ΤοΒασίλειο της Ταϊλάνδης ή (εναλλακτική γραφή) Ταϋλάνδης είναι μια χώρα στηΝοτιοανατολική Ασία, η οποία συνορεύει μετοΛάοςκαιτηνΚαμπότζηστα ανατολικά, τονκόλπο της ΤαϊλάνδηςκαιτηΜαλαισίαστα νότια, τηθάλασσα ΑνταμάνκαιτηΜιανμάρστα δυτικά. Η Ταϊλάνδη είναι επίσης γνωστή ως Σιάμ, το οποίο ήταν το επίσημο όνομα της χώρας μέχρι τις 11 Μαΐου 1949. Η λέξη Τάι (ไทย, IPA:tʰai, προφ. τάι) σημαίνει «ελευθερία» στηνΤαϊλανδέζικη γλώσσα. Είναι επίσης το όνομα των Ταϊλανδών ανθρώπων – οδηγώντας ορισμένους κατοίκους και ιδιαίτερα την αρκετά μεγάλη κινεζική μειονότητα, να συνεχίζει να χρησιμοποιεί το όνομα Σιάμ. Η εθνική εορτή είναι τα γενέθλια του Βασιλιά, στις 5 Δεκεμβρίου.
Η χώρα αποκαλούνταν πάντα Μουεάνγκ Τάι από τους πολίτες της. Σύμφωνα μετον γλωσσολόγο Ζωρζ Σεντέ, η λέξη τάι (ไทย) σήμαινε «ελεύθερος άνθρωπος» σταταϊλανδέζικα.[5]Για τους ξένους πριντο 1949, η χώρα ήταν γνωστή κυρίως μετο εξωνύμιο Σιάμ (สยาม).
Η προέλευση της Ταϊλάνδης είναι παραδοσιακά συνδεδεμένη μετο βραχύβιο Βασίλειο του Σουχοτάιπου ιδρύθηκε το 1238, καιτο μεγαλύτερο Βασίλειο Αγιουτάγια, που ιδρύθηκε στα μέσα του 14ου αιώνα. Ο ταϊλανδικός πολιτισμός επηρεάστηκε πολύ από τηνΚίνακαιτηνΙνδία. Η επαφή με τις διάφορες ευρωπαϊκές δυνάμεις άρχισε στο 16ο αιώνα αλλά παρά τη συνεχή πίεση, η Ταϊλάνδη είναι η μοναδική νοτιοανατολική ασιατική χώρα πουδεν κατακτήθηκε από κάποια ευρωπαϊκή δύναμη, εν τούτοις η δυτική επιρροή, συμπεριλαμβανομένης της απειλής πολέμου, οδήγησε σε πολλές μεταρρυθμίσεις στο 19ο αιώνα και σημαντικές παραχωρήσεις στα βρετανικά εμπορικά συμφέροντα (υπό αυτή την έννοια πολλοί ιστορικοί περιλαμβάνουν την Ταϊλάνδη στην «άτυπη Βρετανική Αυτοκρατορία»).
Μια σχετικώς αναίμακτη επανάσταση το 1932 οδήγησε σεΣυνταγματική Μοναρχία. Γνωστή προηγουμένως ως Σιάμ, η χώρα άλλαξε αρχικά το όνομά της σε Ταϊλάνδη το 1939, και οριστικώς το 1949 μετά από επαναφορά του παλαιού ονόματος ύστερα από τονΒ΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Κατά τη διάρκεια εκείνης της σύγκρουσης η Ταϊλάνδη ήταν σεμια χαλαρή συμμαχία μετηνΙαπωνίακαι μετέπειτα έγινε σύμμαχος τωνΗνωμένων Πολιτειών. Η Ταϊλάνδη εισήλθε έπειτα σεμια σειρά στρατιωτικών πραξικοπημάτων, αλλά προχώρησε προς τη δημοκρατία από τη δεκαετία του '80 κι έπειτα.
Τοεπίσημο ημερολόγιοστην Ταϊλάνδη είναι βασισμένο στη Βουδιστική Περίοδο, η οποία είναι 543 έτη μπροστά από το δυτικό ημερολόγιο. Παραδείγματος χάριν, το έτος 2000μ.Χ. είναι ίσο μετο έτος 2543 Β.Π.
