβατακαιοικατσίκες έγιναν γνωστές στηΝουβία εδώ και περίπου 8.000 χρόνια[32]. Υπάρχει κάποια υποψία, ότι αυτή η κουλτούρα είναι πιθανό να είναι ο πρόδρομος των Αιγυπτίων, που βασίζεται στις πολιτισμικές ομοιότητες καιστην κοινωνική πολυπλοκότητα, η οποία πιστεύεται ότι αντανακλά τοΠαλαιό Βασίλειο της Αιγύπτου, από τη Νοτιοδυτική Ασία[33][34].
Η παρουσία τουελληνικού στοιχείου στην Αίγυπτο υπήρξε αξιοσημείωτη κατά τη διάρκεια των αιώνων από την αρχαιότητα έως καιτον 20ό αιώνα. Σήμερα εξακολουθεί να υπάρχει ελληνικός πληθυσμός στην Αίγυπτο, συγκεντρωμένος κυρίως στην Αλεξάνδρεια καιτο Κάιρο.
Κατά τη διάρκεια της Προεδρίας τουΓκαμάλ Άμπντελ Νάσερ δημιουργείται, το 1958, ηΗνωμένη Αραβική Δημοκρατία (ΗΑΔ) σε σύμπραξη μετη Συρία. Η ένωση έγινε μετά από δημοψήφισμα. Το νέο κράτος συνέχισε να είναι μέλος τουΟΗΕμε αυτό το όνομα. Το 1961 η Συρία αποσύρθηκε. Η Αίγυπτος συνέχισε να ονομάζεται διεθνώς με αυτό το όνομα. Στις 2 Σεπτεμβρίου 1971, άλλαξε το όνομά της σε Αραβική Δημοκρατία της Αιγύπτου[35].
Η χώρα είναι ημιπροεδρική δημοκρατία, με αρχηγό Κράτους τονΠρόεδρο της Δημοκρατίαςο οποίος καθορίζει την εξωτερική και αμυντική πολιτική της χώρας και διευθύνει σε συνεργασία μετον πρωθυπουργό την εσωτερική και οικονομική πολιτική. Από το 1981 έως τον Φεβρουάριο του 2011 στο αξίωμα αυτό διετέλεσε οΧόσνι Μουμπάρακ. Ύστερα από ταραχέςκαι διαδηλώσεις με 300 και πλέον νεκρούς ο πρόεδρος Μουμπάρακ εξαναγκάστηκε σε παραίτηση καιεν συνεχεία ανέλαβε προσωρινός πρόεδρος ο στρατιωτικός Μοχάμεντ Χουσεΐν Ταντάουι στις 11 Φεβρουαρίου 2011 ο οποίος διόρισε πρωθυπουργό της Αιγύπτου τον ακαδημαϊκό Εσσάμ Σαράφ. Ο Σαράφ διετέλεσε πρωθυπουργός έως τον Νοέμβριο του 2011 οπότε και παραιτήθηκε καιτην πρωθυπουργία ανέλαβε οΚαμάλ Γκανζούρι, ο οποίος είχε διατελέσει και παλαιότερα πρωθυπουργός από το 1996 έως το 1999. Η οργάνωση του κράτους από τις αρχές ήδη της 3ης χιλιετίας π.Χ. βασιζόταν στην ιδέα της θεοποίησης του φαραώ. Ο ρόλος της θρησκείας στη ζωή των Αιγυπτίων, όπως άλλωστε καιστη ζωή των λαών της Μεσοποταμίας, ήταν καθοριστικός. Πλήθος επιγραφών αναφέρουν τον φαραώ ως θεό, ενώ υπάρχουν και κείμενα πουτον αντιμετώπιζαν ως άνθρωπο. Σε καμία περίπτωση δεν μείωναν όμως τη θεϊκή του υπόσταση, δεδομένου ότι οι θεοί παρουσιάζονταν με ανθρώπινες ιδιότητες στους αιγυπτιακούς μύθους. Η οργάνωση του κράτους είχε χαρακτήρα θεοκρατικό.
