Ηβιοτίνη, γνωστή και ως βιταμίνη Η (τοΗ αναπαριστά το Haar und Haut, πουσταγερμανικά σημαίνει «μαλλιά και δέρμα»), βιταμίνη Β7 ή Β8, είναι υδατοδιαλυτή βιταμίνηΒ.[1][2] Χρησιμοποιείται σε πολλές μεταβολικές διαδικασίες, τόσο στους ανθρώπους, όσο και άλλους οργανισμούς, οι οποίες σχετίζεται μετη χρήση τωνλιπών, τωνυδατανθράκωνκαιτωναμινοξέων,[3]και εμπλέκεται στηνπρωτεϊνοσύνθεση.[1][2] Επίσης αναμειγνύεται στην μεταφορά τουδιοξειδίου του άνθρακα. Μπορεί επίσης να είναι χρήσιμη στη διατήρηση σταθερών επιπέδων γλυκόζηςστο αίμα.
Τα φυσιολογικά επίπεδα βιοτίνης σε υγιείς ενήλικες ποικίλουν από 200 με 1200 ng/L, με βέλτιστα επίπεδα τα 400-500 ng/L σε νεαρούς ενήλικες και παιδιά.[4] Ανεξαρτήτως αιτίας η έλλειψη βιοτίνης υπάρχει όταν τα επίπεδα βιοτίνης είναι κάτω από 100 ng/L. Η βιοτίνη προτείνεται συχνά ως συμπλήρωμα διατροφήςγιατην ενίσχυση των μαλλιών και νυχιών, ανκαιτα επιστημονικά δεδομένα που υποστηρίζουν αυτές τις δράσεις είναι αδύναμα.[2] Παρόλα αυτά, η βιοτίνη βρίσκεται σε πολλά προϊόντα γιατα μαλλιά καιτο δέρμα και καλλυντικά.[5][6]
Η έλλειψη βιοτίνης είναι σπάνια. Οι απαιτούμενες ποσότητες είναι μικρές καιη βιοτίνη υπάρχει σε μεγάλη ποικιλία τροφίμων.[7][8]Ο FDA αποδέχεται ως ελάχιστη επιτρεπτή ποσότητα για τους ενήλικες τα 30 mcg την ημέρα.[9] Αυτή η ποσότητα θεωρείται επαρκής και από την γερμανική διατροφική εταιρεία.[4]Τα εντερικά βακτήρια συνθέτουν βιοτίνη, αλλά η βιοτίνη η οποία παράγεται από την χλωρίδα του εντέρου δεν απορροφάται από τοπαχύ έντερο, αλλά αποθηκεύεται δεσμευμένη σεπρωτεΐνεςστα βακτήρια του εντέρου και έτσι δεν είναι διαθέσιμη για χρήση από τον ανθρώπινο οργανισμό. [4]
Η έλλειψη βιοτίνης μπορεί να προκληθεί από ανεπαρκή πρόσληψη μέσω διατροφής ή κληρονομικότητας, μέσω γενετικών διαταραχών που σχετίζονται μετον μεταβολισμό της βιοτίνης.[1][2]Η υποκλινική έλλειψη μπορεί να προκαλέσει ήπια συμπτώματα, όπως αραίωση μαλλιών, εύθρυπτα νύχια ή δερματικά εξανθήματα, συνήθως στο πρόσωπο.[1]Ο περιγεννητικός έλεγχος για ανεπάρκεια βιοτινιδάσης άρχισε στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1984 και πολλές χώρες ελέγχουν για αυτήν την πάθηση κατά τη γέννηση.[1] Σπάνιες μεταβολικές παθήσεις που επηρεάζουν τη βιοτίνη είναι η έλλειψη της συνθετάσης ολοκαρβοξυλάσης, η οποία συνδέει τη βιοτίνη μετηνκαρβοξυλάση, όπου δρα ως συμπαράγοντας.[10]
Η βιοτίνη αποτελείται από έναν ουρεϊδοδακτύλιο συντηγμένο με ένα δακτύλιο τετραϋδροθειοφαινίου. Ο ουρεϊδοδακτύλιος δρα ως φορέας του διοξειδίου του άνθρακα σε αντιδράσεις καρβοξυλίωσης.[11] Ένας υποκαταστάτης βαλερικού οξέος συνδέεται με ένα από τα άτομα άνθρακα του δακτυλίου τετραϋδροθειοφαινίου. Η βιοτίνη είναι ένα συνένζυμο για πολλά ένζυμα καρβοξυλάσης, τα οποία εμπλέκονται στην πέψη των υδατανθράκων, στη σύνθεση των λιπαρών οξέων καιστηγλυκονεογένεση.[2]Η βιοτίνη απαιτείται επίσης γιατον καταβολισμό καιτη χρήση των τριών αμινοξέων διακλαδισμένης αλυσίδας: λευκίνη, ισολευκίνηκαιβαλίνη.
↑ 2,02,12,22,32,4«Biotin». Micronutrient Information Center, Linus Pauling Institute, Oregon State University, Corvallis, OR. 21 Οκτωβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2018.
↑Penberthy WT, Sadri M, Zempleni J (2020). «Biotin». Στο: BP Marriott, DF Birt, VA Stallings, AA Yates. Present Knowledge in Nutrition, Eleventh Edition. London, United Kingdom: Academic Press (Elsevier). σελίδες 289–304. ISBN978-0-323-66162-1.
. The National Academies Press. ISBN 0-309-10091-7.