Στις 26 Δεκεμβρίου 2004 η δυτική ακτή της Ταϊλάνδης καταστράφηκε από ένα τσουνάμι ύψους 10 μέτρων, μετά από τονσεισμό του 2004στονΙνδικό Ωκεανό, με απολογισμό περισσότερα από 5.000 θύματα στη χώρα, οι μισοί από τους οποίους ήταν τουρίστες.
Στις 19 Σεπτεμβρίου του 2006 εκδηλώθηκε νέο πραξικόπημαστην Ταϊλάνδη. Οι ένοπλες δυνάμεις ανέστειλαν το Σύνταγμα του 1997, διέλυσαν το κοινοβούλιο καιτο Συνταγματικό Δικαστήριο. Ο πρωθυπουργός Τακσίν Σιναουάτρα δήλωσε από τηΝέα Υόρκη όπου βρισκόταν πως είναι «ήρεμος» και πρόσθεσε πως θεωρεί εαυτόν επικεφαλής της κυβέρνησης παρά το πραξικόπημα, καθαιρώντας τον αρχηγό του στρατού Σοντί Μπουνγιαρατκλίνκαι διατάσσοντας τον στρατό ναμην «κινείται παρανόμως» [6]
Ο βασιλιάς έχει λίγη άμεση δύναμη σύμφωνα μετοΣύνταγμα αλλά είναι ο προστάτης του ταϊλανδικού βουδισμού και σύμβολο της εθνικής ταυτότητας και ενότητας. Ο σημερινός μονάρχης είναι δημοφιλής και απολαμβάνει τον σεβασμό [εκκρεμεί παραπομπή], ο οποίος έχει χρησιμοποιηθεί γιανα επιλύσει πολιτικές κρίσεις. Οεπικεφαλής της κυβέρνησης είναι οπρωθυπουργός, ο οποίος διορίζεται από τον βασιλιά επιλεγόμενος μεταξύ των μελών τουΚοινοβουλίου (Οίκου των Αντιπροσώπων), συνήθως τον ηγέτη του κόμματος που μπορεί να οργανώσει μιακυβέρνηση συνασπισμού πλειοψηφίας.
Κτήριο του Κοινοβουλίου στην Μπανγκόκ
Το διθάλαμο ταϊλανδικό Κοινοβούλιο είναι η Εθνική Συνέλευση ή Ραθασάφα - รัฐสภา, το οποίο αποτελείται από έναν Οίκο των Αντιπροσώπων (τοΣάφα Φουθαέν Ράτσαντον - สภาผู้แทนราษฎร) 500 εδρών και μιας Συγκλήτου (τηΓουθισάφα - วุฒิสภา) 200 εδρών. Τα μέλη καιτων δύο σωμάτων εκλέγονται με ψηφοφορία. Τα μέλη του Οίκου των Αντιπροσώπων υπηρετούν τετραετείς θητείες, ενώ οι γερουσιαστές υπηρετούν εξαετείς θητείες. Δικαίωμα ψήφου στις εκλογές έχουν όσες και όσοι είναι ηλικίας 18 ετών και άνω. Η ψηφοφορία είναι υποχρεωτική.
Το υψηλότερο δικαστικό σώμα είναι το ανώτατο δικαστήριο ή Σάντικα - ศาลฎีกา, του οποίου οι δικαστές διορίζονται από τον μονάρχη. Η Ταϊλάνδη είναι μέλος της περιφερειακής Ένωσης των Χωρών Νοτιοανατολικής Ασίας (Association of Southeast Asian Nations).