ΗΒουλή των Αντιπροσώπων, τα μέλη της οποίας εκλέγονται για πενταετή θητεία, ειδικεύεται στη νομοθεσία. Οι εκλογές διεξήχθησαν τελευταία φορά μεταξύ Νοεμβρίου 2011 και Ιανουαρίου 2012, οι οποίες αργότερα διαλύθηκαν. Οιεπόμενες βουλευτικές εκλογές ανακοινώθηκε ότι θα διεξαχθούν εντός 6 μηνών από την επικύρωση του συντάγματος στις 18 Ιανουαρίου 2014 και διεξήχθησαν σε δύο φάσεις, από τις 17 Οκτωβρίου έως τις 2 Δεκεμβρίου 2015. [36] Αρχικά, το κοινοβούλιο επρόκειτο να σχηματιστεί πριν από την εκλογή του προέδρου, αλλά ο προσωρινός πρόεδρος Αντλί Μανσούρ ώθησε την ημερομηνία.[37]Οιπροεδρικές εκλογές της Αιγύπτου, 2014, διεξήχθησαν στις 26-28 Μαΐου 2014. Τα επίσημα στοιχεία έδειξαν συμμετοχή 25.578.233 ή 47,5%, μετονΑμπντέλ Φατάχ αλ Σίσινα κερδίζει με 23.780.000 ψήφους, ή 96,9% έναντι 757.511 (3,1%) τουΧαμντίν Σαμπάχι. [38]
Οαιγυπτιακός εθνικισμός προϋπήρχε του αραβικού ομολόγου του κατά πολλές δεκαετίες, έχοντας τις ρίζες του στον 19ο αιώνα και έγινε ο κυρίαρχος τρόπος έκφρασης των Αιγυπτίων αντιαποικιακών ακτιβιστών και διανοουμένων μέχρι τις αρχές του 20ού αιώνα. [42]Η ιδεολογία που υποστηρίζεται από ισλαμιστικές οργανώσεις όπως ηΜουσουλμανική Αδελφότητα υποστηρίζεται κυρίως από τα κατώτερα μεσαία στρώματα της αιγυπτιακής κοινωνίας. [43]
Η Αίγυπτος έχει την αρχαιότερη συνεχή κοινοβουλευτική παράδοση στον αραβικό κόσμο.[44]Η πρώτη λαϊκή συνέλευση ιδρύθηκε το 1866. Διαλύθηκε ως αποτέλεσμα της βρετανικής κατοχής του 1882, καιοι Βρετανοί επέτρεψαν να λειτουργεί μόνο ένα συμβουλευτικό σώμα. Το 1923 όμως, μετά την κήρυξη της ανεξαρτησίας της χώρας, νέο σύνταγμα προέβλεπε κοινοβουλευτική μοναρχία. [44]
Οι Ένοπλες Δυνάμεις της Αιγύπτου αποτελούνται από 450.000 μέλη καιστα 4 σώματα: Στρατό, Ναυτικό, Πολεμική Αεροπορία και Αεροπορική Άμυνα (Air Defense Command), στα οποία οι πολίτες πρέπει να εκπληρώσουν υποχρεωτική στρατιωτική θητεία 36 μηνών. Το 1998 η στρατιωτική δύναμη της Αιγύπτου αριθμούσε 450.000 άτομα. Ο στρατός ξηράς με προσωπικό 320.000 άτομα αποτελείται μεταξύ των άλλων και από επτά τμήματα πεζικού και 23 χωριστές ταξιαρχίες. Στο ναυτικό υπηρετούν 20.000 άτομα καιστην αεροπορία 30.000. Οι παραστρατιωτικές ομάδες διαθέτουν 230.000 άντρες[ασαφές]. Οι συνολικές δαπάνες γιατην άμυνα ανέρχονται στο 4,1% τουακαθάριστου εγχώριου προϊόντος (ΑΕΠ).
Στην Αίγυπτο ισχύει ηθανατική ποινή. Ο συνολικός αριθμός των κρατουμένων φτάνει τους 64.378. Τρομοκρατικές επιθέσεις έχουν πλήξει τη φήμη της Αιγύπτου ως μετριοπαθούς χώρας. Η εγκληματικότητα του δρόμου καιοι κλοπές που ήταν σπάνιες, έχουν αρχίσει να αυξάνονται. Επίσης η διακοινοτική βία μεταξύ Μουσουλμάνων και Χριστιανών έχει αποκτήσει πιο μόνιμα χαρακτηριστικά. Οργανώσεις γιαταανθρώπινα δικαιώματα έχουν ασκήσει κριτική στην αστυνομία για κατάχρηση της τρέχουσας νομοθεσίας εκτάκτου ανάγκης, που έχει ως αποτέλεσμα τη διαπίστωση βασανιστηρίων ή θανάτων πολιτικών κρατουμένων κατά τη διάρκεια της κράτησής τους.[49]
Η χώρα βρίσκεται κυρίως μεταξύ του γεωγραφικού πλάτους του 22ουκαι 32ου παράλληλου, καιτου γεωγραφικού μήκους του 25ουκαι 35ου αντίστοιχα. Έχει έκταση 1.001.450 τετραγωνικά χιλιόμετρα,[50]και αποτελεί την 30η μεγαλύτερη σε έκταση χώρα διεθνώς. Λόγω των υψηλών θερμοκρασιών και ξηρασίας το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού κατοικεί κοντά στις όχθες των ποταμών και της θάλασσας, με συνέπεια το 99% του πληθυσμού να διαμένει στο 5,5% της συνολικής έκτασης.[51]
Με εξαίρεση τις παράκτιες περιοχές και αυτές γύρω από τον ποταμό Νείλο, το μεγαλύτερο ποσοστό της Αιγύπτου αποτελείται από έρημο -τμήματα της Λιβυκής ερήμουκαι της Σαχάρας- και σποραδικές οάσειςσε αυτή με γνωστότερη αυτή της όασης Σίβαστα κεντροδυτικά της χώρας. Οι άνεμοι της ερήμου οδηγούν στη δημιουργία αμμολόφων οι οποίοι μπορούν να φτάσουν έως καιτα 30 μέτρα σε ύψος.
