Ηοροσειρά Σουλαϊμάν είναι οροσειράτου κεντρικού Πακιστάν, η οποία εκτείνεται σε έκταση 450 χιλιομέτρων σε διεύθυνση βορρά-νότου από τοπέρασμα Γκουμάλ έως βόρεια τουΤζακομπαμπάντ, διαχωρίζοντας τοΧαϊμπέρ ΠαχτούνκουακαιτοΠαντζάμπ από τοΒαλουχιστάν. Το υψόμετρο της μειώνεται σταδιακά προς τα νότια, με τις κορυφές της να έχουν κατά μέσο όρο υψόμετρο μεταξύ 1.800 και 2.000 μέτρων. Η οροσειρά καταλήγει στις δίδυμες κορυφές (48 χιλιόμετρα από το πέρασμα Γκουμάλ), του αποκαλούμενου Τάχτι Σουλαϊμάν, ή Θρόνο του Σολομώντα, τον οποίο ένας θρύλος συσχετίζει με μία επίσκεψη τουΣολομώνταστηνΙνδία. Στην υψηλότερη εξ αυτών, με υψόμετρο 3.374 μέτρα, βρίσκεται ναός (ziyārat) τον οποίο αρκετοί πιστοί επισκέπτονται κάθε χρόνο. Η ανατολική πλευρά της οροσειράς καταλήγει απότομα στονΙνδό, ενώ οι δυτικές πλαγιές είναι πιο ομαλές. Στα βόρεια φύονται άρκευθοι και πεύκα, στα κεντρικά ελαιόδενδρα, ενώ στα νότια η βλάστηση είναι σπάνια. Τα κυριότερα περάσματα στον βορρά είναι ταΓκατ, Ζάο, Τσουχάρ Χελ Ντάνα και Σαχί Σαρβάρ. Στα νότια, δυτικά του Ντέρα Γκάζι Χαν, βρίσκεται ο ορεινός σταθμός του οχυρού Μούνρο (1921 μ.).[1][2][3]