Στις 17 Σεπτεμβρίου 2008 διορίστηκε νέος πρωθυπουργός ο γαμπρός του έκπτωτου πρωθυπουργού, Τακσίν Σιναγουάτρα, Σομτσάι Ουονγκσαουάτ. Ο πολιτικός εξελέγη με 298 ψήφους υπέρ και 163 κατά.[7]
Στις 7 Οκτωβρίου του 2008 διαδηλωτές επιχείρησαν να κρατήσουν ομήρους 320 βουλευτές και γερουσιαστές εντός του κτηρίου του κοινοβουλίου, διακόπτοντας την παροχή ηλεκτρικού ρεύματος και ανάγκασαν τον Ουονγκσαουάτ να φύγει κάνοντας άλμα από πίσω φράκτη. Η καθιστική διαμαρτυρία καιη πολιορκία της περιοχής διήρκεσαν 6 εβδομάδες. Η κυβέρνηση αναγκάστηκε να μεταφερθεί στο χώρο του πρώην διεθνούς αεροδρομίου. Τελικά, η αστυνομία κατέστειλε τη διαδήλωση διά της βίας, με αποτέλεσμα εκατοντάδες τραυματισμούς και έναν διαδηλωτή νεκρό.[8][9]
Στις 29 Σεπτεμβρίου η εκλογική επιτροπή της Ταϊλάνδης ανακοίνωσε ότι μια υποεπιτροπή θα εξέταζε τον Σομτσάι - σε χρονικό περιθώριο 30 ημερών- για πιθανή παραβίαση του Συντάγματος μετονα έχει μετοχές στη CS LoxInfo PCL, έναν πάροχο Διαδικτύου στη χώρα του. Με βάση το Σύνταγμα ο Σομτσάι έπρεπε να παραιτηθεί, επειδή είχε αυτές τις μετοχές.[10][11][12]
Στις 17 Οκτωβρίου η επιτροπή εναντίον της διαφθοράς καταδίκασε τον πρωθυπουργό για παραμέληση των καθηκόντων του. Τον Νοέμβριο η Αντιπολίτευση κλιμάκωσε τις κινητοποιήσεις της, που έφτασαν μέχρι την κατάληψη αεροδρομίων. Στις 2 Δεκεμβρίου του 2008 το Συνταγματικό Δικαστήριο τον εμπόδισε από τονα μετέχει στα πολιτικά για τουλάχιστον 5 χρόνια[13]. Έτσι, ο πρωθυπουργός παραιτήθηκε. Προσωρινός αντικαταστάτης του Ουονγκσαουάτ έγινε οΤσοβαράτ Τσανουιράκουλ. Το Κοινοβούλιο όρισε αρχικά την8η Δεκεμβρίου ως ημέρα γιατην εκλογή νέου πρωθυπουργού, στις 4 Δεκεμβρίου όμως η σχετική έκτακτη συνεδρίαση του σώματος ακυρώθηκε.[14].Στις 15 Δεκεμβρίου του 2008 διορίστηκε νέος πρωθυπουργός μετά την εκλογή του από την Κάτω Βουλή οΑμπχισίτ Βετζάτζιβα.[15]
Στις ενδιάμεσες εκλογές που διεξήχθησαν στις 11 Ιανουαρίου 2009 βγήκε ενισχυμένη η συμμαχία του πρωθυπουργού, καθώς οι έδρες αυξήθηκαν σε 48 (συνολικά η συμμαχία κέρδισε 20 έδρες στις μερικές εκλογές). Οι εκλογές έγιναν γιατην πλήρωση των εδρών 29 βουλευτών, των οποίων αφαιρέθηκαν τα πολιτικά δικαιώματα για μία πενταετία έπειτα από δικαστική απόφαση στις 2 Δεκεμβρίου του 2008 μετην οποία διαλύθηκε το πρώην κυβερνητικό Κόμμα της Λαϊκής Εξουσίας (ΡΡΡ) για καλπονοθεία[16].
Η Γινγκλούκ Σιναουάτρα, Είναι η πρώτη γυναίκα που έγινε πρωθυπουργός στην Ταϊλάνδη.
Η αδερφή του πρώην πρωθυπουργού Τακσίν Σιναουάτρα, ηΓινγκλούκ Σιναουάτρα πέτυχε οριακή νίκη στις εκλογές του 2011 και έγινε η πρώτη γυναίκα πρωθυπουργός στην ιστορία της χώρας. Οι γενικές εκλογές που διεξήχθησαν στις 2 Φεβρουαρίου 2014 ακυρώθηκαν από το Συνταγματικό Δικαστήριο (με απόφαση στις 21 Μαρτίου), μετο αιτιολογικό ότι δεν είχαν ολοκληρωθεί εντός μιας ημέρας σε ολόκληρη τη χώρα.[17]Τον Μάιο του 2014 παύτηκε από πρωθυπουργός με απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου και αντικαταστάθηκε προσωρινά από τονΝιβαθαμρόν Μπουνσονφαϊσάν, ενώ νέες εκλογές ορίστηκαν για τις 20 Ιουλίου 2014.[18] Στις 20 Μαΐου ο στρατός επέβαλε τον στρατιωτικό νόμο.