Οι μεγαλύτερες πόλεις είναι αυτές της Αλεξάνδρειας, Ασσουάν, Ασιούτ, καιτοΚάιροτο οποίο είναι καιη πρωτεύουσα της χώρας.
Το μεγαλύτερο μέρος της βροχής στην Αίγυπτο πέφτει τους χειμερινούς μήνες. [52] Νότια του Καΐρου, η μέση βροχόπτωση είναι μόνο περίπου 2 με 5 χιλιοστόμετρα κατά μέσο όρο ανά έτος καισε διαστήματα πολλών ετών. Σεμια πολύ λεπτή λωρίδα της βόρειας ακτής η βροχόπτωση μπορεί να φτάσει καιτα 410 χιλιοστόμετρα ανά έτος, [53] κυρίως μεταξύ Οκτωβρίου και Μαρτίου. Τοχιόνι πέφτει στα όρη του Σινά καισε ορισμένες από τις βόρειες παράκτιες πόλεις όπως ηΔαμιέτη, ηΜπαλτίμκαιηΣιντί Μπαρανί, και σπάνια στην Αλεξάνδρεια. Πολύ μικρή ποσότητα χιονιού έπεσε στο Κάιρο στις 13 Δεκεμβρίου 2013, για πρώτη φορά μετά από πολλές δεκαετίες.[54]Οπαγετός είναι επίσης γνωστός στα μέσα του Σινά καιστο κέντρο της Αιγύπτου. Η Αίγυπτος είναι ηπιο ξηρή και ηλιόλουστη χώρα στον κόσμο καιτο μεγαλύτερο μέρος της χερσαίας της επιφάνειας είναι έρημος.
Η Αίγυπτος έχει ένα ασυνήθιστα ζεστό, ηλιόλουστο και ξηρό κλίμα. Οι μέσες υψηλές θερμοκρασίες είναι υψηλές στα βόρεια, αλλά πολύ έως εξαιρετικά υψηλές στην υπόλοιπη χώρα κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. Οιπιο δροσεροί μεσογειακοί άνεμοι πνέουν σταθερά πάνω από τη βόρεια ακτή της θάλασσας, γεγονός που βοηθά να έχουμε πιο μέτριες θερμοκρασίες, ειδικά στο ύψος του καλοκαιριού. ΟΧαμσίν είναι ένας ζεστός, ξηρός άνεμος που πηγάζει από τις απέραντες ερήμους στον νότο και φυσά την άνοιξη ή στις αρχές του καλοκαιριού. Φέρνει καυτή άμμο και σωματίδια σκόνης και συνήθως φέρνει θερμοκρασίες κατά τη διάρκεια της ημέρας πάνω από 40 βαθμών Κελσίου και μερικές φορές πάνω από 50 βαθμών Κελσίου στο εσωτερικό, ενώ η σχετική υγρασία μπορεί να πέσει στο 5% ή και λιγότερο. Οι απόλυτες υψηλότερες θερμοκρασίες στην Αίγυπτο σημειώνονται όταν φυσά ο Χαμσίν. Ο καιρός είναι πάντα ηλιόλουστος και καθαρός στην Αίγυπτο, ειδικά σε πόλεις όπως τοΑσουάν, τοΛούξορκαιτοΑσιούτ. Είναι μια από τις λιγότερο νεφελώδεις και λιγότερο βροχερές περιοχές στηΓη.
Πριν από την κατασκευή του φράγματος τουΑσουάν, ο Νείλος πλημμύριζε κάθε χρόνο (στην καθομιλουμένη Το δώρο του Νείλου) αρδεύοντας το έδαφος της Αιγύπτου. Αυτό έδωσε στην Αίγυπτο μια σταθερή συγκομιδή όλα αυτά τα χρόνια.
