Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν.Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί καινα αφαιρεθεί. Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 13/05/2010.
ΟιΊωνες ήταν ένα από τα τέσσερα αρχαία ελληνικάφύλακαι ήταν εγκατεστημένοι κυρίως στηνΑττική, στα νησιά τουΑιγαίουκαιστηΜικρά Ασία, στην περιοχή που ονομάζεται Ιωνία.
Σύμφωνα μετημυθολογία, οιΊωνεςκαιτα υπόλοιπα ελληνικά φύλα, ήταν απόγονοι τουΔευκαλίωνακαι της Πύρραςοι οποίοι είχαν γιοτονΈλληνα. Ο Έλληνας είχε τρεις γιους μετηνΟρσηίδα· τονΔώρο (πρόγονο του δωρικού φύλου), τονΑίολο (πρόγονο του αιολικού φύλου) καιτονΞούθο. ΟΞούθος είχε κι αυτός δύο γιους τονΑχαιό, πρόγονο τωνΑχαιώνκαιτονΊωνα, πρόγονο των Ιώνων. Οι Ίωνες λοιπόν ονομάστηκαν σύμφωνα μετο όνομα του πρόγονού τους.
Οι Ίωνες κατά τηνεποχή του Χαλκού ήταν εξαπλωμένοι μεταξύ της Εύβοιας, της Αττικής και της βορειοανατολικής Πελοποννήσου. Το 1100 π.Χ. περίπου κατά την αρχή της γεωμετρικής περιόδου, που σηματοδοτήθηκε από την κάθοδο των Δωριέων, οι ανακατατάξεις στο εσωτερικό της Ελληνικής χερσονήσου τους ανάγκασαν να εγκαταλείψουν μεγάλο μέρος της περιοχής στην οποία ζούσαν. Οι μετακινήσεις αυτές των αρχαίων ελληνικών φύλων ονομάζονται Α' Ελληνικός αποικισμός. Οι Ίωνες λοιπόν μετακινήθηκαν προς τα ανατολικά δημιουργώντας αποικίες στα νησιά του Αιγαίου (Χίος, Σάμοςκ.α.) καθώς καιστην κεντρική Μικρά Ασία, στην περιοχή γνωστή ως Ιωνία. Το μεγαλύτερο μέρος των νησιών του Αιγαίου, με εξαίρεση τη Λέσβο, την Τένεδο καιτη Ρόδο αποικήθηκε από τους Ίωνες, ενώ οι σημαντικότερες αποικίες στην Ιωνία ήταν ηΜίλητοςκαιηΈφεσος. Η δημιουργία αποικιών στη Μικρά Ασία ήταν μια προοπτική που χρόνια απασχολούσε τα αρχαία ελληνικά φύλα και κυρίως τους Αχαιούς, δεδομένου ότι ήταν πολύ πιο εύπορα από την ορεινή και σχετικά άγονη ελληνική χερσόνησο.
Οι Ίωνες μιλούσαν τηνιωνική διάλεκτο. Η διάλεκτος αυτή αποτελεί τη γλώσσα της επικής ποίησης, καθώς το ομηρικό ιδίωμα έχει ως βάση τουτην ιωνική εμπλουτισμένη με στοιχεία από τηναιολικήκαιτηναρκαδοκυπριακή. Οι λυρικοί ποιητές όπως οΤυρταίος, οΑρχίλοχοςκαι άλλοι, χρησιμοποιούσαν την ιωνική διάλεκτο για τις ελεγείες τους. Επίσης ιστορικοί όπως οΗρόδοτος έγραφαν στην ιωνική.
Χαρακτηριστικά, ταακαιε μακρά γράφονται ηκαιη εξάλειψη του συμφώνου F (δίγαμμα). Επίσης ο σχηματισμός των απαρεμφάτων σε-ναι είναι ιωνικό στοιχείο.
Κατά τον6ο αιώνα π.Χ.ηΜίλητοςκαιηΈφεσος έγιναν κέντρα όσον αφορά τη σκέψη πάνω στον φυσικό κόσμο. Με βάση αυτή τη σκέψη δημιουργούνταν υποθέσεις που εξηγούσαν τα φυσικά φαινόμενα χωρίς να αποδίδεται το αίτιό τους στο θείο, όπως γινόταν μέχρι τότε. Οι υποθέσεις αυτές διαχέονταν από την έρευνα και από προσωπικές εμπειρίες. Οι εκπρόσωποι αυτού του κινήματος λέγονταν «Φυσικοί» ή «Φυσιολόγοι». Κύριος εκπρόσωπος ήταν οΘαλής ο Μιλήσιος, ο οποίος ήταν κι ένας από τους επτά σοφούς της αρχαίας Ελλάδας. Καιο λεγόμενος "σκοτεινός" φιλόσοφος Ηράκλειτος από την Έφεσο.