Το ισχύον Σύνταγμα εγκρίθηκε από τους ψηφοφόρους με 57,8% υπέρ σεδημοψήφισμα στις 19 Αυγούστου του 2007. Το προηγούμενο Σύνταγμα ήταν προσωρινό και είχε ανακοινωθεί το 2006.
Τα μέλη του Οίκου των Αντιπροσώπων υπηρετούν τετραετείς θητείες, ενώ οι γερουσιαστές υπηρετούν εξαετείς θητείες. Δικαίωμα ψήφου στις εκλογές έχουν όσες και όσοι είναι ηλικίας 18 ετών και άνω. Η ψηφοφορία είναι υποχρεωτική.
Έπειτα από την οριακή νίκη της στις εκλογές εξασφαλίζοντας 265 έδρες στο Κοινοβούλιο τον Ιούλιο του 2011, ηΓινγκλούκ Σιναουάτρα (αδερφή του πρώην πρωθυπουργού, Τακσίν Σιναουάτρα) έγινε η πρώτη γυναίκα Πρωθυπουργός στην ιστορία της χώρας.[19]
ΣτηνΤαϊλάνδη έχουν διεξαχθεί εκλογές για κοινοβούλιο.
Η Ταϊλάνδη διαιρείται σε 75 επαρχίες (Τσάνγουατ, ενικός και πληθυντικός), οι οποίες ομαδοποιούνται σε 5 ομάδες επαρχιών καιτηνΜπανγκόκ ως πρωτεύουσα. Κάθε επαρχία διαιρείται σε μικρότερες περιοχές - από το 2000 υπάρχουν 795 περιοχές, 81 υπο-περιοχές και 50 περιοχές της Μπανγκόκ. Εντούτοις, μερικά μέρη των επαρχιών που οριοθετούν τηνΜπανγκόκ αναφέρονται ως ευρύτερη Μπανγκόκ. Αυτές οι επαρχίες περιλαμβάνουν τοΝονθάμπουρι, το Πάθουμ Θάνι, το Σαμούτ Πράκαν, το Νάνκον Πάθομ καιτο Σάμουτ Σάκον. Το όνομα κάθε κύριας πόλης είναι το ίδιο με αυτό της επαρχίας. Οι 75 επαρχίες είναι οι εξής:
Η Ταϊλάνδη είναι κατοικημένη σε διάφορες ευδιάκριτες γεωγραφικές περιοχές, που αντιστοιχούν στις επαρχιακές ομάδες. Το βόρειο τμήμα της χώρας είναι ορεινό, μετο υψηλότερο σημείο που είναι τοΝτόι Ίνθανονμε ύψος 2.576 μ. Τα βορειοανατολικά αποτελούνται από τοΟροπέδιο Κοράτ, που συνορεύει στα ανατολικά μετον ποταμό Μεκόνγκ. Στο κέντρο της χώρας εκτείνεται η επίπεδη κοιλάδα μετον ποταμό Τσάο Πράγια, ο οποίος εκβάλλει στονκόλπο της Ταϊλάνδης. Ο νότος αποτελείται από το στενό ισθμό Κραπου διευρύνεται στηχερσόνησο της Μαλαισίας.
Το τοπικό κλίμα είναι τροπικό καιμε κύριο χαρακτηριστικό τους μουσώνες. Υπάρχει ένας βροχερός, θερμός, και νεφελώδης νοτιοδυτικός μουσώνας από τα μέσα του Μάη μέχρι τον Σεπτέμβριο, όπως και ένας ξηρός, δροσερός βορειοανατολικός μουσώνας από τον Νοέμβριο μέχρι τα μέσα Μαρτίου. Ο νότιος ισθμός είναι πάντα ζεστός και υγρός. Μεγάλες πόλεις εκτός από την πρωτεύουσα Μπανγκόκ περιλαμβάνουν τοΝάκον Ρατσασίμα, τοΓιούντον Θάνι, τοΝάκον Σαγουάν, τοΜάι Τσιάνγκ, τοΣουράτ Θάνι, τοΠουκέτκαιτοΧατ Γιάι (Σόνγκλα).