Η πιθανή άνοδος της στάθμης της θάλασσας λόγω της υπερθέρμανσης του πλανήτηθα μπορούσε να απειλήσει την πυκνοκατοικημένη παράκτια λωρίδα της Αιγύπτου καινα έχει σοβαρές συνέπειες γιατην οικονομία, τη γεωργία καιτη βιομηχανία της χώρας. Σε συνδυασμό με τις αυξανόμενες δημογραφικές πιέσεις, μια σημαντική άνοδος της στάθμης της θάλασσας θα μπορούσε να μετατρέψει εκατομμύρια Αιγύπτιους σεπεριβαλλοντικούς πρόσφυγες μέχρι το τέλος του 21ου αιώνα, σύμφωνα με ορισμένους ειδικούς γιατο κλίμα. [55][56]
Υπάρχουν γαζέλες, αγριοπρόβατα της ερήμου, μεγάλα τρωκτικά που μοιάζουν με καγκουρό, αιγυπτιακά τσακάλια, αγριόγατες, κόμπρες στις αγροτικές περιοχές, μαγκούστα, τρία είδη βαράνων (μιας φοβερής γιγάντιας σαύρας) αλλά δεσπόζει ο περίφημος κροκόδειλοςτου Νείλου το μεγαλύτερο ερπετό στηΓηκαιτου είδους με μήκος που φτάνει καιτα 10 μέτρα. Επίσης υπάρχουν περί τα 350 είδη πτηνών ενώ ο Νείλος έχει πάνω από 200 ποικιλίες ψαριών.
Με 104.462.545 κατοίκους,[1] σύμφωνα με επίσημη εκτίμηση γιατο 2023, η Αίγυπτος είναι η πληθυσμιακά μεγαλύτερη χώρα της Μέσης Ανατολής, καιη 3η πολυπληθέστερη στηνΑφρική. Τοπροσδόκιμο ζωήςστο σύνολο του πληθυσμού, σύμφωνα με εκτιμήσεις του 2019 τουΠαγκόσμιου Οργανισμού Υγείας ήταν 71,8 χρόνια (69,6 χρόνια οι άνδρες και 74,1 οι γυναίκες).[57]Ο πληθυσμός μεγάλωσε ραγδαία από το 1970 έως το 2010 μετην άνοδο του βιοτικού επιπέδου τη βελτίωση της περίθαλψης καιτην αύξηση της αγροτικής παραγωγής.[58][59]Στα τέλη του 18ου αιώνα ο πληθυσμός της χώρας ήταν μόλις 3 εκατομμύρια.[60]
Η Αίγυπτος είναι ιδιαίτερα αστικοποιημένη, συγκεντρωμένοι κατά μήκος του ποταμού Νείλου (κυρίως του Καΐρου και της Αλεξάνδρειας), στο Δέλτα και κοντά στη Διώρυγα του Σουέζ. Οι Αιγύπτιοι διαιρούνται δημογραφικά σε αυτούς πουζουνστα μεγάλα αστικά κέντρα και στους φελλαχίν, ή αγρότες, που κατοικούν σε αγροτικές περιοχές, σε χωριά. Η κατοικημένη περιοχή της Αιγύπτου καταλαμβάνει 77.041 τ.χλμ., τοποθετώντας τηφυσιολογική πυκνότητασε πάνω από 1.200 άτομα ανά τ.χλμ. παρόμοια μετοΜπανγκλαντές.
Το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού είναι συγκεντρωμένο κατά μήκους του ποταμού Νείλου, τοΔέλτα, καθώς και κοντά στηδιώρυγα του Σουέζ.
Ενώ η μετανάστευση ήταν περιορισμένη υπό τον Νάσερ, χιλιάδες Αιγύπτιοι επαγγελματίες απεστάλησαν στο εξωτερικό στο πλαίσιο τουΑραβικού Ψυχρού Πολέμου.[61][62]Η μετανάστευση από την Αίγυπτο απελευθερώθηκε το 1971, υπό τον Πρόεδρο Σαντάτ, φτάνοντας σε αριθμούς ρεκόρ μετά την πετρελαϊκή κρίση του 1973.[63][64]Η διαδικασία της μετανάστευσης σεμη αραβικά κράτη συνεχίζεται από τη δεκαετία του 1950. Περίπου 2,7 εκατομμύρια Αιγύπτιοι ζουνστο εξωτερικό, μετο 70% αυτών να βρίσκονται σε άλλες αραβικές χώρες όπως τηΣαουδική Αραβία (923.600), Λιβύη (332.600), Ιορδανία (226.850) καιΚουβέιτ (190.550), καιτο υπόλοιπο 30% σε Ευρώπη (90.000 στην Ιταλία) και Βόρεια Αμερική (318.000 στις Ηνωμένες Πολιτείες, 110.000 στον Καναδά).[65]
ΟιΑιγύπτιοι είναι μακράν η μεγαλύτερη εθνότητα στη χώρα, αποτελώντας το 99,7% του συνολικού πληθυσμού. [66]Οι εθνοτικές μειονότητες περιλαμβάνουν τους Αμπαζά (εθνότητα του Καυκάσου που έφυγε από τον ρωσικό Καύκασο κατά τη φυγή των μουσουλμάνων Καυκάσιων το 1858-1870), τους Τούρκους, τους Έλληνες, τις αραβικές φυλές Βεδουίνωνπουζουν στις ανατολικές ερήμους καιτη χερσόνησο τουΣινά, τους βερβερόφωνουςΣίβι της Όασης Σίβακαι τις κοινότητες τωνΝουβίωνπου συγκεντρώνονται κατά μήκος του Νείλου. Υπάρχουν επίσης φυλετικές κοινότητες Μπέτζα συγκεντρωμένες στη νοτιοανατολική γωνιά της χώρας καιμια σειρά από φυλές Ντομ κυρίως στο Δέλτα του Νείλου καιτοΦαγιούμπου αφομοιώνονται σταδιακά καθώς αυξάνεται η αστικοποίηση.
