Η Μανσούρα βρίσκεται στην ανατολική όχθη του βραχίονα της Δαμιέττας (ή Νταμιέτα) τουΝείλου, στην περιοχή τουΔέλτατου. Η πόλη βρίσκεται περίπου 120 χμ βορειοανατολικά τουΚαΐρου. Απέναντι από τη Μανσούρα, στην αντίπερα όχθη του Νείλου, βρίσκεται η πόλη Τάλχα (92.084 κάτοικοι).
Η Μανσούρα ιδρύθηκε το 1219 από τον ανηψιό τουΣαλαντίν, τον Αμπού-Μπακρ Μαλίκ ιμπναλ-Αντίλ τονΑ' της δυναστείας τωνΑγιουβιδών. Μετά τη νίκη των Αιγυπτίων επί τωνΣταυροφόρων κατά τη διάρκεια της Ζ' Σταυροφορίας, η πόλη ονομάστηκε Μανσούρα ("η νικηφόρος").
Κατά την Έβδομη (Ζ') Σταυροφορία, οιΚαπετίδες νικήθηκαν και τράπηκαν σε φυγή. Υπολογίζεται ότι 15.000-30.000 από τους άντρες τους έπεσαν στο πεδίο της μάχης. ΟΛουδοβίκος Θ' της Γαλλίας πιάστηκε αιχμάλωτος στη μάχη της Μανσούρα (1250) καιτον περιόρισαν στο σπίτι του Ιμπραήμ μπεν Λόκμαν, γραμματέα του σουλτάνου. Ο αδερφός του βασιλιά φυλακίστηκε κι αυτός στο ίδιο σπίτι. Οσουλτάνος φρόντισε για αυτούς. Το σπίτι του Ιμπραήμ μπεν Λόκμαν είναι στις μέρες μας μουσείο στη Μανσούρα (Εθνικό μουσείο της Μανσούρας). Είναι ανοικτό στο κοινό και στεγάζει αντικείμενα που ανήκαν στο Γάλλο μονάρχη, συμπεριλαμβανομένης της προσωπικής του τουαλέτας από το 13ο αιώνα.[3]
Η αερομαχία της Μανσούρας στις 14 Οκτωβρίου του 1973 συνέβη κατά τη διάρκεια τουΠολέμου τουΓιομ Κιπούρ.[4]Τα μαχητικά της ισραηλινής πολεμικής αεροπορίας έκαναν επίθεση σε αιγυπτιακές αεροπορικές βάσεις και αναχαιτίστηκαν από την πολεμική αεροπορία της Αιγύπτου. Εκείνη την ημέρα, 160 μαχητικά τζετ, τα περισσότερα ισραηλινά, συγκρούστηκαν για 53 λεπτά πάνω από την πόλη της Μανσούρας στο Δέλτα του Νείλου. Παρά την αριθμητική και ποιοτική υπεροχή των πολεμικών αεροσκαφών τουΙσραήλ, 18 ισραηλινά αεροσκάφη καταρρίφθηκαν. Τα υπόλοιπα υποχώρησαν.[5]Η Αίγυπτος ανακοίνωσε τότε την απώλεια έξι αεροσκαφών, από τα οποία μόνο τρία έπεσαν από ισραηλινά πυρά. Η αιγυπτιακή κυβέρνηση στη συνέχεια άλλαξε την Ημέρα της Πολεμικής Αεροπορίας στην Αίγυπτο από τις 2 Νοεμβρίου που ήταν πριν στις 14 Οκτωβρίου ως ανάμνηση της αερομαχίας της Μανσούρας.
Η διάλεκτος των αιγυπτιακών αραβικών που ομιλείται από τους κατοίκους της Μανσούρας είναι μια βόρεια διάλεκτος των αιγυπτιακών αραβικών με εμφανείς επιρροές από τους αγροτικούς οικισμούς που περιβάλλουν την πόλη, καθένας εκτων οποίων συνεισέφερε πληθυσμιακά στην πόλη της Μανσούρας στο πέρασμα των χρόνων. Υπάρχουν κάποιες ομοιότητες μετα αιγυπτιακά αραβικά της Αλεξάνδρειας όσον αφορά κάποιες πτυχές της προφοράς.
Όπως προαναφέρθηκε, το Εθνικό Μουσείο της Μανσούρας ήταν το σπίτι του Ιμπραήμ μπεν Λόκμαν, το σπίτι στο οποίο οΛουδοβίκος Θ' της Γαλλίας φυλακίστηκε το 1250 κατά τη διάρκεια της Ζ' Σταυροφορίας. Στο μουσείο εκτίθενται μεταλλικές πανοπλίες και ξίφη των σταυροφόρων, καθώς επίσης καιμια συλλογή από χάρτες. Τεράστιοι πίνακες απεικονίζουν τη Μάχη της Μανσούρας.
Η Μανσούρα είναι γνωστή γιατο αρχιτεκτονικό της στυλ, ιδίως το Παλάτι Σιναουί (Shinnawi Palace), που χτίστηκε από Ιταλό αρχιτέκτονα το 1928. Το τζαμί τουΕλ Σαλέχ Αγιούμπ Ελ Κεμπίρ είναι ένα από ταπιο σημαντικά στη Μανσούρα. Χτίστηκε από έναν πιστό υπηρέτη του Σουλτάνου και βρίσκεται στο δρόμο που χωρίζει την παλαιά πόλη της Μανσούρα από την καινούργια.
Όπως τοΚάιρο, ηΑλεξάνδρειακαιτοΠορτ Σάιντ, έτσι καιη Μανσούρα είχε μια ακμάζουσα ελληνική κοινότητα μέχρι την περίοδο που ανέλαβε οΝάσερ, όταν πολλοί εξαναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τη χώρα. Πολλά από τα παλαιότερα και καλύτερα καταστήματα και επιχειρήσεις της περιοχής εξακολουθούν να κρατούν τα αρχικά ελληνικά τους ονόματα. Το πρώτο παλαιό αγγλικό σχολείο της πόλης ιδρύθηκε στο σημείο που βρισκόταν το παλιό ελληνικό σχολείο στην περιοχή Τοριέλ, μια από τις παραδοσιακά σχετικά ευημερούσες συνοικίες της πόλης.
Το Πανεπιστήμιο της Μανσούρας ιδρύθηκε το 1962, αρχικά ως παράρτημα του Πανεπιστημίου του Καΐρου.[6] To κέντρο ουρολογίας και νεφρολογίας Μοχάμεντ Γκονίμ του Πανεπιστημίου της Μανσούρας θεωρείται ως το καλύτερο κέντρο νεφρού στηΜέση Ανατολήκαιτην Αφρική.
Σχετικά πολυμέσα