Μπανγκόκ, πρωτεύουσα, μεγαλύτερη πόλη και οικονομικό και χρηματοοικονομικό κέντρο της χώρας
Η Ταϊλάνδη είναι μια αναπτυσσόμενη οικονομία και θεωρείται μια νεοβιομηχανοποιημένη χώρα. Η Ταϊλάνδη είχε ακαθάριστο εθνικό προϊόν το 2013 ύψους 673 δις δολαρίων (με βάση την αγοραστική δύναμη).[20]Η Ταϊλάνδη είναι η δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία της νοτιοανατολικής Ασίας, μετά την Ινδονησία. Η Ταϊλάνδη είναι στο μέσο όρο όσον αφορά την κατανομή του πλούτου και είναι το 4ο πλουσιότερο κράτος της νοτιοανατολικής Ασίας όσον αφορά το κατά κεφαλήν ΑΕΠ, μετά τηΣιγκαπούρη, τοΜπρουνέικαιτηΜαλαισία. Η Ταϊλάνδη δρα ως άγκυρα στην οικονομία των γειτονικών αναπτυσσόμενων χωρών, του Λάος, της Μυανμάρ και της Καμπότζης. Η ανεργία στην Ταϊλάνδη το τρίτο τρίμηνο του 2014 ήταν 0,84%.[21]
Μετά από παρουσία του υψηλότερου ποσοστού αύξησης παγκοσμίως από το 1985 ως το 1995 - κατά μέσο όρο σχεδόν 9% ετησίως - αυξημένη πίεση στο νόμισμα της Ταϊλάνδης, τομπαχτ, το 1997 οδήγησε σεμια κρίση που αποκάλυψε τις αδυναμίες οικονομικού τομέα και ανάγκασε την κυβέρνηση να υποτιμήσει το νόμισμα. Πολύ σταθερό σε 25 προς 1 δολάριο ΗΠΑ, τομπαχτ έφθασε στο χαμηλότερο σημείο του 56 προς 1 δολάριο ΗΠΑτον Ιανουάριο του 1998 και η οικονομία που συμβλήθηκε κατά 10,2% το ίδιο έτος. Η κρίση επεκτάθηκε στηνΑσιατική οικονομική κρίση.
Η Ταϊλάνδη εισήχθηκε σε στάδιο αποκατάστασης το 1999, επεκτάθηκε οικονομικά κατά 4,2% και αύξησε την οικονομία της 4,4% το 2000, κατά ένα μεγάλο μέρος λόγω των αυξημένων εξαγωγών - που αυξήθηκαν περίπου κατά 20% το 2000. Η αύξηση μετριάστηκε μετη χαλάρωση της σφαιρικής οικονομίας το 2001, αλλά βελτιώθηκε στα επόμενα έτη λόγω της ισχυρής ανάπτυξης της Κίναςκαιτα διάφορα εσωτερικά προγράμματα υποκίνησης σε συνδυασμό με τις πολιτικές που προωθούνται από τονΠρωθυπουργόΘάκσιν Σιναγουάτρα. Η αύξηση το 2003 υπολογίζεται να είναι περίπου 6,3%, και κατά 8% και 10% το 2004 και το 2005.
Η Ταϊλάνδη είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος εξαγωγέας ρυζιού στον κόσμο
Η χώρα παράγει, από γεωργικής πλευράς, ρύζι, αραβόσιτο, ταπιόκα, ζαχαροκάλαμο, ελαστικό κόμμι, σόγια και καρύδες.