Περίπου 5 εκατομμύρια μετανάστες ζουνστην Αίγυπτο, κυρίως Σουδανοί, «μερικοί από τους οποίους ζουνστην Αίγυπτο για γενιές».[67] Μικρότερος αριθμός μεταναστών προέρχεται από τοΙράκ, τηνΑιθιοπία, τηΣομαλία, τοΝότιο ΣουδάνκαιτηνΕρυθραία.[67]
Οι κάποτε ζωντανές και αρχαίες ελληνικέςκαιεβραϊκές κοινότητες στην Αίγυπτο έχουν σχεδόν εξαφανιστεί, με έναν μικρό μόνο αριθμό να παραμένει στη χώρα, αλλά πολλοί Αιγύπτιοι Εβραίοι επισκέπτονται για θρησκευτικές ή άλλες περιπτώσεις καιγια τουρισμό. Αρκετοί σημαντικοί εβραϊκοί αρχαιολογικοί και ιστορικοί χώροι βρίσκονται στο Κάιρο, την Αλεξάνδρεια και άλλες πόλεις.
Η θρησκεία κατέχει κυρίαρχο ρόλο στην αιγυπτιακή κοινωνία. Η βαθιά θρησκευτική πίστη θεωρείται βασικό και απαραίτητο χαρακτηριστικό του Αιγύπτιου πολίτη. Η Αίγυπτος είναι στα πέντε πιο βαθιά θρησκευόμενα κράτη παγκοσμίως με όλους τους Αιγύπτιους να έχουν εντυπωσιακή τέλεση των θρησκευτικών τους υποχρεώσεων. Το 85-90% του πληθυσμού ασπάζεται τοΙσλάμστη συντριπτική τους πλειονότητα Σουνίτες αλλά υπάρχει καιμια Σιιτική μειονότητα 2.000.000 ατόμων. Το 10-15% του πληθυσμού ασπάζεται τονΧριστιανισμόστη συντριπτική τους πλειονότητα Κόπτες χριστιανοί οι οποίοι είναι απόγονοι των Αρχαίων Αιγυπτίων πουδεν εξισλαμίστηκαν καιδεν αφομοιώθηκαν από τους Άραβες. Άλλες πηγές των Κοπτών ανεβάζουν το ποσοστό των χριστιανών ακόμα περισσότερο στο 23-30%.
