Το αντανακλαστικό του δραγμού, που συναντάται στα βρέφη.
Τααντανακλαστικά είναι ακούσιες και σχεδόν ακαριαίες κινήσεις που αποτελούν αντίδραση σε ένα ερέθισμα.[1][2] Ένα αντανακλαστικό είναι δυνατό χάρις σε νευρικά μονοπάτια τα οποία είναι γνωστά ως αντανακλαστικά τόξα, τα οποία δρουν παρορμητικά, πριν το σήμα φτάσει στονεγκέφαλο. Οπότε το αντανακλαστικό είναι μια αυτόματη αντίδραση σε ένα ερέθισμα στην οποία οποία δεν επεμβαίνει ησυνειδητή σκέψη.[3]
Υπάρχουν τα μυοτατικά αντανακλαστικά, τα οποία ενεργοποιούνται όταν οιμύες εκτείνονται πέραν κάποιον ορίων με αποτέλεσμα να προκαλείται η σύσπασή τους.[3] Από την άλλη υπάρχουν τα τενόντια αντανακλαστικά, τα οποία ενεργοποιούνται μετη πλήξη τουτένοντα, προκαλώντας τη σύσπαση τουμυ.[3] Υπάρχουν και αντανακλαστικά τα οποία αφορούν τακρανιακά νεύρα, όπως το φωτοκινητικό αντανακλαστικό, το οποίο καθορίζει τη διάμετρο της κόρης του ματιού.
Κάποια αντανακλαστικά απαντώνται μόνο στα νεογέννητα παιδιά και ονομάζονται πρωτόγονα αντανακλαστικά.[4] Παραδείγματα αποτελούν το αντανακλαστικό του Μόρο, το αντανακλαστικό τουθηλασμούκαιτο αντανακλαστικό του δραγμού.