Η βιομηχανία είναι αρκετά αναπτυγμένη. Κατασκευάζονται υφάσματα και είδη ένδυσης, τσιμέντο, ηλεκτρικές συσκευές και εξαρτήματα υπολογιστών, ολοκληρωμένα κυκλώματα, είδη επίπλωσης, πλαστικά, αυτοκίνητα και ανταλλακτικά, ενώ από πλευράς μεταποιητικής βιομηχανίας υπάρχουν εργοστάσια επεξεργασίας τροφίμων, ποτών και καπνού.[22]Η αυτοκινητοβιομηχανία της Ταϊλάνδης είναι η 9η μεγαλύτερη στον κόσμο καιη μεγαλύτερη στη νοτιοανατολική Ασία,[23][24][25] παράγοντας 1,5 εκατομμύρια αυτοκίνητα ετησίως.[25]
Αξιόλογος είναι, επίσης, καιο ορυκτός πλούτος της χώρας: Είναι δεύτερη στην παγκόσμια παραγωγή βολφραμίουκαι τρίτη στην παραγωγή κασσιτέρου, ενώ υπάρχουν πολύτιμοι και ημιπολύτιμοι λίθοι
Ο τουρισμός συμβάλλει σημαντικά στην Ταϊλανδική οικονομία, καιη βιομηχανία έχει ωφεληθεί από την υποτίμηση του Ταϊλανδικού μπαχτκαιτη σταθερότητα της Ταϊλάνδης. Οι αφίξεις τουριστών το 2002 (10,9 εκατομμύρια) απεικόνισαν μια αύξηση 7,3% από το προηγούμενο έτος (10,1 εκατομμύρια).
Ο πληθυσμός της Ταϊλάνδης (1961-2003). Πηγή: FAOSTAT, 2005. Πληθυσμός σε χιλιάδες
Στονπληθυσμό της Ταϊλάνδης επικρατούν οι φυλές Τάι καιΛάο, η τελευταία συγκεντρώθηκε στη βορειοανατολική περιοχή τουΆισανκαι αποτελεί περίπου το ένα τρίτο του πληθυσμού. Υπάρχει επίσης μια μεγάλη κοινότητα τωνταϊλανδών κινέζων, που έχουν διαδραματίσει ιστορικά έναν δυσανάλογα σημαντικό ρόλο στην οικονομία. Η Chinatown της Μπανγκόκ βρίσκεται στοδρόμο Γιάογουαρατ (Yaowarat). Άλλες εθνικές ομάδες περιλαμβάνουν τους Μαλαισιανούςστο νότο, τους Μον, τους Χμερκαι διάφορες άλλες γηγενείς φυλές πουζουν στους λόφους.
Σύμφωνα μετην τελευταία απογραφή (2000) το 94,6% Ταϊλανδών είναι Βουδιστές της παράδοσης Θεραβάντα. Μουσουλμάνοι είναι η δεύτερη θρησκευτική ομάδα στην Ταϊλάνδη κατά 4,6%. Οι περισσότεροι από αυτούς είναι Μαλαισιανοί και είναι συγκεντρωμένοι κυρίως στο νότο, όπου διαμορφώνουν μια ισχυρή πλειοψηφία σε τέσσερις επαρχίες. Χριστιανοί, κυρίως Καθολικοί, αντιπροσωπεύουν το 0,75% του πληθυσμού, ενώ υπάρχουν 3.810 Μάρτυρες του Ιεχωβά[26]και 18.071 Μορμόνοι της Εκκλησίας του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών[27]. Μια μικροσκοπική αλλά επιδρούσα κοινότητα Σιχκαι κάποιοι Ινδουιστές επίσης ζουν στις πόλεις της χώρας.
ΗΤαϊλανδική γλώσσα είναι εθνική γλώσσα της Ταϊλάνδης, γραπτή στοαλφάβητό της, αλλά πολλές εθνικές και περιφερειακές διάλεκτοι υπάρχουν επίσης στις περιοχές όπου οι άνθρωποι μιλούν κυρίως Άισαν ή Χμερ. Ανκαιτααγγλικά διδάσκονται ευρέως στα σχολεία, η ικανότητα είναι χαμηλή.
Το 2008 λειτουργούσαν στο κράτος 108 αεροδρόμια και 3 ελικοδρόμια. Ο εμπορικός στόλος περιλαμβάνει 398 πλοία. Το οδικό δίκτυο καλύπτει (2006) περισσότερα από 180.000 χλμ. Η οδήγηση γίνεται στην αριστερή πλευρά του δρόμου. Η Μπανγκόκ είναι η μοναδική πόλη της Ταϊλάνδης που διαθέτει μετρό. Γενικά οι μεταφορές στη Ταϊλάνδη χαρακτηρίζονται χαοτικές χωρίς να επικρατεί κάποιο μέσο μεταφοράς. Ιδιαίτερα διαδεδομένη είναι καιη χρήση δικύκλων, μοτοσυκλετών αλλά και ποδηλάτων.