Ορισμένες ανεξάρτητες οργανώσεις υπολογίζουν τον αριθμό των χριστιανών της Αιγύπτου σε 20-30% του πληθυσμού. Οι Κόπτες σήμερα μολονότι διατηρούν τη χριστιανική θρησκεία βαθιά ριζωμένη στην ταυτότητα τους εντούτοις μιλούν πλέον ταΑραβικά. Οι Κόπτες ανήκουν στηνΚοπτική Εκκλησίαη οποία υπερτερεί σε σύγκριση μετηνΕλληνική Ορθόδοξη Εκκλησίασε αριθμό πιστών καιστην τέλεση των θρησκευτικών υποχρεώσεων των πιστών. Οι Κόπτες έχουν διατηρήσει πολλές δικές τους συνήθειες όπως η περιτομή κ.α. Οι Κόπτες διακρίνονται όπως καιοι άλλοι χριστιανοί της Μέσης Ανατολής και της Αφρικής γιατην κατά γραμμα προσήλωση τους στις αρχές του Ευαγγελίου καιγιατην ισχυρή θρησκευτική τους πίστη. Οι Ελληνορθόδοξοι υπολογίζονται σε 15.000-30.000 άτομα.Υπάρχουν μικρότερες κοινότητες Αρμενορθοδόξων και άλλων χριστιανών. Το Αιγυπτιακό σύνταγμα ορίζει ως επίσημη θρησκεία το Ισλάμ αλλά αναφέρει ότι οΧριστιανισμός αποτελεί και αυτός μαζί μετο Ισλάμ παραδοσιακή θρησκεία των Αιγυπτίων και έχει έτσι κι αυτός δικαίωμα στην απεικόνιση και παρουσία των συμβόλων τουσε δημόσια κτίρια,σε σχολεία, σε πανεπιστήμια,στις ένοπλες δυνάμεις καισε άλλους χώρους και φορείς ενώ η θρησκευτική διδασκαλία στο σχολείο αφορά το Ισλάμ για τους μουσουλμάνους καιτον χριστιανισμό για τους χριστιανούς. Οι μισθοί των κληρικών του Ισλάμ και της Κοπτικής Ορθόδοξης Εκκλησίας πληρώνονται από το κράτος το οποίο υιοθετεί ως αργίες τόσο τις ισλαμικές όσο και τις χριστιανικές θρησκευτικές εορτές. Η ανεξιθρησκεία σύμφωνα μετο Αιγυπτιακό Σύνταγμα είναι επιτρεπτή μόνο στο Ισλάμ καιτον Χριστιανισμό.
Η οικονομία της Αιγύπτου εξαρτάται κυρίως από τη γεωργία, τα μέσα ενημέρωσης, τις εισαγωγές πετρελαίου, το φυσικό αέριο καιτον τουρισμό. Υπάρχουν επίσης πάνω από τρία εκατομμύρια Αιγύπτιοι που εργάζονται στο εξωτερικό, κυρίως στηΛιβύη, τηΣαουδική Αραβία, τις χώρες που βρέχει οΠερσικός Κόλποςκαιτην Ευρώπη. Η ολοκλήρωση τουφράγματος του Ασουάντο 1970 και ηλίμνη Νάσερ έχουν αλλάξει την θέση του ποταμού Νείλου στη γεωργία καιτην οικολογία της Αιγύπτου. Ο ταχέως αυξανόμενος πληθυσμός, η περιορισμένη καλλιεργήσιμη γηκαιη εξάρτηση από τον Νείλο εξακολουθούν να υπερφορολογούν τους πόρους καινα πιέζουν την οικονομία.
Η κυβέρνηση έχει επενδύσει στις επικοινωνίες καιτη φυσική υποδομή. Η Αίγυπτος λαμβάνει εξωτερική βοήθεια από τις Ηνωμένες Πολιτείες από το 1979 (κατά μέσο όρο 2,2 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως) και είναι ο τρίτος μεγαλύτερος αποδέκτης τέτοιων κεφαλαίων από τις Ηνωμένες Πολιτείες μετά τον πόλεμο στο Ιράκ. Η οικονομία της Αιγύπτου βασίζεται κυρίως σε αυτές τις πηγές εισοδήματος: τουρισμό, εμβάσματα από Αιγύπτιους που εργάζονται στο εξωτερικό και έσοδα από τα πλοία που περνούν τη Διώρυγα του Σουέζ. [69]
Η Αίγυπτος έχει μια ανεπτυγμένη αγορά ενέργειας που βασίζεται στον άνθρακα, το πετρέλαιο, τοφυσικό αέριοκαιτηνυδροηλεκτρική ενέργεια. Σημαντικά κοιτάσματα άνθρακα στο βορειοανατολικό Σινά εξορύσσονται με ρυθμό περίπου 600.000 τόνων ετησίως. Το πετρέλαιο καιτο φυσικό αέριο παράγονται στις δυτικές περιοχές της ερήμου, στονΚόλπο του Σουέζκαιστο Δέλτα του Νείλου. Η Αίγυπτος έχει τεράστια αποθέματα φυσικού αερίου, που υπολογίζονται σε 2.180 κυβικά χιλιόμετρα, [70]καιτο αιγυπτιακό υγροποιημένο φυσικό αέριο εξάγεται σε πολλές χώρες. Το 2013, η Γενική Αιγυπτιακή Εταιρεία Πετρελαίου δήλωσε ότι η χώρα θα μειώσει