ΗΤσεσουάβα Γκοσποντάρεκ (πολωνικά: Czesława Gospodarek, το γένος Τσιέσλακ [Cieślak]) (10 Ιουνίου 1938 – 5 Δεκεμβρίου 2011), γνωστή μετο καλλιτεχνικό της όνομα Βιολέτα Βίλας (Violetta Villas), ήταν Πολωνή διεθνής σταρτου καμπαρέ, τραγουδίστρια, ηθοποιός, συνθέτρια και τραγουδοποιός. Η φωνή της χαρακτηρίστηκε ως κολορατούρα σοπράνο[6]που εκτεινόταν σε τέσσερις οκτάβες.[7] Μπορούσε να παίζει πιάνο, βιολίκαιτρομπόνικαι είχε απόλυτο τόνο.[8]Οι χαρακτηρισμοί της περιελάμβαναν «η φωνή της ατομικής εποχής»,[9] «το τραγουδιστικό τοστ της ηπείρου»,[10] «μια φωνή σαντη γαλλική σαμπάνια»[11]και «η Πολωνή Ίμα Σουμάκ». Η Βίλας ήταν το πρώτο αστέρι τουCasino de Parisστο Dunes Hotel & Casino στοΛας Βέγκας (1966–1970).[8]
Η Βίλας ήταν γνωστή γιατην ξεχωριστή γκαρνταρόμπα της και τις νούμερο ένα επιτυχίες της. Κατά τη διάρκεια της καριέρας της στη show business, η Βίλας έπαιξε σε έξι ταινίες, έπαιξε σε πολλές μουσικές παραστάσεις και ηχογράφησε σχεδόν τριακόσια τραγούδια σε δέκα γλώσσες, όπως πολωνικά, αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, ιταλικά, λατινικά, ναπολιτάνικα, ρωσικά, ισπανικάκαιπορτογαλικά. Ήταν ακτιβίστρια γιαταδικαιώματα των ζώων.
Η Βίλας γεννήθηκε στοΒερβιέ της Επαρχίας Λιέγης, ως το τρίτο από τα τέσσερα παιδιά. Πέρασε τα παιδικά της χρόνια στοΒέλγιο. Ο πατέρας της, Μπολέσουαφ Τσιέσλακ (4 Δεκεμβρίου 1907 – 9 Μαΐου 1960), ήταν ανθρακωρύχος και αρχηγός συγκροτήματος καιη μητέρα της, Ζαν (26 Ιανουαρίου 1914 – 17 Φεβρουαρίου 1985), ήταν νοικοκυρά. Το 1948, μετακόμισε με τους γονείς της στην Πολωνία και εγκαταστάθηκε στοΛέβιν Κουότσκι, όπου άρχισε να σπουδάζει μουσική. Έπαιζε πιάνο και βιολί στα νιάτα της.
Το 1956, άρχισε να σπουδάζει σόλο τραγούδι στο Κρατικό Μουσικό Λύκειο στοΣτσέτσιν. Συνέχισε την καλλιτεχνική της εκπαίδευση στοΒρότσουαφμετην καθηγήτρια Γκισέλα Πος. Το 1959 ξεκίνησε μαθήματα κλασικής φωνητικής μετην καθηγήτρια Εουγκένια Φαλκόφσκα στηΒαρσοβία.
Το 1960, η Βίλας έκανε το ντεμπούτο της στοΠολωνικό Ραδιόφωνο μετά από πρόσκληση του διευθυντή μουσικής του, Βουαντίσουαφ Σπίλμαν.[15]Τα πρώτα της τραγούδια που μεταδόθηκαν ήταν τα «Gdy zakwitną czereśnie» (Όταν ανθίζουν οι κερασιές) και «Ja nie mogę tamtej drugiej znieść» (Δεν αντέχω το άλλο). Ηχογράφησε το πρώτο της άλμπουμ, Rendez-vous with Violetta Villas, το 1962. Έλαβε το πρώτο της αξιοσημείωτο βραβείο στο Φεστιβάλ του Σόποτ το 1961 και το 1962. Το 1964, το 1965 και το 1966 εμφανίστηκε στοΕθνικό Φεστιβάλ Πολωνικού Τραγουδιού του Οπόλε.
Το 1964, στο Εθνικό Φεστιβάλ Πολωνικού Τραγουδιού του Οπόλε, οΜπρουνό Κοκατρίξτην προσκάλεσε στηΓαλλία. Στο 3ο Διεθνές Φεστιβάλ des Variétés et Music-Halls στηΡεν, η Βίλας έλαβε το Grand Prix International d'Interpretation («Διεθνές Μεγάλο Βραβείο Διερμηνείας», τραγούδησε μεταξύ άλλων τοAve Maria). Το 1965 έπαιξε στο Θέατρο Fontaine (παράσταση Roue de la Chance, σκηνοθέτης Αντρέ Σανού). Το 1966, μετά από προσωπικό αίτημα του Μπρουνό Κοκατρίξ, η Βίλας εμφανίστηκε στοGrand Music Hall de Varsovie, επιθεωρητικό πρόγραμμα στοOlympia. Η πρεμιέρα έγινε στις 26 Ιουλίου 1966. Η Βίλας τραγούδησε μεταξύ άλλων τα Ave Maria no Morro και Hiroshima Mon Amour. ΣτοΠαρίσιτην πλησίασε οΦρεντερίκ Απκάρ, ο οποίος την κάλεσε στοΛας Βέγκας.