Ο τυποποιημένος χαιρετισμός στην Ταϊλάνδη είναι μια χειρονομία που θυμίζει στάση προσευχής, αποκαλούμενη γουάι (wai). Σταταμπού περιλαμβάνονται το άγγιγμα του κεφαλιού ή η υπόδειξη μετα πόδια, δεδομένου ότι το κεφάλι θεωρείται το υψηλότερο καιτο πόδι το χαμηλότερο μέρος του σώματος. Τονα περπατά κανείς πάνω από κάποιον ή πάνω από τρόφιμα, θεωρείται προσβολή. Τα βιβλία και άλλα έγγραφα θεωρούνται ταπιο σεβαστά υλικά αντικείμενα - επομένως κάποιος δεν πρέπει να σπρώξει ένα βιβλίο (γιανατο δώσει) πάνω σε ένα τραπέζι ή νατο αφήσει στο πάτωμα.
Η Ταϊλάνδη είναι μιαΣυνταγματική Μοναρχίακαιο βασιλιάς είναι εξαιρετικά αξιοσέβαστος. Είναι παράνομο να προσβληθεί η βασιλική οικογένεια.
ΤοΜάι Τάι' ή Ταϊλανδική πυγμαχία, είναι το εθνικό άθλημα στην Ταϊλάνδη
Ram Muay, τελετουργικά πριν από τον αγώνα.
Αγώνας Μάι Τάι στην Μπανγκόκ.
Buakaw, διάσημοι διεθνείς επαγγελματίες του Μάι Τάι.
ΤοΜάι Τάι ή Ταϊλανδική πυγμαχία, είναι το εθνικό άθλημα στην Ταϊλάνδη καιη εγγενής πολεμική τέχνη. Έγινε δημοφιλές σε όλο τον κόσμο στη δεκαετία του '90. Παρόμοιες μορφές πολεμικής τέχνης υπάρχουν σε άλλες νοτιοανατολικές ασιατικές χώρες.
ΗΤαϊλανδέζικη κουζίνα συνδυάζει πέντε θεμελιώδεις προτιμήσεις: γλυκό, πικάντικο, ξινό, πικρό και αλμυρό.
Πολλοί είναι οι λόγοι που οδήγησαν τηνΤαϊλάνδηστην ανάπτυξη και τελειοποίηση της μαγειρικής της παράδοσης, με βασικότερο το γεγονός ότι υπήρξε η μόνη χώρα της Νοτιοανατολικής Ασίας που σώθηκε από την επιβολή ανοιχτής αποικιοκρατίας, χάρη στην «επιδέξια» πολιτική των Βασιλιάδων της που υπέγραψαν εμπορικές συμφωνίες με τους Ευρωπαίους. Άλλος επίσης σημαντικός παράγοντας υπήρξε η κοινωνική συνοχή της λόγω της Βουδιστικής θρησκείας (94% του πληθυσμού της) και της Μοναρχίας.
Η εισβολή της ταϊλανδέζικης κουζίνας στις αγγλόφωνες χώρες έγινε αισθητή τις τρεις τελευταίες δεκαετίες του20ου αιώνα. Η ταχύτατη εξάπλωσή της οφείλεται όχι μόνον στην ποιότητα της αλλά καιστο επιχειρηματικό δαιμόνιο των Ταϊλανδών.
↑ 25,025,1«Production Statistics». OICA (International Organization of Motor Vehicle Manufacturers). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Νοεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 26 Νοεμβρίου 2012.
↑Βιβλίο Έτους των Μαρτύρων του Ιεχωβά 2014, Watch Tower Bible And Tract Society of Pennsylvania, σελ. 186
1 Τμήμα της χώρας ανήκει στηνΑφρική. 2 Συνήθως γεωγραφικά θεωρείται Ασιατική χώρα, αλλά ωστόσο για πολιτισμικούς και ιστορικούς λόγους εντάσσεται συχνά στηνΕυρώπη. 3 Τμήμα της χώρας ανήκει στην Ευρώπη.
.svg)
0,800[4] (66
_AN1822384.jpg)
.jpeg)
Phad thai
Phad kaphrao kai
Khao niao mamuang, ρύζι συνοδευόμενο από μάνγκο
Tom yum
Keow teow tom yam
Phanaeng
Som tam
.jpg)
.jpg)