τις εξαγωγές φυσικού αερίου καιθα δώσει εντολή στις μεγάλες βιομηχανίες να επιβραδύνουν την παραγωγή αυτό το καλοκαίρι γιανα αποφύγουν μια ενεργειακή κρίση καινα αποτρέψουν την πολιτική αναταραχή, ανέφερε το Reuters. Η Αίγυπτος υπολογίζει στον κορυφαίο εξαγωγέα υγροποιημένου φυσικού αερίου, το Κατάρ, γιανα αποκτήσει πρόσθετους όγκους φυσικού αερίου το καλοκαίρι, ενώ ενθαρρύνει τα εργοστάσια να προγραμματίσουν την ετήσια συντήρησή τους για αυτούς τους μήνες αιχμής, δήλωσε ο πρόεδρος της εταιρείας Ταρέκ ελ Μπαρκατάουι. Η Αίγυπτος παράγει τη δική της ενέργεια, αλλά είναι καθαρός εισαγωγέας πετρελαίου από το 2008 και γίνεται ταχύτατα καθαρός εισαγωγέας φυσικού αερίου. [71]
Οι οικονομικές συνθήκες έχουν αρχίσει να βελτιώνονται σημαντικά, μετά από μια περίοδο στασιμότητας, λόγω της υιοθέτησης πιο φιλελεύθερων οικονομικών πολιτικών από την κυβέρνηση καθώς καιτων αυξημένων εσόδων από τον τουρισμό και της άνθησης τουχρηματιστηρίου. Στην ετήσια έκθεσή του, τοΔιεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) έχει αξιολογήσει την Αίγυπτο ως μία από τις κορυφαίες χώρες στον κόσμο που πραγματοποιούν οικονομικές μεταρρυθμίσεις.[72] Ορισμένες σημαντικές οικονομικές μεταρρυθμίσεις που έχει αναλάβει η κυβέρνηση από το 2003 και έπειτα περιλαμβάνουν δραματική μείωση των φόρων τελωνείων καιτων δασμών. Ένας νέος φορολογικός νόμοςπου εφαρμόστηκε το 2005 μείωσε τους εταιρικούς φόρους από 40% στο σημερινό 20%, με αποτέλεσμα μια δηλωμένη αύξηση 100% σταφορολογικά έσοδα μέχρι το έτος 2006.
Ανκαι ένα από τα κύρια εμπόδια που αντιμετωπίζει ακόμη η αιγυπτιακή οικονομία είναι η περιορισμένη ροή του πλούτου στον μέσο πληθυσμό, πολλοί Αιγύπτιοι επικρίνουν την κυβέρνησή τους για τις υψηλές τιμές των βασικών αγαθών, ενώ τοβιοτικό τους επίπεδο ή η αγοραστική τους δύναμη παραμένει σχετικά στάσιμο. Η διαφθορά αναφέρεται συχνά από τους Αιγύπτιους ως το κύριο εμπόδιο γιατην περαιτέρω οικονομική ανάπτυξη.[73][74]Η κυβέρνηση υποσχέθηκε μεγάλη ανακατασκευή της υποδομής της χώρας, χρησιμοποιώντας τα χρήματα που καταβλήθηκαν γιατη νέα άδεια κινητής τηλεφωνίας (με ύψος 3 δισεκατομμύρια δολάρια) που αγοράστηκε από τηνEtisalatτο 2006.[75]ΣτονΔείκτη Αντίληψης Διαφθοράς 2013, η Αίγυπτος κατατάχθηκε στην 114η θέση από 177 χώρες. [76]
Εκτιμάται ότι 2.7 εκατομμύρια Αιγύπτιοι στο εξωτερικό συμβάλλουν ενεργά στην ανάπτυξη της χώρας τους μέσω τωνεμβασμάτων (7,8 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑτο 2009), καθώς καιμετην κυκλοφορία ανθρώπινου και κοινωνικού κεφαλαίου και επενδύσεων. [77]Τα εμβάσματα, δηλαδή τα χρήματα που κερδίζουν οι Αιγύπτιοι πουζουνστο εξωτερικό και έπειτα στέλνουν στην πατρίδα τους, έφτασαν στα 21 δισεκατομμύρια δολάρια το 2012, σύμφωνα μετην Παγκόσμια Τράπεζα. [78]
Η αιγυπτιακή κοινωνία είναι μετρίως άνιση όσον αφορά την κατανομή του εισοδήματος, με περίπου 35–40% του πληθυσμού της Αιγύπτου να κερδίζει λιγότερο από το ισοδύναμο των 2 δολαρίων την ημέρα, ενώ μόνο το 2–3% περίπου μπορεί να θεωρηθεί πλούσιο. [79]
Κύρια λιμάνια είναι ηΑλεξάνδρεια, ηΝταμιέτα, τοΣουέζκαιτοΠορτ Σάιντ. Η Αίγυπτος συνδέεται σιδηροδρομικά μετηΛιβύηκαιτοΣουδάν.[80]Το οδικό δίκτυο καλύπτει περισσότερα από 92.000 χλμ. Η οδήγηση γίνεται στα δεξιά. Οι αεροπορικές συγκοινωνίες εξυπηρετούνται από 85 αεροδρόμια (με βάση στοιχεία του 2008). Το 2007 λειτουργούσαν και τρία ελικοδρόμια.