Ο προσωπικός της στυλίστας ήταν ο Πατρίκ Βαλέτ, ένας Γάλλος από τον οίκο μόδας Dior. Έκανε το σόου της με ένα γαλλικό μπαλέτο εκατοντάδων ατόμων. Έμενε σεμια βίλα με ιδιωτική πισίνα.[16]Στα τέλη της δεκαετίας του 1960, η Βίλας ηχογράφησε 20 τραγούδια γιατην αμερικανική τηλεόραση καιτηνCapitol Records. Τον Μάρτιο του 1968 ξεκίνησε μια δοκιμή γιατο κινηματογραφικό στούντιο MGM, όπου αργότερα υπέγραψε συμβόλαιο για ταινία.[17]
Η Βίλας δέχτηκε ένα επικερδές οκταετές συμβόλαιο από τηνParamount Pictures, αλλά το απέρριψε λόγω της ασθένειας της μητέρας της, πουτην οδήγησε στην επιστροφή της στην Πολωνία.[8]Οι πολωνικές κομμουνιστικές αρχές κατέσχεσαν το διαβατήριό της, το οποίο την περιόρισε στην Πολωνία για πάνω από μια δεκαετία. Ωστόσο, δεν είχε αποκλειστεί εντελώς από τα μέσα ενημέρωσης και μπόρεσε να συνεχίσει την καριέρα της τοπικά. Το 1985, έκανε μια επιστροφή, λίγα μόλις χρόνια μετά τη λήξη του στρατιωτικού νόμου, σεμια σειρά από sold-out παραστάσεις. Οι αρχές της επέστρεψαν το διαβατήριό της και άρχισε ξανά τη διεθνή της καριέρα. Αργότερα έκανε περιοδεία στις ΗΠΑκαιτηνΑυστραλία.
Το 1987, έκανε την περιοδεία "Violetta" στις Ηνωμένες Πολιτείες καιτον Καναδά. Η πρεμιέρα έγινε στις 14 Σεπτεμβρίου στοCarnegie Hall, όπου έλαβε θερμά χειροκροτήματα. ΣτηΝέα Υόρκηη συναυλία της ήταν sold out. Η Βίλας εμφανίστηκε στο Λας Βέγκας, στοΝτένβερ, στοΜαϊάμι, στοΤέξας, στοΜόντρεαλκαιστοΣικάγο.
Πρινη Βίλας ξεκινήσει τη θεατρική της καριέρα στην Πολωνία, έπαιξε σε διεθνείς επιθεωρήσεις στη Γαλλία και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Το 1978 έπαιξε στοΜεγάλο ΘέατροτουΛοτζστη μουσική παράσταση Kochajmy się (Ας αγαπηθούμε). Στη δεκαετία του 1970/80, η Βίλας ήταν πρωταγωνίστρια του Θεάτρου Σίρεν στηΒαρσοβία. Έπαιξε αρκετούς ρόλους στη θεατρική της καριέρα, συμπεριλαμβανομένης της Λυγίας στοTrzeci program (Τρίτο πρόγραμμα, 1978) καιτον κύριο ρόλο στην επιθεώρηση Violetta (1986–1988). Το 1986 επέστρεψε στο θέατρο, παίζοντας στηViolettaμε ορχήστρα και μπαλέτο.[8]
Το 1992, η Βίλας έπαιξε στο μιούζικαλ Hello, Dolly!στην Όπερα της Κρακοβίας. Στη δεκαετία του 1990 εμφανίστηκε στην Όπερα της Βαρσοβίας μετο δικό της πρόγραμμα, The Violetta Villas Show.
Το 1954, όταν ήταν 16 ετών, η Βίλας παντρεύτηκε τον υπολοχαγό Γκοσποντάρεκ, αλλά χώρισαν μόλις δύο χρόνια αργότερα, το Σεπτέμβριο του 1956. Οι γονείς της την είχαν πιέσει γιατο γάμο, αλλά δεντον αγαπούσε πραγματικά.[18] Άφησε τον σύζυγό της γιανα σπουδάσει μουσική στοΣτσέτσιν. Είχαν ένα παιδί, τον Κσίστοφ Γκοσποντάρεκ. Το 1967 παντρεύτηκε τον Χάρι Μπ. Μάλτερ, Αμερικανό επιχειρηματία. Χώρισαν αρκετά χρόνια αργότερα.
Ρεσιτάλ της Βίλας
Το 1987, γνώρισε έναν Αμερικανό επιχειρηματία και εκατομμυριούχο πολωνικής καταγωγής, τονΤεντ Κοβάλτσικ καιτον παντρεύτηκε στις 6 Ιανουαρίου 1988 στοΣικάγο. Η γαμήλια τελετή πραγματοποιήθηκε σεμια αίθουσα δεξιώσεων του εστιατορίου «Orbit». Χώρισαν το Δεκέμβριο του 1988. Έδωσε πολλές συνεντεύξεις σταΜΜΕγιατον γάμο τους, αλλά εκείνη είπε σε τηλεοπτική εκπομπή: «Έκανα ένα λάθος, που πίστεψα τόσο γρήγορα».[19]
Η Βίλας πάλεψε μετοναλκοολισμό[20]καιτον εθισμό στημορφίνη,[20][21] σύμφωνα μετον αποξενωμένο γιο της. Προφανώς, σύμφωνα μεμια εκπομπή της πολωνικής εθνικής δημόσιας τηλεόρασης, η Βίλας υπέφερε από παραληρητική διαταραχήγια χρόνια,[22]που έφτασε στα άκρα τη σχέση της μετην οικογένεια και τους φίλους της.[20]
Σχετικά πολυμέσα