Η Αίγυπτος είναι μια αναγνωρισμένη πολιτιστική δύναμη του αραβόφωνου κόσμου. Η σύγχρονη αραβική κουλτούρα της Μέσης Ανατολής επηρεάζεται σε μεγάλο βαθμό από την αιγυπτιακή λογοτεχνία, τη μουσική, τον κινηματογράφο καιτην τηλεόραση. Η Αίγυπτος απέκτησε έναν περιφερειακό ηγετικό ρόλο κατά τις δεκαετίες του 1950 και του 1960, δίνοντας μια περαιτέρω διαρκή ώθηση στη θέση του αιγυπτιακού πολιτισμού στον αραβόφωνο κόσμο. [81]
Η αιγυπτιακή ταυτότητα εξελίχθηκε στο διάστημα μιας μακράς περιόδου κατοχής φιλοξενώντας τοΙσλάμ, τονΧριστιανισμόκαιτον Ιουδαϊσμό, καιμια νέα γλώσσα, τααραβικά, μαζί μετον προφορικό απόγονο της, τααιγυπτιακά αραβικά, η οποία επίσης βασίζεται σε πολλές αρχαίες αιγυπτιακές λέξεις. [82]
Η πολιτιστική αναγέννηση της Αιγύπτου κορυφώθηκε στα τέλη του 19ουκαι στις αρχές του 20ου αιώνα μέσω της εργασίας των Μουχαμάντ Αμπντού, Αχμέτ Λουτφί ελ-Σάιντ, Μουχαμάντ Λουτφί Γκούμα, Τοφίκ αλ-Χακίμ, Λουίς Άουαντ, Κασίμ Αμίν, Σαλάμα Μουσέν, Τάχα Χουσέιν, Μαχμούντ Μοχτάρ/Σφυρηλάτησαν ένα φιλελεύθερο μονοπάτι γιατην Αίγυπτο που εκφράστηκε ως δέσμευση για προσωπική ελευθερία, κοσμικότητακαι πίστη στην επιστήμη ως φορέας προόδου. [84]
↑«Lessons from/for BRICSAM about south–north Relations at the Start of the 21st Century: Economic Size Trumps All Else?». International Studies Review9.
↑Rosalie, David (1997). Pyramid Builders of Ancient Egypt: A Modern Investigation of Pharaoh's Workforce. Routledge. p. 18.
↑Edwin C. M et. al, "Egypt and the Levant", pp514.
↑Toby A.H. Wilkinson. " Early Dynastic Egypt: Strategies, Society and Security", pp.15.
↑Hunting for the Elusive Nubian A-Group People - by Maria Gatto, archaeology.org.
↑Egypt and Sub-Saharan Africa: Their Interaction - Encyclopedia of Precolonial Africa, by Joseph O. Vogel, AltaMira Press, (1997), pp. 465-472.
↑Journal of Near Eastern Studies, Vol. 46, No. 1 (Jan., 1987), pp. 15-26.
↑Tracy L. Prowse, Nancy C. Lovell. Concordance of cranial and dental morphological traits and evidence for endogamy in ancient Egypt, American Journal of Physical Anthropology, Vol. 101, Issue 2, October 1996, Pages: 237-246.
↑Wegner, J. W. 1996. Interaction between the Nubian A-Group and Predynastic Egypt: The Significance of the Qustul Incense Burner. In T. Celenko, Ed., Egypt in Africa: 98-100. Indianapolis: Indianapolis Museum of Art/Indiana University Press.
↑Genesis of the Pharaohs: Genesis of the ‘Ka’ and Crowns? - Review by Timothy Kendall, American Archaeologist.
↑«Egypt». U.S. Energy Information Administration. 14 Αυγούστου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Φεβρουαρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 24 Φεβρουαρίου 2015.
↑Enders, Klaus. «Egypt: Reforms Trigger Economic Growth». International Monetary Fund. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Φεβρουαρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 2 Φεβρουαρίου 2011. In its most recent review of Egypt's economy, the IMF has said the expansion has broadened from energy, construction, and telecommunications to labor-intensive sectors such as agriculture and manufacturing.
1 Τμήμα της χώρας ανήκει στηνΑφρική. 2 Συνήθως γεωγραφικά θεωρείται Ασιατική χώρα, αλλά ωστόσο για πολιτισμικούς και ιστορικούς λόγους εντάσσεται συχνά στηνΕυρώπη. 3 Τμήμα της χώρας ανήκει στην Ευρώπη.